ไฟล้อมน้ำ

EP 38

แต่ร่างสูงต้องผงะถอยหลังไปหลายก้าว เมื่อจู่ๆ ถูกสองแขนเรียวผลักออกอย่างแรง แล้วรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องตัวเอง พร้อมกับปิดและลงกลอนอย่างรวดเร็ว

พลาธิปให้โกรธไม่น้อย เมื่อถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียปฏิเสธสัมผัสอันอบอุ่นไปอย่างไม่ไยดี ตั้งสติได้ก็รีบก้าวตามไปหมุนลูกบิดด้วยความอารมณ์เสีย และยิ่งเสียหนักเข้าไปอีกเมื่อเปิดมันออกไม่ได้

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะหนึ่ง คุณกล้าทำอย่างนี้กับผมเหรอ เปิด!”

ฝ่ามือใหญ่ทุบประตูนับครั้งไม่ถ้วน ปากก็ร้องสั่งโดยไม่สนใจ ว่าจะดึกจะดื่นหรือใครจะกำลังนอนหลับสบายสักแค่ไหน และเมื่อเห็นคนข้างในไม่มีปฏิกิริยาตอบออกมาแม้แต่แอะเดียว

ยิ่งทำให้เขาอารมณ์เสียหนักเข้าไปอีก

“เปิดประตูนะหนึ่ง ผมบอกให้เปิดไง อย่าให้ผมต้องไปเอากุญแจมาไขเข้าไปเองนะ”

มือหนาทุบประตูหนักขึ้นตามอารมณ์ แต่ทุกอย่างยังคงเงียบ เขาทุบนับสิบๆ ครั้งอีก เมื่อคำตอบยังเหมือนเดิม เขาก็หันหลังกลับเพื่อหมายจะไปเอากุญแจมาไขเข้าไปจัดการกับคนข้างใน ให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปข้างหนึ่งเลย

สุดาอดสงสารสะใภ้ของบ้านไม่ได้ เมื่อเดาออกว่าเจ้านายหนุ่มจะทำอะไร แต่ดูเหมือนโชคจะช่วยเอาไว้ได้อย่างหวุดหวิด เมื่อมือถือในกระเป๋ากางเกงเขาดังขึ้นพอดี และเมื่อรู้ว่าเป็นคู่นอนโทรมาเขาก็รีบรับทันที

“หลับที่ไหนกันล่ะ ผมก็รอคุณอยู่นี่ไง รีบๆ มาเร็วเข้าผมคิดถึงคุณจะแย่แล้วล่ะ”

พลาธิปเปลี่ยนความตั้งใจที่จะเดินไปเอากุญแจ เป็นเดินไปเปิดประตูห้องตัวเองแทนทันที เมื่อได้คิดว่า ทำไมจะต้องอยากเข้าหาแม่เมียลูกบ้านน้อยด้วย

ในเมื่อมีคนพร้อมจะให้ความสุขเขาได้ทุกเมื่อ แบบมืออาชีพและสุดฤทธิ์สุดเดช จนเรี่ยวแรงเขาแทบไม่หลงเหลือด้วยซ้ำ ในทุกๆ ค่ำคืน

สุดาถอนหายใจหนักๆ ออกมาด้วยความโล่งอกแทนปราณปริยาวดี ที่ปิดประตูห้องเงียบกริบ ไม่สนใจอะไรหรือใครทั้งนั้น ก่อนจะเดินไปห้องตัวเองด้วยความง่วง

“เดี๋ยวนะ! ก่อนเราจะคุยเรื่องอื่นต่อ ถามนิดว่าจะสั่งมื้อเที่ยงมากินบนนี้ หรือจะคุยให้เสร็จแล้วออกไปนั่งกินที่ร้าน”

ภาธรเบรคเพื่อนๆ ที่ต่างมาประชุมในออฟฟิศเขา ตั้งแต่สิบเอ็ดโมงแล้ว กระทั่งเที่ยงครึ่งก็ยังไม่หมดเรื่องจะต้องคุย จึงอยากจะได้ความเห็นของทุกคน จะสั่งเลขาถูก

“หิวก็หิว แต่ฉันอยู่ได้แค่ประชุมเสร็จนะ แล้วต้องไปหาลูกค้าต่อ” รหัทคนหนึ่งที่ไปด้วยไม่ได้

“ฉันก็อยู่ต่อได้นิดหน่อย แล้วต้องรีบกลับไปประชุม ขืนไปสายไอ้ลูกเมียน้อยมันคงจะคอยเหน็บไม่เลิก”

พลาธิปเองก็ทำหน้าเซ็งๆ ภาธรหันไปหาวัทน์เพื่อรอคำตอบ แต่จู่ๆ ประตูห้องประชุมเล็กก็ถูกเคาะและเปิดผัวะออก ตามติดด้วยใบหน้าสวยนวลเนียน และรอยยิ้มที่อย่างน้อยๆ ก็สะกิดใจไปได้สองหนุ่มที่หันไปมอง

นั่นคือภาธรผู้เป็นสามีและอดีตแฟนอย่างพลาธิป ที่ไม่รู้มาก่อนว่าเมียเพื่อนจะมาร่วมประชุมด้วย

“เซอร์ไพรส์ค่ะหนุ่มๆ”

ปิยธิดาโผล่เข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วก็เบี่ยงตัวให้รปภ. หิ้วถุงพะรุงพะรังอยู่เบื้องหลังเข้ามาในห้อง ตรงไปวางไว้ที่โต๊ะ มีกระติกน้ำร้อนกับกาแฟตั้งไว้ประจำในห้อง

“เอ! จะมาไม่เห็นบอกพี่เลยล่ะจ๊ะ แล้วหิ้วอะไรมาเยอะแยะเลย”

ภาธรลุกไปโอบไหล่เมียพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ให้

“งั้นเขาจะเรียกว่าเซอร์ไพรส์เหรอคะพี่เป้ นี่เอรีบแทบแย่นะคะ กลัวจะพากันกินข้าวก่อนแทบแย่ เอสั่งเบนโตะกับปลาดิบมาเผื่อทุกคนค่ะ จะได้กินไปคุยไปด้วยไม่ต้องเสียเวลาไงคะ เดี๋ยวเอจัดไปเสิร์ฟให้เองค่ะ”

“ดีเลยจ้ะเอ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาออกไปกิน กำลังหิวกันด้วย”

ภาธรยิ้มให้เมีย แล้วก็กลับมานั่งที่แล้วเริ่มประชุมต่อ

“อ้าว! แล้วคุณมิ้นท์ไม่มาหรอกเหรอคะ เออุตส่าห์ซื้อของมาเผื่อ”

ปิยธิดาสงสัยเพราะปกติจะอยู่ครบเซ็ท

“มิ้นท์ตามเควินไปสิงคโปรจ้ะ สองสามวันถึงจะกลับ”

ภาธรหันมาหาแล้วก็หันกลับไปคุยกับเพื่อนต่อ แต่ก็ไม่ได้เป็นไปแบบซีเรียสเหมือนเมื่อครู่ อีกทั้งก็กินมื้อเที่ยงควบคู่ไปด้วย สองหนุ่มโสดกับอีกหนึ่งหนุ่มที่มีเมียนั่งอยู่ข้างๆ

ดูเหมือนจะเอร็ดอร่อยกับอาหารไม่น้อย ผิดกับอีกหนึ่งหนุ่มไม่โสดที่นั่งฝืนกินไปคุยไปอย่างนั้น

“พี่เป้คะ เอากุ้งของเอมั้ยคะ เอไม่อยากกินของทอดเท่าไหร่ ทาโกยากิเอก็ไม่เอาค่ะ ยกให้พี่เป้หมดเลย”

เพราะอดีตแฟนเฝ้าแต่ออดอ้อนสามีไม่หยุดหย่อน ประหนึ่งอยากจะประชดเขาก็ไม่ปาน ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่เขาเข้าใจถูกต้องอย่างที่สุดแล้ว ปิยธิดาแอบลอบยิ้มด้วยความสะใจ ที่ได้มีโอกาสเอาคืนเขาบ้าง

หลังจากที่ถูกเขาควงแม่เมียบ้านน้อยมาสวีตใส่หน้าหลายต่อหลายครั้ง

พอรู้จากสามีเมื่อเช้า ว่าเพื่อนๆ จะมาประชุมที่ออฟฟิศ ปิยธิดาเดาออกทันที ว่าอดีตแฟนไม่มีทางควงเมียมาด้วยแน่ จึงถือโอกาสทองนี้จัดการเอาคืนเขาให้สาสม แล้วผลงานก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว

ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาที่ปิยธิดาเคยหลงใหลได้ปลื้มในอดีต ตอนนี้กำลังบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด มันช่างเป็นภาพที่วิเศษสุดเลยทีเดียว

“พี่เป้คะ ดูสิปากเลอะหมดเลย เดี๋ยวเอเช็ดให้นะคะ โตแล้ว เวลากินยังเลอะเหมือนเด็กอยู่อีกน่าตีจริงเชียว”

พลาธิปอยากจะให้เพื่อนรีบๆ กินรีบๆ ประชุมจะได้รีบๆ กลับ จะได้ไม่ต้องมานั่งทนเห็นภาพที่ไม่พึงประสงค์อยู่อย่างนี้ และมันก็ทำให้เขาพาลโกรธคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ที่นับตั้งแต่แต่งงานกันมา เจ้าหล่อนก็ไม่เคยปรนนิบัติพัดพาเขา เอาอกเอาใจเขา เหมือนที่แฟนเก่ากำลังเอาอกเอาใจสามีให้เห็นตำตาอยู่อย่างนี้