7.ให้โอกาศ
538 Words
ทางด้านสองสาวเมื่อทานข้าวกันเสร็จต่างก็แยกย้ายเพราะหนูเล็กมีเรียนบ่ายแต่ดาริกาเรียนเช้าเรามาแนะนำสาวน้อยของเราดีกว่าดาริกาเป็นเด็กใต้สาวตาคมหน้าหวานผิวออกสีแทนแต่สวยมากคนหนึ่งเพียงแต่เป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบแต่งตัวตัดผมสั้นเหมือนเด็กผู้ชายแต่ตัวเองมีเหตุผลเพราะการขึ้นมาอยู่กรุงเทพคนเดียวจึงทำให้ต้องตัดผมสั้นตลอดเพื่อความปลอดภัยความสะดวกและความคล่องตัวของตัวเองด้วยเมื่อกลับมาถึงหอเลยปลดอุปกรณ์ทุกอย่างออกจากตัวแล้วก็หยิบมือถือดึงหูฟังออกจึงเห็นว่ามือถือยังไม่ได้วางสาย
"ตายแล้วมือถือยังไม่ได้วางสายตั้งแต่เช้าเลยหรือเนี้ย" เลยเอามาแหนบหูได้ยินก็อกแก็ดๆเลยลองเรียกดู
"คุณ"
"ว่าไงครับ"
"นี่คุณทำไหมไม่วางสายโทรศัทพ์แบบนี้ก็ได้ยินหมดน่ะซิว่าฉันคุยและอะไรบ้าง"
"อื่ม"
"คุณนี้จริงเลย"
"อะๆๆอย่าเพิ่งกดวางสายซิคุณคุยกับก่อนซิ"
" มีอะไรอีกเดียวหนูเล็กก็โทรหาคุณแล้ว"
" ผมอยากรู้จักคุณมากกว่านี้ได้หรือเปล่า"
"ไม่รู้ซิแล้วคุณอยากรู้จักฉันทำไหม"
" ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่... ตั้งแต่ได้ยินเสียงแล้วรู้สึกอยากคุยด้วยแบบไม่มีเหตุผล" ชายหนุ่มพูดออกไปตามความรู้สึก
" มีแบบนี้ด้วยหร่อ" ดาริกาคิดในใจหน้าตาก็ไม่เคยเห็นมีด้วยหร่ออยากคุยด้วย
" เป็นไงคุณจะให้โอกาศผมได้ทำความรู้จักคุณมากกว่านี้หรือเปล่าครับ"ชายหนุ่มรุกอย่างเดียวตั้งแตาเขาเลิกกับแฟนคนเก่าก็ไม่เคยคิดที่จะมีใครเลยจนมาวันนี้ตอนที่ได้ยินเสียงดาริกาคุยกับหนูเล็กและตอนที่เขาได้คุยเองเขาสัมผัสได้ว่าตัวเองอยากได้ยินเสียงนี้ตลอดรู้สึกคิดถึงและผูกพันธ์กับเสียงนี้ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นแต่แค่ได้ยินเสียงก็รู้สึกอิ่มใจแล้ว
"คุณครับ"
"ค่ะ"
"คิดนานจัง"
"ก็ฉันไม่รู้จะตอบยังไงดีเอาเป็นว่าคุณอยากคุยก็โทรมาละกัน"
"ขอบคุณน่ะครับที่ให้โอกาศผม"
"แค่คุยเป็นเพื่อนกันก็น่าจะได้อยู่น่ะ... แต่บอกก่อนฉันไม่ค่อยมีเวลาคุยเท่าไหร่หรอกน่ะตอนเย็นฉันก็ต้องไปทำงานอีก"
"ไม่เป็นไรคุณเลิกงานกี่โมงผมค่อยโทรหาตอนนั้นก็ได้"
"เลิกงานฉันก็ต้องพักผ่อนบ้างซิคุณ"
" ไม่เป็นไรคุยก่อนนอนก็ได้" ชายหนุ่มพยายามคุยเพื่อให้หญิงสาวคุยด้วยแล้วตอบตกลงที่จะคุยและทำความรู้จักกัน
" คุยก่อนนอนฉันจะฝันร้ายหรือเปล่าน่า... "
" โฮ... ต้องฝันดีอยู่แล้วครับ.ผมถามอะไรหน่อยได้หรือเปล่า"
" ถามซิถ้าตอบได้ก็จะตอบ"
" คุณทำงานที่ไหนหร่อ"
" ฉันทำงานพาร์ทไทม์น่ะคุณ.เป็นแคชเชียร์อยู่มี่ห้างxyน่ะ" นี่มันห้่างเราเรานี่น่าชายหนุ่มยิ้มในใจแล้ว
- Writer
