นันนานอนนิ่ง ใบหน้าหวานอาบไปด้วยน้ำตา เมื่อเธอต้องสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชีคหนุ่มผู้นี้ มือเล็กยกขึ้นมาดันใบหน้าคมเข้มให้ออกห่างจากต้นคอของเธอ พร้อมกับเสียงสะอึกสะอื้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง อย่างควบคุมไม่อยู่ จนทำให้คนที่นอนนิ่งอยู่บนร่างเล็กถึงกับหงุดหงิดกับอาการร้องห่มร้องไห้นั้น
“เสียใจนักหรือยังไงที่ต้องเป็นเมียฉัน”
ใบหน้าคมเข้มเงยหน้ามอง ก่อนเอ่ยถามเสียงขุ่น ชายหนุ่มไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมแม่เชลยตัวน้อยคนนี้ถึงได้รังเกียจเขานัก การเป็นเมียของชีคซาอิสมันน่าเลวร้ายนักหรือยังไงกัน ชีคหนุ่มจ้องมองดวงตาคู่สวยที่อาบไปด้วยหยาดน้ำตาอย่างหัวเสีย
“ท่านมันเลว ฉันเกลียดท่านได้ยินไหม ว่า - ฉัน – เกลียด - ท่าน”
นันนาตะโกนใส่หน้า พร้อมกับเสียงสะอื้นกับน้ำตาที่ไหลลงมาไม่ขาดสาย จะให้เธอรักคนที่ลักพาตัวเธอมาทรมานได้ยังไงกัน ชีคหนุ่มคนนี้เอาสมองส่วนไหนคิด ที่จะให้เธอรักแล้วยินดีที่จะเป็นของเขา
“เ
