พี่แทน แซ่บมาก!

EP 3/4 ในรถในราก็ไม่เว้น NC++

เธอส่ายหน้าพรืด ค่อยๆ ดึงเดรสคอปาดให้ร่นไปกองที่สะเอว ส่วนกางเกงชั้นในนั้น เธอรูดทิ้งไว้ที่เบาะหน้าแล้ว

“ขอถามอีกที เธอไม่มีแฟนจริงๆ ใช่ไหม”

ริษากัดฟันแน่นหนึบ มองคนที่เอาแต่เค้นความจริงซ้ำๆ จนน่ารำคาญ ถ้าบอกว่ามีล่ะ เขาจะหยุดอย่างนั้นหรือ

“มีค่ะ ริษามีแฟน...อื้อ...” เพียงแค่คำพูดนั้นหลุดจากปาก ภากรก็โผร่างเข้าหาเธอ เขาจูบลงมาเน้นๆ จูบแรงๆ บดบี้ขยี้จูบจนปากเธอชาไปหมด เขาดึงร่างเธอเข้าหาอีกนิด ดันขาข้างหนึ่งให้วางอยู่เบื้องล่าง ส่วนอีกข้างนั้นวางพาดกับพนักพิงของเบาะ ในท่านี้ หากเขาเปิดชายกระโปรงขึ้นมาละก็ คงได้ยลโฉมสิ่งที่เขาปรารถนาแน่นอน

“มีแฟนแล้วแต่ยอมให้ฉันจูบเนี่ยนะ ตลก!”

“ทำไมคะ ทีคุณก็ไม่คิดจะรักกัน ยังมาจูบริษาเลย”

“หึ! แสดงว่ากับแฟนคงจูบกันด้วยความรักสินะ”

“ค่ะ ทั้งรัก...ทั้งหลง”

“ถ้าทั้งรักทั้งหลง ป่านนี้คงไม่ได้แค่จูบแล้วมั้ง คงจะไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วสิ”

ริษาไม่ตอบคำถาม เธอแค่ยิ้มเยาะเขาไปทีหนึ่ง รอยยิ้มเย็นชาที่ภากรแลเห็นแล้วเสียวแปลบที่สันหลัง

“บอกฉันว่าเธอโกหก พูดเดี๋ยวนี้ริษา เธอยังไม่มีใคร บอกฉัน!”

คนถูกถามไม่ปริปากแม้สักครึ่งคำ มันสนุกออกที่ได้ยั่วโมโหเขาอย่างนี้ คิดว่าตัวเองป่วนความรู้สึกเธอได้ฝ่ายเดียวอย่างนั้นหรือ

“เออ...ดี! งั้นก็แฟร์ๆ ผู้หญิงร้ายๆ กับผู้ชายชั่วๆ สมกันแล้วนี่ เรามาเป็นชู้กันเถอะ มาสนุกให้ลืมโลกไปเลย!”

เขาประกาศใส่หน้าคนที่บังอาจโต้วาจากับเขาอย่างไม่รู้ชะตากรรม หล่อนท้าทายเขาด้วยรอยยิ้มแสนเย็นชา และเขาจะตอบแทนหล่อนให้สาสมทีเดียว ร้ายกาจนักหรือ มีแฟนแล้วยังมาทอดกายให้เขาเชยชม ดี! เป็นชู้นี่แหละดีที่สุดแล้ว!

แขนข้างหนึ่งของภากรช้อนเข้าใต้สะเอวของริษา เพื่อจัดท่วงท่าให้เหมาะแก่สถานที่อันคับแคบ ตรงงนี้ไม่มีผู้ใด ท่ามกลางถนนสายเปลี่ยวที่มืดมิด มีเพียงเขากับหล่อนเท่านั้นที่กำลังจะบรรเลงเพลงรักอย่างครื้นเครง

“กลิ่นเธอยั่วฉันชะมัด!”

เสียงเขาเต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขาโน้มหน้าลงมา เลิกชายกระโปรงของหล่อนขึ้นแล้วซุกหน้าลงไปหามัน

ริษาครางออกมาอย่างลืมอาย ยามที่แผ่นลิ้นสากระคายเริ่มปาดขึ้นลงที่กลางร่องอันชุ่มชื้น ความเสียวกระสันก็แล่นพล่านทั่วร่างเธอ มันสยิวไปทั่วผิวเนื้อ มันทรมานแต่ก็ซ่านสุข จำต้องกดศีรษะเขาไว้แน่นๆ มิให้เขาละทิ้งมันไป เธอรับรู้ได้ถึงปากอุ่นที่จูบซับกลีบร่องอันนุ่มอ่อน ให้เขาดูดชิมมันซ้ำๆ เถอะ ให้เขากระทำต่อเธอจนสาแก่ใจเลย

นานหลายนาทีที่ความเสียวกระสันทำร้ายริษาให้ต้องส่งเสียงคราง เหมือนว่าประสาทรับรู้ทั้งหมดไปออที่จุดนั้น ปลายลิ้นที่ปาดไล้พาให้เสียวใจแทบขาด และพอรู้สึกตัวอีกที ร่างทั้งร่างก็ชาวาบ หายใจหอบถี่ราวกับไปวิ่งมาสักร้อยกิโลฯ

ภากรลุกขึ้นนั่งเมื่อภารกิจพาสาวเข้าฝั่งฝันเป็นผลสำเร็จ เขาดึงขาหล่อนเข้าหาตัว ให้ร่างเขาแทรกอยู่ระหว่างขาของหล่อน ลมหายใจที่ยังหอบแรงนั้นพาให้พุ่มทรวงอวบงามกระเพื่อมไหว เขาดึงตัวตนแห่งชายออกมาจากจากกางเกงชั้นใน มันผงาดง้ำยิ่งใหญ่ ทั้งร้อนผ่าวและฉ่ำเยิ้มด้วยหยาดธาราแห่งความต้องการ

มือแกร่งเริ่มสาวรูดมันช้าๆ ขึ้น...ลง ขึ้น...และลง ราวกับจะยั่วยวนคนที่จ้องมันอยู่ เขากดความต้องการอันมากล้น เพื่อจะได้ดูปฏิกิริยาของคนที่เฝ้ามอง

ริษากลืนน้ำลายหนืดๆ ลงคอ แม้จะสำเร็จเสร็จสมด้วยปลายลิ้นอันพลิกพลิ้วของภากร แต่ตอนที่เขามาสาวรูดตัวตนเพื่อยั่วกันเช่นนี้ ความปรารถนาก็แล่นมาออที่จุดนั้นอีกคราหนึ่ง บางคราวที่เขาวางชิ้นส่วนอันแข็งขึงทาบกับเนินเนื้อโหนกนูนของเธอ เพียงแค่ผิวเนื้อสัมผัสแตะต้องกัน ร่างกายเธอก็อดมิได้ที่จะสะเทือนแรง เหมือนมีกระแสไฟวิ่งเข้ามาปะทะ ยิ่งตอนที่เขาบดบี้ท่อนลำอันร้อนผ่าวกับส่วนอันเล็กจ้อยที่ผลิพุ่งออกมาราวกับเกสรของบุหงางาม เธอก็เหมือนจะเสร็จสมอีกรอบหนึ่ง มิใช่แค่ร่างกายเธอที่ผุดหยาดธาราแห่งปรารถนา แต่ชิ้นส่วนแห่งความเป็นชายก็เช่นกัน ปลายสุดของความแข็งแกร่งนั้น หยาดรักใสๆ กำลังหยดย้อยลงมาที่ชิ้นส่วนแห่งความเป็นหญิงของเธอ ราวกับอยากประกาศว่าเขาเองก็ปรารถนาร่างนี้ ราวกับจะบอกว่าเขา...ก็กำลังจะทนไม่ไหวเช่นกัน

“อึก!”

เพียงแค่ปลายยอดแห่งท่อนลำอันกร้าวแกร่ง สอดแทรกเข้ามาในร่องรูอันเล็กจ้อย ร่างสาวก็ได้ผวาเฮือกรุนแรง สองมือของริษาดันแผ่นอกหนาของภากรให้ออกห่าง แต่เขากลับขยับเข้ามาใกล้ ดุนดันความเป็นชายเข้าใส่ร่างของเธอ เม็ดเหงื่อเริ่มผุดพรายในห้องโดยสารที่ยังติดเครื่องยนต์ แอร์เย็นฉ่ำไม่สามารถบรรเทาความร้อนของคนทั้งสองได้ หยดน้ำตาใสๆ ไหลรินบนแก้มของคนที่กำลังเจ็บจุกเกินบรรยาย

ภากรโน้มร่างลงไปหาริษา ใบหน้าเขาเหยเกด้วยความอึดอัดและคับแน่นที่กำลังพบเจอ มีเพียงคำถามเดียวที่ดังก้องอยู่ในอกตอนนี้ แค่คำถามเดียวจริงๆ

“นี่เธอ...ยังบริสุ...”

หมับ!

ถ้อยวาจาของภากรถูกปิดกั้นด้วยมือบางของริษา เธอหลับตาแน่น สูบลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ความเจ็บปวดประเดประดังเข้ามา ประหนึ่งว่าเขาพาเสาหินอันยิ่งใหญ่สอดใส่ในรูเข็มก็มิปาน

ครืดๆ ครืดๆ

โทรศัพท์สั่นแรงในกระเป๋ากางเกง ภากรไม่รู้จะทำเช่นไรดี เจ็บก็เจ็บ แต่คนที่ปลายสายก็ไม่ยอมรามือง่ายๆ โทรจิกขนาดนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ละว่าใคร