Bad Love Of Evil รักร้ายของนายสารเลว

~ Intro ~

~ Intro ~

@The GF Condo.

ห้องชุดคอนโดมิเนี่ยมหรูใจกลางเมืองราคาสูงลิบลิ่ว ซึ่งเป็นห้องนอนแบบ Hybrid High Ceiling สองห้องนอนสามห้องน้ำเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูราคาหกหลักขึ้นไป

ร่างบางเจ้าของห้องนอนหรูนี้เธอนอนหลับสนิทบนที่นอนขนาดคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนหนานุ่มสีขาวยับยู่ยี่ราวกับผ่านศึกสงครามมาก็ไม่ปาน ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมันก็ไม่ต่างจากที่พูดมามากนัก หากแต่เป็นศึกสวาทเสียมากกว่า

ใบหน้าสวยหวานของสาวลูกเสี้ยวอิตาลียกยิ้มขึ้นมาบาง ๆ เมื่อเธอรู้สึกตัวตื่นจากห้วงนิทรา ก่อนที่เธอจะใช้เรียวแขนควานหาใครบางคนที่เธอคิดว่าเขาจะนอนอยู่ข้างกาย

แต่กลับไม่พบ..

เปลือกตาบางภายใต้แพขนตางอนลืมขึ้นอย่างช้า ๆ เธอกระพริบตาถี่ ๆ เมื่อแสงจากดวงอาทิตย์ที่ทอดผ่านกระจกตกกระทบที่รูม่านตาของเธอ

เพียงฝัน ขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อเธอไม่เห็นว่ามีผู้ใดอยู่กับเธอบนเตียงนอนนี้อย่างที่ควรจะเป็น เธอใช้ฝ่าเท้ายันตัวเองขึ้นพิงหัวเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มนวมขึ้นมาคลุมร่างเปลือยเปล่าไว้

รอยปื้นมีแดงที่ติดอยู่บนที่นอนนั้นย้ำเตือนบอกเธอว่าเธอไม่ได้ฝันไป เรื่องของเธอกับเขาเกิดขึ้นจริงเมื่อคืนนี้ แต่ทว่าเขาตอนนี้อยู่ไหนกัน

เพียงฝันยกยิ้มขึ้นมาบาง ๆ เมื่อนึกว่าเขาอาจจะอยู่ในห้องน้ำ เธอค่อย ๆ แกว่งเรียวขาลงจากที่นอน ก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมกับห่อร่างกายด้วยผ้าห่มนวมนี้

“อ๊ะ!” เสียงอุทานเบา ๆ ดังออกจากริมฝีปากอวบอิ่ม เมื่อเธอรู้สึกจุกหน่วงที่ช่วงล่างของตน ดูเหมือนมันจะผ่านการใช้งานมาอย่างหนักเมื่อคืน

“พี่พอตเตอร์ อยู่ในห้องน้ำหรือเปล่าคะ” เสียงหวานสำเนียงแปร่ง ๆ เอ่ยพูดออกมา เพียงฝันยังใช้ภาษาไทยได้ไม่แข็งสักเท่าไรด้วยความที่เติบโต และใช้ชีวิตที่บ้านเกิดของบิดาผู้ให้กำเนิดที่อิตาลี

ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับใด ๆ อย่างที่ควรจะเป็น ใบหน้าจิ้มลิ้มงงงวยเมื่อไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆ จากเขาที่เธอคิดว่าอยู่ข้างใน

“ฝันขอเข้าไปนะคะ” เธอยื่นมือไปจับลูกบิดประตูอย่างแผ่วเบาเมื่อไม่ได้รับเสียงอะไรตอบกลับเช่นเดิม

แอ๊ดดด~

“หือ?” คิ้วเรียวสวยยกขึ้นข้างหนึ่งด้วยความสงสัยเมื่อไม่เห็นว่ามีใครอยู่ข้างใน ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ปิดประตูห้องน้ำไว้ดังเดิม

หญิงสาวร่างเล็กตามฉบับสาวไทย แต่ผมสีแดงน้ำตาลของเธอทำให้เข้าใจได้ว่าเธอไม่ใช่คนไทยแท้

เพียงฝันค่อย ๆ เดินกลับมานั่งตรงที่ปลายเตียงด้วยใจที่ไหวหวั่น เธอหันไปมองรอยปื้นเลือดสีแดงที่อยู่บนที่นอนพร้อมกับภาพจำของเหตุการณ์เมื่อคืนที่พร้อมใจกันหลั่งไหลเข้ามา

‘คะ พี่ทำเจ็บเหรอ’

‘อื้อออ~ เจ็บมากค่ะ เบา ๆ นะคะ’

‘อย่างเกร็งนะ ไม่เจ็บหรอก อีกนิดหนึ่ง”

ประโยคที่เขาพูดยังคงดังเข้ามาในหัวของเธอ แต่ตอนนี้เจ้าของเสียงนั้นกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีเพียงแค่เธอที่คิดไปเอง

หมับ!

มือบางรีบคว้าเอาโทรศัพท์เครื่องหรูที่วางอยู่บนที่นอนขึ้นมาเพื่อโทรหาเจ้าของบทรักเมื่อคืน

ตื๊ดด ตื๊ดด ตื๊ดดด~

แต่กลับไร้การตอบกลับอย่างที่ควรจะเป็น ก่อนที่เธอจะโยนโทรศัพท์กลับไปไว้ที่เดิมพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ จะได้รีบไปหาเขาที่มหา’ ลัย

ร่างกายที่เต็มไปด้วยร่องรอยความใคร่ฉายชัดบนบานกระจกเงา ก่อนที่น้ำตาสีใสของเธอจะไหลออกมาเมื่อมันเอ่อขึ้นจนล้นดวงตา

“ฮึก...” เธอไม่ใช่เด็กสามขวบที่จะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนในตอนนี้ เขาได้ร่างกายเธอ เขาก็ไป มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหม

“ฮืออ~ ไม่หรอก พี่อาจจะติดเรียน” หญิงสาวพึมพำออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ ก่อนที่เธอจะจัดการชำระร่างกายด้วยความเร่งรีบเพื่อไปให้ทันเขาก่อนเข้าคลาสในช่วงเช้า

เวลาต่อมา...

@คณะวิศวกรรมศาสตร์

ร่างบางในชุดนักศึกษาขาวสะอาด บนลำคอระหงของเธอมีป้ายคล้องคอสีเขียวเขียนว่านักศึกษาแพทย์ เธอโดดเด่นท่ามกลางนักศึกษาที่ต่างเรียกตรงนี้ว่ามหาลัยทางตะวันตก เพราะที่นี่เขาอนุญาตให้แต่งกายด้วยชุดไพรเวทมาเรียนได้ต่างจากมหาลัยตะวันออกอย่างเธอที่ต้องแต่งกายด้วยชุดนักศึกษาเท่านั้น แม้ว่าจะเป็นมหาลัยเดียวกัน แต่ก็มีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“มึง น้องฝันมาว่ะ” ชายหนุ่มคนหนึ่งกระทุ้งแขนใส่เพื่อนของเขาที่นั่งสูบบุหรี่อยู่โซนสูบบุหรี่ข้าง ๆ ตึกคณะให้หันไปมอง

“หึ”

“ขำแบบนี้แสดงว่าเรียบร้อยโรงเรียนพอตสินะ” เขาไม่ตอบอะไรเพียงแค่ไหวไหล่ขึ้นอย่างไม่ยี่หระ แต่พอหันกลับไปมองเธออีกครั้ง พอตเตอร์ก็ไม่เห็นเธอเสียแล้ว

“แล้วเป็นไงซ่อนคมเล็บไว้หรือเปล่า เห็นหงิม ๆ แบบนี้อยู่บนเตียงนี่เป็นนางแมวยั่วสวาทป่ะวะ”

“หึ จืดว่ะ ซิงอีก” ชายหนุ่มเจ้าของผมสีดำขวับเอ่ยพูดขึ้นราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ

“ซิงก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอวะ”

“กูไม่ได้ชอบสักหน่อย”

“หึ กูลืมไปว่ามึงต้องเร่าร้อนปรอทแตก” เสียงหัวเราะของชายหนุ่มสองคนที่ดังอยู่ มันทำให้หญิงสาวที่ยืนแอบอยู่ตรงผนังตึกอีกข้างหนึ่งได้ยิน ไหล่บางสั่นเทิ้มเมื่อเธอได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากปากของชายหนุ่มที่พูดจาคะขากับเธอเมื่อคืน

เขากลับกลายเป็นคนละคน จากหน้ามือเป็นหลังมือ หลังจากที่ได้ร่างกายของเธอไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเอาเธอมาเล่าให้เพื่อนของเขาฟังอีก

เพียงฝันร้องไห้ออกมาอย่างคนกำลังอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ เธอไปไหนมาไหนกับเขาด้วยความชะล่าใจนึกว่าเขาเองก็ชอบเธอเหมือนกัน แต่ทว่ามันกลับเป็นเธอที่คิดไปเองคนเดียว...