“You’re on the phone again. And grabe ha, kanina pa tawag nang tawag iyang mga iyan sa ‘yo…” hindi na napigilan ni Ivy ang sitahin ang kanyang boyfriend.
Isang buntong-hininga naman ang pinakawalan ni Eonren sa kanya. “Sorry, love. I’m sorry,” masuyong sambit pa nito sa kanya.”
Iniwas lang niya ang tingin dito at ipinokus na lang ang atensyon sa kanyang pagkain. Kasalukuyan silang kumakain ng breakfast nila ngayon. Nagpahanda lang ito ng breakfast nila sa chef sa ibaba tapos ay ipinaakyat lang dito. Akala ni Ivy sa matagal na breakfast lang siya masi-stress nang araw na iyon, ang tagal kasing nai-serve. Iyon naman pala, pati sa magaling niyang boyfriend na halos wala ng ginawa kundi makipag-usap sa phone. Hindi sa pagiging clingy o ano, pero naiinis na rin siya, e. Pag tinatanong niya
