ชีคฮาซานนั่งอยู่ในห้องทำงาน สายตาจ้องมองไปยังนาสรีนสลับกับอะมินาแล้วก็กวาดสายมองไปดูบรรดาสาวใช้อีกห้าคนที่กำลังยืนหลบสายตาของเขา เมื่อวานมันเกิดอะไรขึ้นกัน
ทำไมจู่ๆ สาวใช้ของเขาถึงหายไปหนึ่งคน ที่สำคัญคนที่หายไปเป็นคนที่เขาได้รับฝากฝังให้คอยดูแลให้เสียอีก
แม้ว่านันนาจะไม่ได้เป็นญาติของเขา แตหญิงสาวก็เป็นหลานสาวของอดีตคนสนิทของท่านบิดาของเขา ก่อนที่บิดาของเขาจะเสียชีวิต ท่านได้ฝากฝังให้เขาดูแลหลานสาวของอดีตคนสนิทของท่านให้ดี แล้วดูสิ ตอนนี้หล่อนกลับหายไปอย่างไม่มีร่องรอย
“ว่าไง บอกฉันได้หรือยังว่ามันเกิดอะไรขึ้น” น้ำเสียงทรงอำนาจตวาดใส่บรรดาสาวใช้และอีกสองสาวที่ยืนก้มหน้าก้มตาไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำ
“ว่ายังไงนาสรีน บอกฉันได้หรือยังว่านันนาหายไปไหน”
นาสรีนเงยหน้าขึ้นมาสบตามองชีคฮาซานด้วยความเสียใจไม่ต่างกัน เพราะเธอก็รักและเอ็นดูนันนาเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเหมือนกัน ถึงแม้สาวใช้คนนี้จะมีฐานะต่ำต้อยกว่าเธอ แต่อย่างน้อยผู้เป็นลุงของเธอก็เป็นถึงอดีตคนสนิทของท่านชีคฮัสมันท่านบิดาของท่านชีคฮาซาน ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าถึงแม้นันนาจะเป็นเพียงสาวใช้ แต่หญิงสาวก็ได้รับความเอ็นดูจากชีคฮาซานมาก เพราะท่านชีคฮัสมันฝากฝังเอาไว้ก่อนที่ท่านชีคจะเสียชีวิต ว่าให้ดูแลนันนาให้ดี อย่าให้ใครมาทำร้ายเธอได้
“เมื่อวานอะมินาสั่งให้นันนาออกไปซื้อของให้น่ะค่ะท่านชีค” นาสรีนตอบ
“แล้วทำไมต้องใช้นันนาออกไปซื้อของด้วยอะมินา”
คราวนี้ชีคหนุ่มหันมาทางอะมินาอย่างไม่พอใจ เมื่อก่อนนันนาอาจจะเป็นสาวใช้ของนางฮาเร็มคนนี้ของเขา แต่พอบิดาของเขาเสียชีวิต เขาก็เลยตัดสินใจขอนันนามาจากอะมินาแล้วไม่ใช่เหรอ ในเมื่อตอนนี้นันนาเป็นคนของเขา แล้วนังผู้หญิงคนนี้มีสิทธ์อะไรไปใช้คนของเขาแบบนั้น
“ตอบมาสิอะมินา” น้ำเสียงห้าวตวาดเสียงดังลั่น
“เธอลืมไปแล้วหรือยังไงว่าตอนนี้นันนาเป็นคนของฉัน ที่ฉันสั่งเธอจำไม่ได้ใช่ไหมอะมินา ว่าอย่ายุ่งกับสาวใช้คนนี้ของฉันน่ะ”
ชายหนุ่มยกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าอะมินาอย่างไม่สบอารมณ์ ผู้หญิงคนนี้นับวันจะยิ่งแข็งข้อขึ้นเรื่อยๆ นึกว่าเขาไม่รู้หรือยังไงว่าหล่อนทำร้าย รังแกใครไปบ้าง
“เอ่อ”
อะมินาถึงกับพูดไม่ออก เพราะเธอเป็นคนใช้งานนันนาเอง ก็ใครใช้ให้มันเป็นคนโปรดของท่านชีคผู้นี้กัน นี่ขนาดมันเป็นแค่สาวใช้ เขายังดูแลเป็นห่วงมันมากกว่าเธอเสียอีก ถ้าหากวันไหนชีคหนุ่มตัดสินใจเลื่อนฐานะของนันนาขึ้นมาแล้วเธอจะทำยังไง
“ฉันขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย อย่าได้ยุ่งวุ่นวายกับบรรดาสาวใช้ที่ไม่ได้อยู่ในการปกครองของเธอ เพราะฉันไม่ชอบ อย่ามาทำตัวเป็นอันธพาล ทำร้ายคนอื่นๆ หรือแม้แต่สาวใช้ของฉัน”
“ค่ะท่านชีค” อะมินารับคำเสียงสั่นๆ ก็เพราะแบบนี้ยังไงล่ะ เธอถึงได้เกลียดอดีตสาวใช้คนนี้นัก รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เธอจะแตะติดแตะหน่อยไม่ได้เลย
หึ! หายไปแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ถ้าให้ดี...ก็ให้มันตายๆ ไปซะ เธอจะได้หมดเสี้ยนหนาม
“ออกกันไปได้แล้ว”
น้ำเสียงกร้าวสั่งขึ้น ก่อนจะหันไปมองสาวใช้ของคนรักที่ยืนก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างหลังของนาสรีนด้วยความเห็นใจ เขารู้ดีที่นูรีนไม่ยอมกลับไปเอลจิเรีย ก็เพราะต้องการสืบหาตัวคนร้ายที่สังหารเจ้านายสาวของตนนั่นเอง
แม้ว่าเขาจะไปขอร้องให้หญิงสาวกลับไปเอลจิเรียก็ตาม เธอยืนยันที่จะอยู่ที่นี่ให้ได้ จนสุดท้ายเขาก็ไม่สามารถออกคำสั่งที่จะขับไล่ได้ เพราะตัวเขาเองก็ยังรู้สึกผิดที่ไม่ดูแลคนรักให้ดี จนคนรักต้องมาจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของคนชั่ว
“นูรีน”
“ค่ะท่านชีค”
นูรีนชะงักเท้าที่กำลังจะเดินตามท่านหญิงนาสรีนออกไป จากนั้นก็หันมามองชีคฮาซานด้วยความแปลกใจ ไม่รู้ว่าเขาคิดจะถามอะไรเธอหรือเปล่า แต่ถ้าหากขอให้เธอกลับไปเอลจิเรีย เธอไม่มีทางกลับไปเด็ดขาด จนกว่าจะจับฆาตกรที่ฆ่าท่านหญิงลัยลาได้เสียก่อน
“ฉันมีเรื่องที่จะคุยกับเธอนิดหน่อย”
“ค่ะ” นูรีนตอบเพียงเท่านั้น หญิงสาวก็เดินกลับมายืนอยู่ที่เดิม
อะมินาตวัดสายตาไปมองสาวใช้ของลัยลาอย่างแค้นเคือง เจ้านายมันก็ตายไปแล้ว แต่ทำไมนังสาวใช้คนนี้ถึงไม่ยอมกลับไปเอลจิเรียเสียที หรือจะอยู่เป็นนางฮาเร็มแทนเจ้านายของตัวเองกัน
แม้ว่าเธอจะอยากรู้แค่ไหน แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี ต่อให้ท่านชีคฮาซานพูดคุยกับสาวใช้นางนี้เสร็จ เธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปสอบถามหรือวุ่นวาย เพราะนูรีนไม่ได้เป็นสาวใช้ของเธอ ที่ร้ายไปกว่านั้นผู้หญิงคนนี้อยู่ในความดูแลของท่านชีคฮาซาน
‘ถ้าแกคิดที่จะแย่งท่านชีคไปจากฉัน ฉันก็จะฆ่าแกอีกคนนังนูรีน แกจะได้ไปอยู่กับนังลัยลา เจ้านายของแกยังไงล่ะ หึหึ’
///////////////////
เช้าวันต่อมา ณ...คฤหาสน์เอลจิเรีย
นันนาตื่นเช้าขึ้นมาเธอก็ต้องรีบทำความสะอาดห้องพักของท่านหญิงลัยลา ห้องที่ชีคซาอิสให้เธออยู่ แม้จะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ชีคหนุ่มคนนี้จะเข้าใจเสียทีว่าเธอไม่ใช่อะมินา เสียงถอนหายใจดังออกมาจากริมฝีปากเล็กแดงระเรื่อตามธรรมชาติ
เมื่อเธอจัดห้องนอนของท่านหญิงลัยลาเสร็จ เธอก็ต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อย หลังจากเธอเดินออกมาจากห้องน้ำก็เดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าด้วยความกลัวเล็กน้อย
จะให้เธอไปพักอยู่ที่อื่นก็ไม่ได้ คิดยังไงให้เธออาศัยอยู่ในห้องของคนตาย อีกทั้งห้องนี้ยังเป็นห้องของท่านหญิงลัยลา ห้องของน้องสาวของท่านชีคจอมโหดผู้นี้อีก
ทันทีที่มือบางเปิดตู้เสื้อผ้า เธอก็พบกับเสื้อผ้านับยี่สิบชุดที่แขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบใหญ่ ตอนแรกเธอกะแค่คิดจะยืมเสื้อผ้าของเจ้าของห้องเดิมใส่สักชุดเท่านั้น แต่เธอกลับพบว่าเสื้อผ้าในตู้นี้เป็นของเธอหมดทุกชุดเลย เพราะมันมีกระดาษแผ่นสีขาวแปะอยู่บนประตูตู้เสื้อผ้านั่นเอง
“นี่เตรียมการเอาไว้ทั้งหมดเลยหรือเนี่ย”
น้ำเสียงหวานรำพึงรำพันออกมาอย่างตื่นกลัว เมื่อคิดว่าเธอคงจะต้องถูกชีคจอมโหดผู้นี้กำลังคิดที่จะทำร้ายอะมินา แต่บังเอิญว่าผู้ที่โชคร้ายดันเป็นเธอ ถ้าเธอไม่เปลี่ยนชุดกับอดีตเจ้านายสาวก็คงจะดี แต่สิ่งที่เธอคิดมันก็คงเป็นได้แค่ความคิดนั่นแหละ
ใครมันจะไปกล้าหือกับอะมินาได้ ใครก็ตามที่กล้าขัดคำสั่งหรือขัดขวางเส้นทางของอีกฝ่าย ทุกคนก็ต้องตาย ขนาดท่านหญิงลัยลายังต้องมาตายเพราะอดีตเจ้านายสาวของเธอเลย แล้วเธอล่ะเป็นใครที่จะกล้าไปขัดคำสั่งของคุณเธอได้
เสียงถอนหายใจหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็กแดงระเรื่ออย่างกลัดกลุ้ม เธอจะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่สิเธอจะต้องหาทางหนีกลับไปวาลิเมียร์ให้ได้ ก่อนอื่นเธอจะต้องสำรวจเส้นทางหนีให้ดีเสียก่อน จากนั้นก็ค่อยลงมือจัดการกับท่านชีคจอมโหดนั่นสักเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ค่อยหนีกลับวาลิเมียร์
หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยแล้วนันนาก็รีบเดินออกมาจากห้อง ยังไม่ทันที่เธอจะได้ปิดประตูห้องเลย เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นและก็ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ จนมันเงียบลง ส่วนเจ้าของฝีเท้าก็เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังของเธอนั่นเอง
“ท่านชีคสั่งให้ดิฉันนำทางคุณไปยังห้องนอนของท่านชีคค่ะ”
“เอ่อ...ค่ะ”
นันนารับคำเสียงหวาน จากนั้นเธอก็เดินตามสาวใช้ไปอย่างเงียบๆ ไม่รู้วันนี้เธอจะต้องเจอกับอะไรบ้าง แต่ก็ช่างเถอะ พยายามทำตัวดีๆ แล้วก็หาทางหนีก็แล้วกัน
//////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...