หญิงสาวคุยไปสแกนสินค้าไปด้วยจนเพลิน
"คุยตั่งนานไม่ทราบว่าคุณมีแฟนหรือยังครับ" โฮเฮียอาทิตย์เล่นจู่โจมเลยน่ะ
"ที่ถามนี้ถามเฉยๆหรือว่าจะจีบค่ะ" นางก็ไม่แพ้น่ะค่ะถามตรงๆเลยเหมือนกัน
"โฮคุณ... เล่นถามผมตรงๆเลยหร่อครับ"
"ค่ะ"
"แล้วถ้าผมบอกว่าจีบละครับ.คุณพอจะให้โอกาศผมหรือเปล่าครับ"
"ดิฉันไม่มีสิทธไปตัดโอกาศใครหรอกค่ะเพราะเรื่องอนาคตเราไม่สามารถรู้ได้"
"งั้นผมจีบน่ะครับ"ดาริกาคิดในใจเล่นแบบนี้เลยหร่อ"
" รบกวนคุณลูกค้าเข็นรถอีกคันมาด้วยน่ะค่ะ"
"ได้ครับ"ชายหนุ่มก็เดินไปเข็ญรถอีกคันมา
"รอสักครู่น่ะค่ะเดียวก็เสร็จแล้ว"
"รอนานๆก็ได้ครับ" หญิงสาวยิ้มรับเฉยๆไม่พูดอะไรจากนั้นก็เงียบไปทั้งคู่แต่ชายหนุ่มก็ยังจ้องมองหญิงสาวไม่ละสายตาในความเงียบชายหนุ่มก็พูดขึ้นมา
" คุณยังไม่ตอบผมเลยน่ะครับว่าให้ผมจีบหรือเปล่า"หญิงสาวยิ้มรับแล้วคิดในใจเอาจริงหร่อเนี้ย
" เรายังไม่รู้จักกันเลยคุณจะมาจีบฉันได้ไงค่ะ"
"ผมชื่ออาทิตย์หรือเรียกซันก็ได้.. แล้วน้องชื่ออะไรครับ"
"เอ่อคือ" ชายหนุ่มเล่นจูโจมจนหญิงสาวตั้งตัวไม่ทัน
"ดาริกาค่ะทำความรู้จักก่อนก็ได้ค่ะอย่าเพิ่งจีบเลย"
" ทำไหมครับ"
"เอาเป็นว่าตามนั้นน่ะค่ะ"
"เอ่อ... ก็ได้ครับ" ได้ทำความรู้จักก่อนก็ยังดีว๊ะชายหนุ่มคิดในใจ
" เกือบหมดแล้วน่ะค่ะลูกค้าไม่ทราบว่าสะดวกจ่ายเงินสดหรือบัตรเครดิตค่ะ"
"นี่ครับ" ชายหนุ่มก็เอาบัตรแบล็คการ์ดมาวางไว้
" ทั้งหมด75,300บาทค่ะ"
"ครับ"
" เดียวดิฉันจะให้พนักงานเข็นไปไว้ที่รถน่ะค่ะขอบคุณที่มาใช้บริการห้างเราน่ะค่ะ"
"ครับไว้ผมมาไหม่น่ะครับ"
"ยินดีให้บริการค่ะนี่ค่ะบัตรของคุณ"ชายหนุ่มรับบัตรมาเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงทางด้านหญิงสาวก็ออกไปเข็นรถเข็นเพื่อเอาไปให้พนักงานเข็นรถพาไปที่รถแต่ผู้จัดการเห็นซะก่อน
" อ่าวท่า... "ยังพูดไม่ทันจบชายหนุ่มก็ยกมือห้ามสะก่อน
" เธอไปทำงานเถอะเดียวผมดูแลลูกค้าคนนี้เอง"
" ขอบคุณค่ะคุณผู้จัดการ"แล้วหญิงสาวก็เดินไปทำงานต่อแต่ในใจก็ยังมีความสงสัยอยู่เหมือนผู้จัดการจะรู้จักลูกค้าคนเมื่อกี้ดีแต่ช่างเถอะไม่เกียวกับเราซะหน่อย
"ท่านประธานมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ"
"คุณช่วยเอาของพวกนี้ไปแจกเด็กกำพร้าทีน่ะ"
" ได้ครับท่านประธาน.ท่านประธานมีอะไรให้ผมรับใช้อีกหรือเปล่าครับ"
" ไม่มีอยากไปไหนก็ไป"
"รับทราบครับ" ผู้จัดการรีบวิ่งไปเปิดประตูให้ชายหนุ่มทันทีชายหนุ่มก็เดินไปขึ้นลิตฟสำหรับผู้บริหารเพื่อขึ้นไปห้องทำงานต่อทันที