ผ่านไปราวยี่สิบนาที ฉันยังไม่เห็นวี่แววว่าซาดีนส์จะออกมาจากเชิงป่าเลยสักนิด ยิ่งทำให้ความเป็นห่วงเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
“เรียกลุงรอง เดี๋ยวจะเข้าป่า” เสียงเฮียการ์เซียพูดกับใครสักคน พอฉันหันไปมองหน้าเฮียแกก็เห็นว่าเขากำลังเดินดุ่มๆ ไปทางชายป่าที่ซาดีนส์เข้าไปเมื่อยี่สิบนาทีก่อนแล้ว
“นั่น เหมือนมีอะไรอยู่ตรงนั้น” เสียงตาโตร้องขึ้น พร้อมกับชี้นิ้วไปทางที่เฮียการ์เซียกำลังจะเดินไปถึง
“มานี่เลย มึงนี่แม่ง!” เสียงทุ้มที่คุ้นหูดังออกมาจากแถวชายป่า
พร้อมกับการปรากฏตัวของร่างสูงที่หายไปเมื่อยี่สิบนาทีก่อน
“นายดี!” ยีนส์โผล่งขึ้นเมื่อมีอีกร่างปรากฏออกมาพร้อมกับซาดีนส์
สภาพผู้ชายผอมๆ ขี้ก้างๆ ถูกซาดีนส์จับมือไพล่หลังไว้ทั้งสองข้าง
“ไอ้นี่แหละ ตัวต้นเหตุที่พวกเธอรู้สึก”
ซาดีนส์กดไหล่คนที่ยีนส์เรียกว่านายดีให้คุกเข่าลงกับพื้นทรายใกล้ๆ พวกเรา
“ได้ยังไงกัน?”
ยีนส์หน้าซีดเผือดเมื่อซาดีนส์บอกเหตุ
