หัวใจของเฮเซลแน่นขึ้น ขณะที่เธอยืนตัวแข็ง วาเนสซ่าก็พุ่งไปที่ด้านหน้าของเฮเซลแล้วตบหน้าเธอ “บัดซบ! คุณกล้ากลับมาได้ยังไง! บอกฉันสิ! คุณทำให้ใครขุ่นเคือง? คุณถูกพาตัวไปอย่างไร้ยางอาย... คุณไม่ได้กลับมาหลายคืนแล้ว และแม้แต่คุณบราวน์ก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย... บอกฉันทีสิ” , คุณกำลังพยายามที่จะนำปัญหามาให้ฉันโดยการกลับมา?
เฮเซลตะลึงงันมองแม่ของเธอซึ่งมีดวงตาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและดูถูกเหยียดหยามด้วยความไม่เชื่อ เธอกลั้นน้ำตาและความขมขื่นในหัวใจของเธอไว้ สั่นศีรษะแล้วพูดว่า "ฉันไม่ได้... แม่ ฟังฉันนะ... ฉัน..."
อย่างไรก็ตาม วาเนสซ่าไม่ให้โอกาสเธออธิบาย และเพียงแค่ตบหน้าเฮเซลอีกครั้ง
และหัวใจของเฮเซลก็เย็นชาไปหมดในตอนนั้น
"B*tch คุณกำลังไปเที่ยวกับคนป่าที่ไหนสักแห่ง? วาเนสซ่าพูดขณะที่เธอดึงและฉีกเสื้อผ้าของเฮเซล
เฮเซลรู้สึกเศร้าและทุกข์ใจเท่านั้น เมื่อเธอกำลังจะคว้าเสื้อผ้าด้วย
