ตกดึก...
กว่างานเลี้ยงสละโสดของพอตเตอร์จะแล้วเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืนของวัน เพียงฝันเธอไม่มีเพื่อนก็เลยไม่เข้าใจความรู้สึกของเขา ต่างจากพอตเตอร์ที่เขากำลังหมดอิสระในการเที่ยวแบบหนุ่มโสด
หญิงสาวกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งในห้องของเธอ คฤหาสน์หลังโตของตระกูลคาร์นเป็นเรือนหอของเธอกับเขา ขณะที่สามีหมาด ๆ ของเธอกำลังอาบน้ำอยู่ ฝ่ามือเล็กค่อย ๆ ละเมียดละไมปลดเครื่องประดับบนศีรษะของเธอออก มันค่อนข้างยุ่งยากแต่เธอก็ทำสำเร็จ
เพียงฝันยิ้มให้กับตัวเองบาง ๆ และขณะนั้นเองสายตาของเธอก็พลันเห็นรอยแผลเป็นที่ข้อมือ ร่องรอยบาดแผลที่คอยย้ำเตือนว่าเธอเป็นต้นเหตุให้ทุกอย่างมันบานปลายมาถึงขนาดนี้ จริงอยู่ที่อีกฝ่ายหลอกให้เธอรัก หากเธอฉลาดและรู้ทันเขามากกว่านี้เธอก็คงไม่เป็นถึงขนาดนี้ และเขาก็คงไม่ได้มาเดินเล่นในเกมของพ่อเธอ
ต้องมีสักวันที่พ่อเธอจะบังคับให้เธอฆ่าเขา เหมือนที่พ่อเธอเคยฆ่าลูกน้องคนสนิทเพื่อขึ้
