บทที่ 7
1304 Words
ถ้าดวงตาของยูนิซเป็นเลเซอร์ ริชาร์ดคงถูกแทงและเผาเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว
“ผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ เขาคิดว่าเขาเป็นเจ้าของอพาร์ตเมนต์จริงๆ แล้วเหรอ?”
"การแบ่งห้อง? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? เจ้าของบ้าน?"
Eunice และสมาชิกในทีมของเธอมีภารกิจสำคัญ แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะน่ารำคาญแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอ และที่น่ากังวลไปกว่านั้นคือลอตตีเห็นเขาแล้ว การกำจัดเขาอย่างกระทันหันเกินไปในตอนนี้จะทำให้เธอเกิดความสงสัยขึ้นเท่านั้น
“พวกเราสามคนจะได้ห้องหนึ่งห้อง ส่วนคุณ ถ้าคุณยืนยันที่จะย้ายเข้าไป คุณจะต้องนอนบนโซฟา ดังนั้นคิดให้รอบคอบ”
ริชาร์ดขดริมฝีปาก เหลือบมองโซฟาที่ทำจากผ้า แล้วถอนหายใจ
"ก็แล้วแต่ที่นายจะพูด! นอนบนโซฟา! ฉันเป็นคนพูดจริง วางใจได้"
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ผู้หญิงทั้งสามก็พูดไม่ออก
พวกเขาหวังว่าการนอนบนโซฟาจะช่วยไล่ไอ้ตัวแสบไร้ยางอายคนนี้ออกไปได้
อิซาเบลและเซียร่าได้เปิดขอบฟ้าให้กว้างขึ้นในวันนี้
“ยูนิซ เราจะปล่อยให้... ริชาร์ดนอนบนโซฟาจริง ๆ หรือจะให้พูดตรงๆ เราสี่คนอยู่ด้วยกันจริงๆ เหรอ”
อิซาเบลต้องการยืนยันความคิดที่แท้จริงของยูนีส แต่เธอเห็นดวงตาที่ทำอะไรไม่ถูกของเธอโดยไม่คาดคิด
ท้ายที่สุด ล็อตตี้ก็เห็นทุกอย่างในตอนนี้
Lottie เป็นกำไรที่ใหญ่ที่สุดในปีที่ผ่านมา หากเธอพบว่ามีบางอย่างผิดปกติกับตัวตนของเธอ แผนการสายลับของเธออาจถูกเปิดเผย! Lottie เป็นกุญแจสำคัญในโดเมนที่ไม่จดที่แผนที่จำนวนมาก!
“ไม่มีทางอื่นหรอก เราแค่ต้องจัดการ ตอนนี้พักผ่อนได้แล้ว คุณสองคนกำลังจะสมัครในวันพรุ่งนี้”
“สมัคร?”
ริชาร์ดซึ่งนอนอยู่บนโซฟาอย่างสบาย ๆ เงยหน้าขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า
"สมัครงาน? ที่ไหน? พูดสิ ฉันไม่มีงานทำเหมือนกัน ทำไมคุณถึงไม่หางานให้ฉันทำล่ะ"
ใบหน้าทั้งสามของหญิงสาวกลายเป็นสีซีด
พวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าชายคนหนึ่งจะไร้ยางอายได้ขนาดนี้
ยูนิซรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
แผนเบื้องต้นของเธอคือการสุ่มให้ผู้ชายแต่งงาน เพื่อให้หัวหน้าของเธอสามารถเลิกกับเธอด้วยการแต่งงานที่เขาจัดให้กับเธอ และเธอก็ค่อนข้างมั่นใจที่จะกำจัดสามีปลอมที่เธอพบในวันนั้น
แต่เธอไม่เคยคิดฝันถึง "สามีจอมปลอม" ที่เธอเคยอยู่ในย่านเดียวกับที่เธอคิด เขาไม่เพียงแต่รู้ว่าเธออาศัยอยู่ที่ใด เขายังบุกเข้าไปในบ้านของเธออย่างไร้ยางอายและทำให้ตัวเองอาศัยอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจ
สิ่งที่น่าสลดใจไปกว่านั้นก็คือผู้ชายคนนี้ที่อ้างว่าเขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ อยากให้เธอได้งานทำ!
ผู้หญิงคนอื่นสามารถเตะเขาออกจากประตูได้
“ฉันจะทำเช่นเดียวกันถ้า Lottile ไม่เห็นเขา!”
"ที่รัก แผนกขายของบริษัทฉันมีที่ว่างสองที่ ฉันจึงแนะนำญาติของฉันให้รู้จักกับบุคคลที่รับผิดชอบ แต่ถ้าคุณต้องการที่จะสัมภาษณ์ ฉันไม่สามารถรับรองอะไรได้เลย และฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นอะไร เก่ง ดังนั้นฉันไม่คิดว่าคุณจะยิงได้ดีในเรื่องนี้”
“ไม่เป็นไร สามีของคุณมีความสามารถมาก ฉันรู้ทุกอย่างที่ผู้สมัครงานต้องการทราบ โดยพื้นฐานแล้ว ฉันจะสมัครที่บริษัทของคุณในวันพรุ่งนี้เช่นกัน เราจะได้รู้จักกันมากขึ้นในลักษณะนั้นก็คือ วิน-วิน"
จึงเป็นที่สิ้นสุดของค่ำคืน Richard จะสมัครเข้าบริษัทกับ "ลูกพี่ลูกน้อง" ของ Eunice ที่ Swarm Group ในวันรุ่งขึ้น
ตลอดทั้งคืนผ่านไปอย่างเงียบเชียบ
เมื่อฟ้าสาง อิซาเบลคืบคลานออกมาจากห้องนอนของเธอ หลังจากยืนยันว่า "พี่เขย" ของเธอยังคงนอนอยู่บนโซฟา เธอตบหน้าอกด้วยความโล่งอกและเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างตัว
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอปิดประตูห้องน้ำ เธอรู้สึกชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เธอหันศีรษะและพบว่ามีดวงตาที่กำลังลุกไหม้กำลังจ้องมองมาที่เธอ
หลังจากตื่นนอนตอนเช้า แน่นอนว่าอิซาเบลไม่ใส่กางเกงใน เธอสวมเสื้อกล้ามเท่านั้นและทุกคนสามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใต้ได้
อิซาเบลยืนอยู่ตรงนั้น กลายเป็นหิน
สามวินาทีต่อมา
"อา!"
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!”
อิซาเบลส่งเสียงกรีดร้องที่สั่นสะเทือนจนทำให้ริชาร์ดตกใจ ซึ่งก็ส่งเสียงร้องเสียงแหลมออกมาด้วย แม้ว่าเสียงของเขาจะไม่แหลมเหมือนของอิซาเบล แต่ก็ทำให้ทุกคนตื่นขึ้นได้เช่นเดียวกัน
“คุณวิปริต!”
“นายเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
“เธอควรจะนอนบนโซฟาไม่ใช่เหรอ แกมาทำอะไรที่นี่?”
“บนโซฟาเหรอ? เจ้าเป็นคนบุกเข้ามาที่นี่โดยไม่เคาะประตูเหรอ!”
ริชาร์ดนอนในอ่างอาบน้ำโดยเอาแขนไขว้กันและเอาผ้าขนหนูพันรอบร่างกายของเขา เขาดูเศร้าใจมาก อิซาเบลหันศีรษะและมองไปที่โซฟา แต่กลับพบว่าผ้าปูที่นอนบนโซฟานั้นโค้งอย่างไม่เป็นทางการ เหมือนคนนอนหลับอยู่ข้างใน
“หรือว่า… ฉันเข้าใจเขาผิด”
ในเวลานี้ Eunice และ Ciara ออกจากห้องของพวกเขา หลังจากยืนยันว่าเป็นความเข้าใจผิด พวกเขาก็ค่อนข้างอายเช่นกัน
ในท้ายที่สุด ริชาร์ดไม่พูดอะไรอีกและได้แก้ไขความเข้าใจผิด
......
หลังอาหารเช้า ยูนิซพาสมาชิกในทีมสองคนและริชาร์ดไปที่กลุ่มสวอร์ม
Eunice มาที่เมือง Tenkai เพื่อปฏิบัติภารกิจลับนี้มานานกว่าหนึ่งปีแล้ว และองค์กรก็ให้ทุนเริ่มต้นกับเธอด้วย นอกจากนี้ ตอนนี้เธอดำรงตำแหน่งรองประธาน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจมอบรางวัลให้ตัวเองด้วยรถสปอร์ตเปิดประทุนคันใหม่
Richard นั่งอยู่ในรถเปิดประทุน สัมผัสที่นี่และที่นั่นและมองไปรอบๆ อย่างตื่นเต้น เหมือนกับเด็กที่ไม่เคยเห็นรถมาก่อน
อิซาเบลและเซียร่ารู้สึกดูถูกเหยียดหยามต่อเจ้าขุนเขาผู้นี้ ดังนั้นพวกเขาจึงกล่าวว่า
“ริชาร์ด คุณไม่เคยเห็นรถหรูหราหรืออะไร”
อย่างไรก็ตาม ริชาร์ดยิ้มและตอบว่า "ไม่ใช่ มันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันติดอยู่กับเครื่องบินขับไล่และยานเกราะตลอดทั้งวัน และนานเกินไปจริงๆ ที่ฉันไม่ได้เห็นรถธรรมดาแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย"
อิซาเบลกับเซียร่าไม่รู้จะพูดอะไรแต่หันไปหายูนีส
“ใช่ เขาพูดจริง เขาเป็นทหารรับจ้างชั้นยอดที่เพิ่งเกษียณจากต่างประเทศด้วยทรัพย์สมบัตินับล้านๆ ล้าน ฉันเป็นแค่สุนัขที่โชคดีที่แต่งงานกับเขาไม่ใช่หรือ”
ทันทีที่เธอพูดแบบนี้ ผู้หญิงสองคนก็เข้าใจ: ริชาร์ดเป็นเพียงลูกชายที่อวดดี
บี*สตาร์จอมโอ้อวดที่ได้ดู Fast and Furious มากเกินไป และตัดสินใจว่าเขาเป็นหนึ่งในนั้นที่จี้เครื่องบิน
เมื่อรู้อย่างนี้ Ciara และ Isabel เริ่มถามเกี่ยวกับอดีตของ Richard อย่างเย้ยหยัน โดยไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนโง่ ริชาร์ดเล่าเรื่องอดีตของเขาทั้งหมดให้พวกเขาฟัง
ไม่นาน รถก็มาถึงสะพานลอยที่ถนนวงแหวนรอบสามด้านใต้ของเมืองเทนไค
ถัดจากสะพานลอยมีอาคารสูง 30 ชั้น ซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของ Swarm Group
- Writer
