ความเดิม- “หึหึ ปอดแหกขึ้นมาละซิ ถ้าจะทำจริง ๆ เธอไม่รอดมาจนถึงทุกวันนี้หรอกปารดีเอ๊ย”
……………………………………….
@เช้าวันใหม่
พิทยาพาร์ท
{น้องปริมตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อไปทำงานตามปกติโดยผมไปส่งที่โรงพยาบาลเหมือนเคยแต่ไม่มีปิ่นโตมาด้วยเพราะผมจะเป็นคนปรุงอาหารให้เธอในทุก ๆ เช้า และเย็นเอง ยกเว้นมื้อกลางวันที่ผมจะสปอยล์คนตัวเล็กให้กินอาหารที่อยากกินได้เพียงหนึ่งมื้อเท่านั้น หลัก ๆ แล้ว สาวเจ้าใช้ชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลเสียมากกว่าเพราะหลังจากกลับมาก็ลุยเวรต่อเนื่องกันยาวเลยทีเดียว ส่วนผมน่ะเหรอก็มีหน้าที่ส่งอาหารอีกตามเคยในวันที่เธออยู่เวร วนไปอยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดี และวันนี้เป็นวันที่คนตัวเล็กของผมปลอดเวร นี่คือคำพูดของชาวสาธารณสุข ไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ ยันลูกจ้างที่ต้องขึ้นเวร เป็นวันที่พวกเขารู้สึกผ่อนคลายบ้างเล็กน้อยเพราะไม่ต้องเครียดเรื่องเวรจะเจออะไร คนไข้แบบไหนบ้าง ผมออกจากบริษัท
