When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ที่มากกว่านั้นคือใบหน้าหล่อคมที่ก้มลงมาหาจนแทบจะชิดแก้มของเธออยู่แล้ว เมื่อฟางข้าวรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆนั้น เธอก็รีบดันชายหนุ่มออกไปทันที " คุณเล่นอะไรของคุณ " ฟางข้าวตำหนิเจ้านายด้วยสายตา " เปล่า ผมแค่มาดูว่าคุณมีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า? " อิทธ์เฉไฉพร้อมกับรอยยิ้มกวน " ช่วยอยู่เฉยๆเถอะค่ะ ดิฉันจะขอบคุณมาก " ฟางข้าวรู้สึกว่าเวลาที่เธออยู่ใกล้อีกฝ่าย เธอจะเปลืองเนื้อเปลืองตัวมากขึ้นทุกที แต่เธอก็ไม่สามารถที่ไปไหนได้ด้วยพันธะสัญญาที่ยังคงผูกมัดเธออยู่ " ก็ตามใจ " ชายหนุ่มบอกพร้อมกับยักไหล่ แล้วยิ้มทำหน้าทะเล้น ฟางข้าวบอกกับตนเองว่าเธอเกลียดรอยยิ้มนี้เหลือเกิน มันคอยแต่จะทำเธอหวั่นไหวอยู่เรื่อย อิทธ์เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง และตั้งใจทำงานต่อจนถึงเวลาเลิกงาน ในขณะที่ฟางข้าวก็สรุปรายงานการประชุมส่งให้อิทธตรวจเสร็จก่อนเลิกงานเพียงเล็กน้อย หญิงสาวกำลังเก็บโต๊ะเตรียมตัวจะกลับคอนโด " ฟางข้