ROARING LION | ใต้เงาราชสีห์

1 แผลที่ไม่มีวันหาย (อ่านฟรี)

1

แผลที่ไม่มีวันหาย

หกเดือนก่อนหน้า

เสียงเครื่องยนต์ของซูเปอร์คาร์คันหรูคำรามลั่นในยามค่ำคืนแห่งฮ่องกง แสงไฟจากตึกสูงระยิบระยับเป็นเพียงฉากหลังที่ไลออนไม่ได้สนใจ

สายตาคมกริบที่ยังพร่ามัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์มองตรงไปข้างหน้า มือหนาจับพวงมาลัยแน่น ขณะที่อีกข้างหนึ่งกระชากเส้นผมสลวยของดาราฮ่องกงคนดังที่ก้มหน้าบำเรอเขาอยู่หว่างขา

“อ็อก ๆ ๆ” เสียงของเธออู้อี้ แต่ยังพยายามทำหน้าที่อย่างเต็มที่ ริมฝีปากสวยครอบครองท่อนเอ็นที่กระตุกสู้ในโพรงปากเธอ ยิ่งเธอขยับ ปลายเท้าของไลออนก็เหยียบคันเร่งหนักขึ้นจนรถทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็ว

“ซี้ด...อะ...อ๊า” เสียงครางต่ำในลำคอของไลออนดังก้อง มือของเขากดศีรษะของเธอให้จมลึกลงไปอีก ขณะที่รถจอดสนิทหน้าคอนโดหรูใจกลางเมือง

เอี๊ยด!! รถหยุดกะทันหัน ดาราสาวแทบจะสำลักน้ำรักที่เพิ่งพุ่งเข้าสู่ลำคอเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างของเธอสั่นเทิ้มแต่กลับกลืนมันลงไปทั้งหมด เธอรู้ดีว่าคืนนี้จะเป็นเพียงค่ำคืนอีกค่ำคืนหนึ่งที่เธอจะไม่มีวันได้เป็นอะไรมากกว่าของเล่นชั่วคราวสำหรับมาเฟียหนุ่มรูปงามคนนี้

“ไหวแน่นะ?” ไลออนเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับพลางเช็ดขอบปากไปพลาง ๆ

ภายในห้องพักสุดหรูใจกลางเมือง

ควันก***าลอยคลุ้งไปทั่วห้อง แสงไฟสลัวทำให้บรรยากาศดูอึมครึมและชวนมึนเมา ไลออนโยนม้วนก***าให้เธอสูบก่อนจะกระโจนใส่เธอเหมือนสัตว์ป่าที่หิวกระหาย ริมฝีปากหนาบดขยี้กับเธออย่างรุนแรงและดุดัน

สายตาที่เย็นชาไร้ความรู้สึกแปรเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อนเมื่อมือหนากระชากเสื้อผ้าเธอออกจนหมด สิ่งที่เหลืออยู่คือร่างกายเปลือยเปล่าที่เป็นของเขาเพียงชั่วคราว

เสียงครางดังก้องห้อง ทุกการกระทำของเขาเต็มไปด้วยความหนักหน่วง ไม่สนใจว่าหญิงสาวจะเป็นอย่างไร แค่ต้องการให้ตัวเองพอใจก็พอ

สวบ...ตับ ตับ ตับ!! ไลออนจับเรียวขาสวยของเธอ พาดลงที่ไหล่กว้างและกระแทกแท่งรักเข้าไปในโพรงรักร้อนของดาราสาวตรงหน้า เขาเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องพักหรู

“ซี้ด...อะ...อ๊า...ฮัน...ฮันนี่” เสียงครางดังไต่ระดับขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับแรงกระแทกที่หนักหน่วงจนร่างบางตรงหน้าตัวสั่นเทา และพยายามจะขยับตัวหนีจากความเจ็บปวดนั้น

ฟุ่บ!! มือหนากระชากบีบที่ต้นขาของเธอและกระชากลากเข้าหาตัวเอง และกดท่อนเอ็นขนาดยักษ์ยัดเข้าไปลึกมิดด้ามเน้นย้ำจนร่องสวาทของเธอแทบฉีกขาดจากการทารุณติดต่อกันยาวนานเกือบ ๆ สามชั่วโมงกว่า ๆ ได้

“อะ...อ๊า...” มาเฟียหนุ่มขบกรามคำรามลั่นห้องในวินาทีที่ใกล้แตะขอบสวรรค์ และภาพของดาราสาวตรงหน้าก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นภาพของหญิงสาวคนหนึ่งที่ฝั่งลึกอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดมา

“...ฮันนี่” ไลออนมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่อ่อนโยนและแปลก ๆ ไปชั่วขณะหนึ่ง

“ละ...ไลออนคะ ~” เสียงเรียกของหญิงสาวที่นอนอยู่เบื้องหน้าทำให้เขาหลุดออกมาจากภวังค์นั้น

“อะ...อือ...อื้อ...ถุง...ถุงยางหมดแล้วนะคะ...คุณยังอยากจะ...ตะ (ต่อ) ” หญิงสาวเปล่งเสียงออกมาอย่างหอบเหนื่อย เรือนร่างของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ทั้งบีบทั้งขย้ำ และรอยฟันกัด ไม่ต้องพูดถึงช่วงล่างที่เรียกว่าเยินจนแทบหุบขาไม่ลงเลยก็ว่าได้

“ไม่ละ!” ร่างสูงนิ่งไปเล็กน้อย เขาถอดถอนแก่นกายตัวเองออกจากร่องรักของเธอพร้อมกับถอดถุงยางอนามัยโยนทิ้งลงถังขยะข้างเตียงไป

“ออกไปซะ!” เมื่อเสร็จกิจ เขาลุกขึ้นจากเตียงทันที ไม่แม้แต่จะมองผู้หญิงที่นอนหอบอยู่ข้างหลัง ไลออนโยนเงินปึกใหญ่ใส่โต๊ะหัวเตียง

“แต่ว่า...” หญิงสาวมองไลออนด้วยความเสียดาย แม้เธอรู้อยู่แล้วว่าเขามองเธอเป็นแค่ของกินเล่น แต่เธอก็อยากจะขอต่อเวลา เผื่อว่าเขาจะชอบเธอมากกว่าคนอื่น ๆ แต่ทว่า...

“เธอจะออกไปจากห้องดี ๆ หรือให้ฉันโยนลงจากชั้น 72?” คำพูดของไลออนทำให้ดาราสาวรีบลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าอย่างลนลาน เธอรีบเดินออกไปโดยไม่กล้าจะหันมาพูดคุยอะไรกับเขาอีกเลยแม้แต่คำเดียว

ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับถูกปั้นแต่งโดยเทพเจ้า ความหล่อของเขาอาจทำให้หญิงสาวมากมายหลงใหลได้อย่างง่ายดาย

แต่ภายใต้ใบหน้าคมคายดุจรูปปั้น ดวงตาสีเทาที่เย็นชาและไร้ความปรานี สันจมูกโด่งรับกับโครงหน้าที่สมบูรณ์แบบ ริมฝีปากบางเฉียบที่เหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ร้ายอยู่เสมอ

ผิวกายขาวซีดราวกับไร้ชีวิต แต่ภายใต้ความงดงามนั้น ซ่อนเร้นความโหดเหี้ยมราวกับซาตานร้ายที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า เขาคือมาเฟียที่ขึ้นชื่อว่าโหดอันดับต้น ๆ ในฮ่องกงตอนนี้เลยก็ว่าได้

เมื่อเสียงประตูปิดลง ไลออนทิ้งตัวลงบนโซฟาหรู แสงไฟจากตึกสูงสะท้อนเข้ามาผ่านผนังกระจกขนาดใหญ่ ท่ามกลางความเงียบสงัด เขายกขวดเหล้าขึ้นดื่ม ความร้อนของแอลกอฮอล์แผ่ซ่านไปทั่วร่าง แต่หัวใจของเขากลับเย็นชา

แววตาของเขาในตอนนี้มันว่างเปล่า เหมือนไม่มีความรู้สึกใด ๆ เลย แม้ว่าเขาจะมีสาว ๆ สวย ๆ เคียงข้างกายอยู่ทุกคืน แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่พบความสุขที่แท้จริงอยู่ดี

“ความสุขของกู...ทำไมมันแพงกว่าคนอื่นจังวะ!” ไลออนหยิบม้วนสีดำแห่งความสุขชั่วคราวของเขาขึ้นมาสูบอีกครั้ง

“เหอะ ๆ!” ร่างสูงพยายามเค้นเสียงหัวเราะออกมา ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้มีความสุขเลยสักนิด

“ได้เสพสุขได้แค่เสี้ยววินาทีสั้น ๆ”

“สั้นยิ่งกว่าควันบุหรี่ที่พ่นออกมาซะอีก” เขาพูดกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงและพ่นควันออกมาผ่านทางรูจมูกทั้งสองข้าง และหลับตาพริ้ม ๆ อีกครั้งเพื่อนึกถึงใบหน้าของใครบางคน…..บางคนที่เป็นทั้งความสุขและความทุกข์ของเขา

ไลออนเดินตรงไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงของเขา ก่อนจะหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมา ภาพของหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาไม่เคยลืมแม้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไร

“ห้าปีแล้วสินะ” เขาพ่นควันออกมาอีกครั้งและดับเปลวไฟที่ปลายมวนด้วยมือเปล่า

ก่อนจะทิ้งตัวนอนลงบนเตียงขนาดคิงไซซ์ของเขา พร้อมกับใช้ปลายนิ้วลูบรอยที่ฉีกขาดของรูปถ่ายที่มีเบา ๆ เขาเคยเมาหนักแล้วฉีกรูปนี้ทิ้งไปแล้วก็ใช้กาวต่อมันกลับมาใหม่อีกครั้ง

“ฮันนี่…” เขาพึมพำชื่อเธอออกมาเบา ๆ เสียงนั้นสั่นเครือและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

“ทำไม...ทำไมเธอไม่เลือกฉัน” เขาพึมพำถามคนในรูปไปด้วยน้ำเสียงที่เจ็บแค้นในใจ

“ฉันไม่เคยต้องแพ้ให้ใครในทำไม ๆ” ไลออนพึมพำอีกครั้ง ภาพของเธอในรูปถ่ายยังชัดเจนในความทรงจำของเขา ราวกับเธอไม่เคยจากไปไหน

เขาคือผู้ชายที่เพียบพร้อมในทุก ๆ อย่าง ทั้งหน้าตา วงศ์ตระกูล อำนาจ เงินทอง เขามีทุกอย่างและไม่ว่าต้องการอะไร เขาก็จะได้ในทุกอย่าง

แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน...เขาก็ไม่มีวันได้ครอบครอง เป็นเจ้าของ ร่างกายและหัวใจของเธอ ‘ฮันนี่’ ผู้หญิงที่ทิ้งรอยแผลลึกไว้ในใจของเขา แผลที่ไม่มีวันหาย

⚠️

คำเตือน: นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม เนื้อหาประกอบด้วยการใช้สารเสพติด ความรุนแรง การใช้คำหยาบคาย และพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรอ่าน!