EP 4/1 ล้างกลิ่นวอดก้า
1081 Words
บทที่ 4
ล้างกลิ่นวอดก้า
ณ งานเลี้ยงสุดหรูของนักธุรกิจในแวดวงเครื่องดื่ม ในงานคลาคล่ำไปด้วยเจ้าของผลิตภัณฑ์นานาชนิด รวมถึงนักลงทุนหน้าใหม่ที่ตบเท้าเข้ามาในงานเลี้ยงเพื่อแลหาช่องทางทำกำไรในธุรกิจประเภทนี้ มีเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่หลายต่อหลายคน และหนึ่งในนั้นคือบิดามารดาของยุริญดา ทั้งสองกำลังง่วนอยู่กับนักลงทุนหน้าใหม่ที่เป็นชาวต่างชาติ การบุกตลาดในประเทศใหม่ๆ พาเครื่องดื่มที่เป็นชาผลไม้ของบริษัทออกสู่ตลาดต่างประเทศ เป็นสิ่งที่ทั้งสองกำลังตั้งใจทำ
แต่ทว่า...แม้เรื่องงานจะยุ่งแค่ไหน มารดาจอมบงการของุยุริญดาก็ยังมิวายส่งสายตามาปรามลูกสาวเป็นระยะ
“แค่น้ำส้มค่า” ลูกสาวคนเดียวของแม่ยุภา เอ่ยกับมารดาที่ยืนอยู่เยื้องออกไป พร้อมกับชูแก้วน้ำส้มให้ดูว่ามันเป็นแค่น้ำส้ม ไม่ใช่ค็อกเทลอย่างที่มารดาคาดเดา
คนเป็นมารดาพยักหน้าเข้าใจ ยิ้มให้ลูกสาวแล้วหันไปสนทนากับว่าที่คู่ค้าของตนต่อ
ยุริญดารอจังหวะมารดาเผลอ ก่อนจะกวักมือเรียกบริกรสุดหล่อเข้ามาใกล้ แล้วฉวยเอาแก้ววอดก้ามาซ่อนไว้
“ขอบคุณค่ะ” เอ่ยขอบคุณบริกรแล้วจัดการเทวอดก้าลงในแก้วน้ำส้มของตนเสียกึ่งหนึ่ง ชิมดูรสชาติแล้วต้องซี้ดปากรัวๆ ของมันแรงอะนะ จิบไปอึกแรกไม่เท่าไหร่ อึกสองอึกสามนี่ได้เรื่อง มองไปทางไหนก็มีแต่คนหล่อๆ
“นี่มันดงดอกไม้ชัดๆ” พูดกับตัวเองแล้วสอดส่ายสายตาแลหาผู้ชายหล่อที่มีแววว่ายังโสด เธอเลือกมองคนที่ไร้คู่ควง คนที่มากับพ่อๆ แม่ๆ เหมือนกันกับเธอ งานเลี้ยงสังสรรค์ก็เป็นเหมือนใบเบิกทางของธุรกิจ นอกจากเรื่องธุรกิจแล้ว งานเลี้ยงแบบนี้เหมาะกับการจับคู่บรรดาลูกๆ ของคนรวยๆ เป็นอย่างมาก
แล้ววินาทีต่อมา ดนตรีแสนไพเราะก็เริ่มต้นบรรเลง เจ้าภาพของงานจูงมือคู่ควงของเขา เปิดฟลอร์เต้นรำ ก่อนที่คนอื่นๆ จะทยอยควงคู่ออกไปวาดลีลา ท่ามกลางจังหวะเนิบช้าที่ยุริญดาคิดว่าเหมาะแก่การเปิดกล่อมนอน แต่ว่า เพลงมันแค่ส่วนประกอบกระมัง การได้พูดคุยอย่างชิดใกล้กับเพศตรงข้ามที่เป็นคนแปลกหน้าต่างหาก ที่มันน่าสนุก
“อา...ฉันก็เต้นรำเป็นนะ อยากเต้นๆ”
ยุริญดาเอ่ยกับตัวเอง แล้วชายไทยใจกล้าคนหนึ่งก็ตกหลุมความน่าเอ็นดูของเธอ เขาโปรยยิ้มเจ้าเสน่ห์เข้ามาทักทาย วาจาเขาเป็นมิตร หน้าตาท่าทางก็โอเคละนะ แต่มารดานี่สิ มารดาที่เคารพไม่ค่อยชอบใจหากเธอเลือกเต้นรำกับผู้ชายทุกคนที่ทอดสะพานให้ ท่านยังเห็นว่าการเต้นรำของเธอควรเกิดขึ้นกับผู้ชายที่สามารถต่อยอดธุรกิจได้เท่านั้น และหากทำเช่นนั้นไม่ได้ ก็อย่าไปเสียเวลา หรือถ้าไม่มีทางเลือกจริงๆ ท่านก็มีวิธีของท่าน วิธีที่น่าเบื่อสุดๆ ไปเลย
“ให้เกียรติเต้นรำกับผมสักเพลงได้ไหมครับ”
เธอยิ้มให้คำเชิญนั้น ก่อนจะเอ่ยปฏิเสธ “คือ...ฉันเต้นรำไม่ค่อยเก่งค่ะ ถ้าอยากรองเท้าพรุนละก็ จะลองดูก็ได้นะคะ”
บุรุษตรงหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม คิ้วเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย และมองยุริญดาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสนุก
“บังเอิญ รองเท้าผมมีเยอะเสียด้วยสิ”
ยุริญดาพยักหน้าหงึกๆ ยกแรกเธอแพ้แฮะ ผู้ชายคารมหนักนี่ยากจะต่อกรจริงๆ
“ฉันเตือนคุณแล้วนะคะ คุณอาจจะต้องถูกหามส่งโรง’บาล”
เขายิ้มเมื่อหญิงสาวโต้กลับมาเช่นนั้น ก่อนจะเลื่อนแก้ววิสกี้ในมือไปชนแก้วน้ำส้มของคนสวยเบาๆ
“ไม่เป็นไร ผมทำประกันไว้เยอะ เคลมบ้างก็ดี”
คราวนี้น้องสาวของภากรได้หัวเราะน้อยๆ เธอส่งยิ้มเรี่ยราดให้เขา ก็แหม...ผู้ชายอ่อยอ่านะ ไม่เออออเดี๋ยวเขาจะเสียน้ำใจ แถมมารดาที่รักไม่ได้มองมาทางนี้ด้วย
แต่ว่า...นั่นน่ะ!? อีตาแทนเดินไปซุบซิบอะไรกับมารดาของเธอ
“ว่าไงครับ เพลงใกล้จะจบแล้วนะ”
ผู้ชายเร่งยิกๆ แต่ยุริญดากลับกระดิกกายไม่ได้ ก็มารดาที่เคารพเดินหน้าตั้งมาทางนี้พร้อมกับแทนไท เธอรู้เลยละว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
“ขอโทษนะคะ ฉันว่าคุณรีบชิ่งเถอะ แม่ฉันเดินหน้าตั้งมาโน่นแล้ว”
“หือ?”
“ฉันเป็นพวกไข่ในหินน่ะ ถ้ายังคุยกับฉันต่อ คุณอาจกลายเป็นพวกเจ้าชู้ชีกอก็ได้”
บุรุษผู้มีอัธยาศัยดี รีบชิ่งหนีก่อนที่สตรีมีอายุจะเดินมาถึงตัว
ยุริญดามองมารดาอย่างเซ็งๆ
“แม่บอกว่าให้อยู่ใกล้ๆ แม่ไว้ แม่ให้มาเรียนรู้การทำธุรกิจ ไม่ใช่ให้มาทำอย่างอื่น”
ยุภาตำหนิบุตรสาวราวกับว่าอีกฝ่ายเพิ่งทำเรื่องไม่ดีไม่งาม
“เขาแค่มาชวนคุยค่า”
“ไม่จริงหรอก แม่รู้จักนะ ผู้ชายคนนั้นเจ้าชู้ไม่เบา ลูกชายบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังที่กำลังจะล้มด้วย ไม่เอานะ จะคุยกับใครก็เลือกหน่อย”
คนเป็นลูกปิดปากเงียบเมื่อโดนเทศนาด้วยเรื่องที่เธอคิดว่ามันช่างเล็กจ้อย ส่วนแทนไทนั่นหรือ ยืนอมยิ้มอยู่ข้างหลังมารดาเธอนี่เอง
“หนูเบื่อนี่นา แม่จะพาหนูมางานเต้นรำทำไม ถ้าไม่ให้หนูเต้นกับใครเลย”
“อยากเต้นรำเหรอ” คนเป็นแม่ถาม
ยุริญดาพยักหน้าด้วยความหวัง ยุภาแลหาตัวช่วย ลูกชายตัวแสบยังไม่มา เมื่อไหร่จะโผล่หัวมานะเจ้าลูกคนนี้
“ตากรยังไม่มาอีก”
“ไม่เอา! ไม่เต้นกับพี่กร รายนั้นชอบทำหน้างอใส่หนูด้วย”
“งั้นไปเต้นกับตาแทนแล้วกัน”
“คะ? ไม่!”
“ทำไม ตาแทนเต้นรำเก่งออก จริงไหม”
“ครับน้า ตอนมัธยมผมอยู่ชมรมลีลาศครับ”
แทนไทตอบมารดาของเพื่อนด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าฟัง กิริยาท่าทีก็ดูสุภาพเรียบร้อย ไม่เหมือนแทนไทตอนที่อยู่กับยุริญดาสักกระผีก
EBOOK ออกแล้วที่ MEB นะคะ 279
- Writer
