“อะไรกัน พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่ใช่เหรอ”
“ก็วันเสาร์นะสิครับ ผมต้องรีบทำรายงานให้เสร็จไม่อย่างนั้นวันจันทร์จะส่งอาจารย์ไม่ทัน”
“เออ...ไปทำรายงานฉันไม่ว่า อย่าไปเถลไถลที่ไหนให้ฉันต้องปวดหัวก็แล้วกัน”
“ว่าแต่ป๊าเถอะครับ คืนนี้ทำไมป๊าถึงนอนดึก”
“ก็รอแม่แกไง” ภาคภูมิรีบตอบ “จะรอดูว่าแม่แกมาตอนไหน พอดีเอื้องเค้าให้หนูตูนเข้านอนแล้วเลยมานั่งเป็นเพื่อน แกน่ะรีบไปอาบน้ำอาบท่าแล้วนอนซะไป พรุ่งนี้ต้องรีบไปทำงานรายงานอีกไม่ใช่เหรอ”
“ครับๆ ป๊า”
ตั้มรับคำแต่ก่อนจะเดินออกไปก็ไม่วายเหลือบมองพี่เลี้ยงสาวที่ส่งสายตาประกายระยิบระยับให้ เด็กหนุ่มนึกในใจว่าเอื้องยิ่งมองก็ยิ่งสวยและมันทำให้เขาเองรู้สึกแปลก ๆ แต่ก็เดินกลับไปห้องนอนตามคำสั่งของพ่อแต่โดยดี
“คุณตั้มนี่เหมือนคุณผู้ชายเลยนะคะ”
“เหมือนตรงไหนเหรอเอื้อง นายตั้มน่ะเหมือนแม่เขามากกว่า แต่จริง ๆ แล้วเขาก็ไม่ใช่เด็กเกเรนะ ขยันเรียนแต่ก็อยู่ระดับปานกลาง
