เวลาต่อมา...
-พอตเตอร์-
ไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าไอ้วิลล์มันจะมีแฟน หลังจากที่ได้เจอพิ้งค์พราวผมก็พาเธอมากวนประสาทมันที่บ้านพัก ซึ่งมันกำลังนั่งเล่นกีตาร์อยู่กับน้ำชา
ผมกำลังถูกน้ำชาเมิน
เชี่ยเอ๊ย!
“ว้าว คนนี้หรือเปล่าแฟนนาย...วิลล์” น้ำชาหันไปพูดกับพิ้งค์พราวที่ยืนข้าง ๆ ผม ซึ่งผมก็มองหน้าน้ำชาด้วยความรู้สึกยากจะอธิบาย เธอไม่คุยกับผมมาร่วมอาทิตย์แล้วตั้งแต่ที่รู้ว่าผมควงเพียงฝัน
“มึงอยู่บ้านเหรอ นึกว่าไม่อยู่” ผมหันไปพูดกับไอ้วิลล์ ซึ่งจริง ๆ แล้วผมรู้ดี เพราะนอกจากบ้านมันก็ไม่ไปไหนหรอก และดูเหมือนมันจะไม่พอใจที่ผมพาพิ้งค์พราวมาบ้าน
พรึ่บ!
“ไปไหนวะ ถามไม่ตอบ ไอ้น้องเหี้ย!” ผมยกยิ้มขึ้นอย่างนึกขันกับท่าทีของมัน มันคงหึงแฟนมันแหละ ก่อนที่พิ้งค์พราวจะหันมาหาผมเหมือนว่าเธอจะมีคำถามนะ
“น้อง?”
“หือ?”
“ฉันนึกว่าพวกนายเป็นเพื่อนกันซะอีก”
“เธอคบกันประสาอะไรวะ ถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน
