จ้าวหัวใจแห่งชีค

จ้าวหัวใจแห่งชีค EP.13 หัวใจสับสน (1)

ชีคซาอิสพยายามสังเกตพฤติกรรมของผู้หญิงที่เขาเอาตัวมาแก้แค้นอย่างสับสน หลายเดือนแล้วที่เขาลักพาตัวเธอมาวาลิเมียร์ ชายหนุ่มจ้องมองร่างเล็กที่กำลังนั่งอยู่ในสวนดอกไม้ของเขาด้วยความสับสน หากสิ่งที่ฮาริมพูดเป็นความจริง แล้วเขาจะทำยังไงกับเธอดี

ห่างออกไปไม่ถึงสองร้อยเมตรหญิงสาวร่างเล็กกำลังนั่งมองกระถางต้นไม้ด้วยสีหน้าที่เงียบเหงา กี่เดือนแล้วหนอที่เธอถูกพาตัวมาที่นี่ ไม่รู้ว่าป่านนี้ที่วาลิเมียร์จะรู้หรือยังว่าคนที่ฆ่าท่านหญิงลัยลาคืออะมินา นางฮาเร็มของท่านชีคฮาซานนั่นเอง

นันนาจ้องมองดอกไม้สีสวยด้วยความแค้นใจกับเรื่องที่เธอจะต้องมาเผชิญ นี่ถ้าหากเธอไม่นึกถึงบุญคุณที่ตระกูลของอะมินาเคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ป่านนี้เธอคงจะยอมเปิดปากบอกชีคฮาซานไปตั้งนานแล้ว

ถ้าวันนั้นเธอยอมบอกความจริง บางทีเธออาจจะไม่ต้องมารับกรรมแทนอดีตเจ้านายสาวคนนี้ก็ได้

“ฉันนี่มันโชคร้ายจริงๆ”

น้ำเสียงหวานใสพึมพำออกมาอย่างนึกเสียใจกับสิ่งที่เธอเคยตัดสินใจผิดพลาด เพราะคิดว่าการช่วยเหลือผู้มีพระคุณ จะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองได้หลุดพ้นกับการที่ถูกหญิงสาวทวงบุญคุณเสียที แต่กลับกลายเป็นว่าเธอต้องมาเผชิญชะตากรรมที่แสนจะเลวร้ายแทนเสียนิ

‘เฮ้อ...คงไม่มีใครจะโชคร้ายเหมือนเธอแล้วล่ะ...นันนา’

“มาอยู่นี่เอง จะอู้งานหรือยังไงย่ะหล่อน” น้ำเสียงแหลมแหวใส่คนที่นั่งเหม่อลอย ถึงกับสะดุ้ง ใบหน้าหวานเงยขึ้นมามองเจ้าของเสียงด้วยความตกใจ

“คุณโรฮานี”

นันนาเรียกชื่อของนางฮาเร็มของชีคซาอิสออกมาเบาๆ หญิงสาวรีบก้มหน้าลงมาอย่างหวาดกลัว หลายเดือนที่เธอถูกพามาอยู่เอลจิเรีย เธอก็มักจะถูกผู้หญิงคนนี้รังแก ใช้งานหนักอยู่เสมอ พอทำไม่ทัน หญิงสาวก็มักจะลงไม้ลงมือกับเธอ

“ใช่ ฉันเอง”

โรฮานีพูดขึ้นมาอย่างเหยียดหยาม หญิงสาวก้มลงมามองผู้หญิงที่ชีคซาอิสพามาจากวาลิเมียร์ด้วยความชิงชัง เธอไม่ถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นชีคหนุ่มอุ้มผู้หญิงคนนี้ลงมาจากรถแล้ว และยิ่งเกลียดชังมากขึ้นไปอีก เมื่อรู้ว่าคนที่เข้าไปทำความสะอาดห้องนอนกับห้องทำงานกับชีคซาอิสเป็นนางบำเรอคนนี้

นางฮาเร็มต่างก็รู้ดีว่า ผู้หญิงที่ถูกชีคซาอิสอุ้มลงมาจากรถก็คือนางฮาเร็มคนใหม่ ตั้งแต่นันนาเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้ แม้หญิงสาวจะถูกใช้งานหนักหนาสาหัสแค่ไหน แต่ก็ยังได้เข้าไปนอนในห้องนอนของท่านหญิงลัยลา

ห้องที่พวกเธอต่างก็รู้ดีว่าชีคซาอิสรักและหวงเป็นที่สุดขนาดพวกเธอยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปเลยสักคน แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แล้วมีสิทธิ์อะไรถึงได้เข้าไปอยู่ในห้องนอนของท่านหญิงลัยลา

“คุณโรฮานีมีอะไรให้ดิฉันรับใช้หรือคะ”

“ต้องมีด้วยเหรอ ฉันถึงจะคุยกับเธอได้นะ”

หญิงสาวก้มมองหญิงสาวร่างเล็กอย่างไม่พอใจ นึกว่าเป็นคนโปรดของชีคซาอิสแล้วเธอจะไม่กล้าทำร้ายหรือยังไง ใครก็ตามที่คิดแย่งชีคหนุ่มไปจากเธอ เชื่อเถอะว่าเธอจะไม่มีวันปล่อยให้ลอยนวล มีความสุข และใครก็ตามที่คิดจะแย่งตำแหน่งชีคชายาของเอลจิเรียไปจากเธอ มันทุกคนต้องตาย

“เปล่าค่ะ”

นันนาตอบเสียงอ่อน ในใจรู้สึกหวาดกลัวนางฮาเร็มคนนี้ของชีคซาอิสไม่น้อย ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าหญิงสาวผู้นี้คิดอะไรอยู่ การแย่งชิงตำแหน่งชีคชายามันไม่ได้มีแต่วาลิเมียร์เสียหน่อย

แม้แต่เอลจิเรียก็ยังมีเรื่องแย่งชิงตำแหน่งนี้เหมือนกัน

“ไปทำความสะอาดที่ห้องของฉันหน่อย” โรฮานีสั่ง ก่อนจะเดินกลับออกไปจากสวนดอกไม้

นันนาได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า นี่เธอต้องเป็นทาสของนางฮาเร็มของชีคซาอิสทุกคนเลยหรือยังไงกัน เมื่อวานเธอก็ต้องไปทำความสะอาดห้องนอนของนางฮาเร็มมัยยา ซอบิเราะฮ์ ส่วนเมื่อสองวันก่อนเธอก็เพิ่งจะไปทำความสะอาดห้องนอนของนางฮาเร็มคนอื่นๆ ของชีคซาอิสมาเหมือนกัน

“นี่ฉันต้องมาเป็นทาสอีกนานแค่ไหนกัน” น้ำเสียงหวานพึมพำออกมาอย่างแค้นใจกับโชคชะตา ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเธอทำกรรมอะไรไว้ ชาตินี้ถึงต้องมารับกรรมที่ร้ายแรงเช่นนี้

นันนาลุกขึ้นเดินตามโรฮานีไปอย่างอ่อนแรง วันนี้เธอทำงานมาเกือบทั้งวัน ตื่นเช้าขึ้นมาก็ต้องไปทำความสะอาดห้องนอน ห้องทำงานของชีคซาอิส หลังจากทำความสะอาดห้องเสร็จ เธอก็ต้องไปช่วยแม่ครัวทำอาหาร เสร็จจากทำอาหาร เธอก็ต้องมารดน้ำดอกไม้และต้นไม้ในสวนแห่งนี้

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เธอจะได้กลับวาลิเมียร์เสียที หญิงสาวได้แต่เฝ้าถามตัวเองมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ว่าเธอทำผิดอะไรกัน ทำไมชีคซาอิสถึงได้ทำร้ายเธอได้ขนาดนี้ นี่น่ะหรือผู้ชายที่สาวๆ ต่างก็คลั่งไคล้ สุภาพบุรุษ ผู้ชายที่แสนอบอุ่นของท่านหญิงลัยลากับนูรีน

“นูรีน...เธอหลอกฉัน ท่านชีคของเธอ ไม่ใช่สุภาพบุรุษสักนิด เหอะ!...ท่านชีคของเธอเป็นปีศาจร้ายชัดๆ”

ชีคซาอิสยืนมองจนสองสาวเดินหายลับไปจากสายตา ชายหนุ่มก็เดินกลับเข้าไปในห้องทำงานด้วยความหนักใจ ไม่รู้ว่าโรฮานีคุยอะไรไปกับเชลยตัวน้อยของเขากัน แต่จากท่าทางเมื่อกี้ ทำให้เขาพอเดาได้ว่า เชลยตัวน้อยคงถูกนางฮาเร็มของเขาสั่งให้ไปทำความสะอาดห้องนั่นเอง

นันนาทำความสะอาดห้องของโรฮานีเสร็จก็เกือบค่ำไปแล้ว หญิงสาวนั่งลงอย่างหมดแรงเมื่อวางหมอนใบเล็กสี่ห้าใบลงบนเตียงนอน ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยเหงื่อที่ผุดขึ้นมาตามบริเวณหน้าผากกลมมน มือเรียวเล็กยกขึ้นปาดเหงื่อที่ไหลลงมาข้างแก้มอย่างอ่อนล้า

“เสร็จจนได้”

น้ำเสียงหวานพึมพำกับตัวเอง ก่อนกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องนอนด้วยรอยยิ้ม ร่างเล็กขยับกายลุกขึ้นยืน พร้อมกับบิดกายไปมาอย่างเมื่อยล้า แล้วในที่สุดเท้าเล็กก็ก้าวเท้าเดินออกไปจากห้อง...

หญิงสาวเดินออกมาจากห้องนอนของโรฮานี ร่างเล็กเดินผ่านห้องหนังสือ ห้องนั่งเล่นและห้องโถงใหญ่ มุ่งตรงไปยังห้องพักของตัวเอง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าได้มีใครแอบมองอยู่อีกมุมหนึ่งของตึกทางด้านซ้ายของคฤหาสน์

/////////////////

...โปรดติดตามตอนต่อไป...