หญิงสาวเหลียวมองอย่างนึกแปลกใจ ถึงไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มเสนอมานั้นออกมาจากใจหรือว่าแค่ตั้งใจจะปกป้องแม่เด็กตาหวานคนนั้น แต่เมื่อมือใหญ่ที่บีบไหล่เธอเบาๆ ให้ความอบอุ่นเหมือนกับสมัยที่เธอยังเป็นเด็ก
“งั้นวันนี้น้องลินจะยึดตัวพี่ฮาคิมไว้ทั้งวันเลยนะคะ”
หญิงสาวส่งยิ้มตาเป็นประกายคว้ากระเป๋าสะพายคล้องไหล่ก่อนเกาะแขนชายหนุ่ม เดินออกมาจากห้องทำงานประธานบริษัทฯ
สิริมาหันมายิ้มให้พี่ชายนิดหนึ่ง ที่คาดว่าจะมีปากเสียงกันกลายเป็นภาพกะหนุงกะหนิงแทนทำให้เบาใจไปอีกนิด ลึกๆ แล้วเธอจะไม่แน่ใจว่าพี่ชายคนโตยินดีหรือเต็มใจกับการแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้หรือไม่ หรือเพียงเพราะความมั่งคงของบริษัทฯตามที่คุณหญิงกาญจนาเปรยไว้ โยษิตาเดินออกมาจากห้องประชุมพอดีสายตาของเธอเหมือนสะกดอยู่ที่ใบหน้าคมเข้มแต่ดวงตาอ่อนโยนของฮาคีมที่มองมา หญิงสาวก้มหน้าหลบสายตาคู่นั้น และไม่ต้องการมองเห็นมือที่เกาะแขนข้างซ้ายอย่างแส
