ดวงกมลยังคงไม่ลดละความพยายามที่จะทำทุกทางให้น้องสาวต้องเจ็บเหมือนที่อีกฝ่ายทำให้เธอเจ็บ แต่เหมือนยิ่งพยายามเท่าไรก็ยิ่งเปล่าประโยชน์ อาจคงเพราะนี่มันไม่ใช่เนื้อแท้ของเธอ อีกฝ่ายถึงได้ดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยแบบนี้
“พี่อยากได้ลูกสาวนะ แต่ถ้าเป็นลูกชายแล้วดื้อเหมือนพ่อพี่คงเหนื่อยน่าดูเลยว่าไหม” คนถูกถามยิ้มรับก่อนจะตอบกลับผู้พี่สาวไปเบา ๆ
“แค่พี่ดวงไม่เกลียดแกนางก็ดีใจมากแล้วค่ะ” ว่าที่คุณแม่ตอบรับกลับไปด้วยน้ำเสียงปกติ เธอชินแล้วกับคำพูดที่สร้างความปวดร้าวให้กันทุกครั้งของผู้เป็นพี่สาว แม้จะรู้สึกแต่ก็ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรอีกฝ่าย
“พี่ไม่เกลียดเขาหรอก เพราะยังไงเขาก็เป็นลูกของคนที่พี่รัก นางไม่ต้องห่วงนะ พี่จะทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุด ถึงต่อให้วันหนึ่งข้างหน้าพี่กับจิณมีลูกด้วยกันขึ้นมาจริง ๆ พี่ก็จะรักแกเหมือนลูกในไส้ของพี่ พี่สัญญา” ไม่มีคำตอบใดตอบรับกลับมาน
