15.ล้อยันลูกแต่ง
1147 Words
พิทยาหลังจากกลับเข้าบ้านมาได้ไม่นานต้องออกไปอีกครั้ง เพราะไม่อยากให้บิดาเห็นหน้าจะพาลโมโหในความไม่เอาไหนของเขาไปเสียเปล่า ๆ
สายโทรออก
พิทยา: อยู่ไหนว๊ะ
เกียรติ: อยู่บ้าน
พิทยา: ดีเลย มากินเหล้ากัน
เกียรติ: locations
พิทยา: sent location
สามสิบนาทีผ่านไป
"ไงครับท่านทะเลาะกับท่านผู้พิพากษาเหรอ" เป็นเสียงคนที่โทรหาที่ปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับคำพูดถากถาง
"เสื_กรู้ดีอีก" พิทยาสบถ
"อารมณ์ไม่ดี..ถามจริงไปทำอะไรให้เค้าโกรธล่ะ"
"ก็ไม่มีไร แค่ทำอะไรอืดอาดไม่ได้ดั่งใจเค้า ก็เท่านั้น" พิทยาตอบอย่างเหนื่อยหน่าย"
"หึหึ..ดื่มเว่ยเพื่อน" เกียรติพงษ์รีบเสริมเพราะอยากให้เพื่อนเมาเพราะเวลาเมาแล้วพิทยามักจะพูดความในใจ
"อือ ดื่ม......" พิทยาดื่มไปเสียหลายแก้ว ต่างกับเกียรติพงษ์ที่ดื่มไปเพียงแก้วเดียวเอง
สักพัก
"คุณพ่อไม่เข้าใจกูว่ะ จะให้กูบอกรักน้องให้ได้...อึ่ก..เอิ่ก..ก็น้องพึ่งเรียนจบยังทำงานได้ไม่กี่เดือนเลย จะให้กุรีบบอกไปไหน..อึ่ก..พอกุไปบอกแม่น้องขอคบอย่างเป็นทางการก็ถามกุว่าบอกรักน้องรึยัง ก็น้องเพิ่งออกเวรดึก นอนหลับอุตุ แถมยังละเมอเย็บแผลอิก น้องจะมีกะใจฟังกุอยู่เหรอ เหนื่อยขนาดนั้น หาเวลาจะนอนยังยากเลย เอิ่ก ก็ว่ากู ไม่ได้เรื่อง ไล่กูให้ไปพ้น ๆ หน้า กุเสียใจน๊ะเว้ย อุตส่าห์ดูแล พาไปหาหมอทุกนัด พาไปหาน้อง ส่งข้าวส่งน้ำจนรู้จักสนิทกันเนี่ยะ ไม่รู้หรอกว่ากูเนี่ยเป็นคนกลางรับรู้ เอิ่ก..เข้าใจทั้งสองฝ่ายเลย.." .....ฟื่บ…..!!
...พิท..พิทยา..พิท..ไอ้พิทยา..แปะแปะแปะ เกียรติพงษ์ตบหน้าเพื่อนเบา ๆ
"หึหึ ไอ้พิท มึงเสร็จกุแน่ กุจะเก็บคลิปนี้ไว้ล้อยันลูกมึงแต่งงานเลยมึง..แหม..จะสี่สิบอยู่แล้ว..อ่อนว่ะ..สมแล้วที่พ่อมึงจะไม่พอใจ...เดี๋ยวขอกุสืบอีกนิดก่อนว่าน้องที่มึงพูดถึงของมึงน่ะเป็นใคร..เป็นหมอใช่มั๊ย..เดี๋ยวได้รู้..มีเรื่องสนุก ๆ ให้เล่นแล้วโว๊ย...แต่ก่อนอื่นกุต้องพามึงกลับก่อน กลับรถกูนะ..รถมึงจอดไว้นี่แหละ เดี๋ยวกุให้คนมาเอา..ไหนกุญแจมะ ไปนอนคอนโดกุก่อน เดี๋ยวกุโทรบอกแม่มึงให้" ว่าแล้วเกียรติพงษ์ก็ค้นตัวเพื่อนรักพบว่ากุญแจอยู่ในกระเป๋ากางเกงจึงล้วงออกมาแล้วเก็บไว้ที่กระเป๋ากางเกงของตัวเองเสียเอง
อีกด้าน
เฮ่ย..นั่นนายพิทยาลูกลุงพัฒนานี่หว่า..มากับใครว๊ะ..ดูท่าทางแบ๊ด ๆ
..ฮ๊า..รึว่า..ลูกลุงพัฒนาจะเป็นพวกนั้น...ตายละ..ต้องเตือนยัยน้องสักหน่อยแล้วอย่าไปหลงเสน่ห์เชียวเสือไบทั้งนั้น...ฮึ่ย..น่ากลัว..
"เฮ่ย..มองอะไรว๊ะ กุเห็นมึงบ่นพึมพำอะไร ใบ ๆ ว๊ะไอ่นี่ มาดื่มสังสรรกันทั้งทีดันเสื_กแต่เรื่องของชาวบ้าน มึงนี่ ดื่ม..."
"เออ ดื่ม.."
...............................
@คอนโดเกียรติพงษ์
พิทยารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงสาย ๆ ของวันใหม่ด้วยความรู้สึกปวดศีรษะอย่างรุนแรง
..ซีดส์ ทำไมปวดหัวงี้ว๊ะ.. เมื่อก่อนก็เคยดื่มไม่เห็นปวดแบบนี้เลย..
"ไง ไอ้พิท ปวดหัวรึมึง?"
"อือ ปวดตุ่บ ๆ เนี่ย เหมือนหัวจะระเบิดเลย"
"เฮ่ย ตามึงบวมมากนะนั่น หาหมอมั๊ย?"
"ไม่ พากุไปหาน้องก็พอ"
"อ้าวไอ้นี่ น้องไหน กุจะรู้กับมึงมั๊ย"
"เดี๋ยวกุบอก วันนี้น้องหยุดอีกวัน"
"เออ เออ เออ แต่มึงอาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่ก่อนนะ สระผมด้วย เสื้อผ้ามึงมีอยู่ชุดนึงในตู้กุให้แม่บ้านซักเก็บไว้ให้แล้ว"
"อือ ขอบใจ"
@คอนโดปารดี
"นี่น่ะเหรอว๊ะที่อยู่คุณหมอของมึง ทำไมมันใกล้โรงบาล ใกล้มหาวิทยาลัยจัง ยังเรียนไม่จบเหรอ อายุเท่าไร" เกียรติพงษ์เริ่มซัก
"เรียนจบแล้ว พึ่งรับปริญญา อายุ 23 ย่าง 24 ปีแล้ว"
"ห๊ะ...เด็กกว่า ตั้งสิบห้าปี ไอ้พิทเอ๊ย มึงนี่เล่นเด็กเลยน๊า"
"มึงอย่าพูดมาก ไปเร็ว"
@คอนโดปารดี
"อ้าวคุณพิทยาไปไงมาไงคะเนี่ย ยัยหนูเพิ่งอาบน้ำค่ะ คงกำลังแต่งตัวอยู่ละค่ะ" สักพัก
ปารดีเดินเข้ามาด้วยหน้าสดใบหน้าเนียนใส ผมเผ้าปล่อยตามธรรมชาติไม่ได้มัดหรือจัดเซ็ทใด ๆ
“พี่พิทเป็นอะไรคะ ท่าทางไม่ดีเลย” ปารดีถามคนตัวโตหน้าตาตื่น
“ปวดหัวน่ะ”
"ปวดมากมั๊ยคะ ไหนหนูดูหน่อยซิ...ฮื้อ..ทำไมตาบวมแบบนี้ล่ะ..ดื่มมาใช่มั๊ยคะ..เดี๋ยวไปโรง'บาลกันนะคะ../
เอ่อ ขอโทษค่ะ นี่คงเป็นเพื่อนพี่พิทใช่มั๊ยคะ สวัสดีค่ะ ยังไงรบกวนพาพี่พิทไปโรง'บาลด้วยนะคะ/แม่คะหนูจะไปกับพี่พิทด้วยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรคงกลับบ้านได้ หนูไปนะคะ" ปารดีเอ่ยถามพิทยาและขอร้องคนที่มาส่งให้พาไปโรงพยาบาลและเอ่ยบอกมารดาเป็นเชิงขออนุญาตเพื่อพาคนตัวโตไปหาหมอ
"ไปเถอะลูก แล้วอย่าลืมบอกคุณตาพัฒนากับคุณยายพิชญาด้วยล่ะ"
"ค่ะ ไม่ลืมค่ะ"
@บนรถ
"พี่พิทปวดมากมั๊ย เครียดอะไรเหรอคะถึงดื่มหนักขนาดนั้น พี่พิทมีกรรมพันธุ์เสี่ยงหลอดเลือดอยู่นะคะ ต่อไปไม่ทำตัวแบบนี้แล้วน๊า"
อีกด้าน
เกียรติพงษ์ทำหน้าที่พลขับ สังเกตอาการก็น่าห่วงอยู่ แต่ไอ้เพื่อนตัวดีนี่ซิ ซบอกแม่หนูนี่จังเลย น่าหมั่นไส้ เขากระตุกยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อย แล้วใช้สมาธิกับการขับรถอย่างปลอดภัยต่อไป
@โรงพยาบาลแผนกอายุรกรรมทั่วไป
"อ้าวหมอปริมวันนี้หยุดไม่ใช่เหรอคะ"
"หยุดค่ะ แต่เกิดเรื่อง พอดีญาติเกิดปวดศีรษะจนตาบวมเลยพามาตรวจหน่อย ขอตัวพาคนไข้ไปทำประวัติก่อนนะคะ"
"อ้อค่ะ เชิญค่ะ"
@ห้องตรวจ
จากการตรวจ และให้ประวัติ คุณน่าจะแพ้แอลกอฮอล์นะครับ การตรวจร่างกายทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ปกติ แต่ปวดศีรษะมาใช่มั๊ยครับ ส่วนตาที่บวมเนี่ย เดี๋ยวจะหายได้เอง ต่อไปห้ามดื่มนะครับ"
"ครับ ขอบคุณครับ"
"ขอบคุณค่ะอาจารย์หมอ"
"อือ พี่ชายเหรอ ดูแลกำชับดีดีหล่ะ ห้ามเลยนะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์น่ะ หึหึ"
"ค่ะ อาจารย์ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ/ครับ"
"ปะกลับบ้านกันค่ะ/เอ่อ พี่คะรบกวนไปส่งที่บ้านคุณตาพัฒนากับคุณยายพิชญา../ไม่กลับ..." พิทยาพูดแทรกขึ้นขณะที่ปารดีกำลังจะขอร้องให้เกียรติพงษ์ไปส่งตนเองที่บ้าน
"อ้าว..ทำไมละคะ..ทะเลาะกันเหรอคะ"
- Writer
