บทที่10.งามไส้!!
เป็นอีกเช้าที่เสียงทุบโต๊ะดังกว่าเสียงเรียก...แวซ็องเดินพล่านในห้องจนรองเท้าแทบจะสึก!!
มาดามโจนส์รู้ได้ยังไงว่าเมวิกามีตัวตน เรื่องทั้งหมดขมวดปมเข้าใกล้เขาทุกที...นี่มันเกิดอะไรขึ้นว่ะ!
“โว้ย!!”
เขากระชากสูท ปลดกระดุมเมื่อรู้สึกว่าเสื้อที่สวมไว้รัดแน่นเกินไปจนอึดอัด...
มือใหญ่กำแน่นจนกระดาษหนังสือพิมพ์ในมือแทบจะฉีกให้ขาด แวซ็องโมโหจนตัวสั่น
‘นางซินฯ ของ ‘A’ ช่างน่าสงสาร ถูกหยามแล้วทิ้ง’
มันเกินไปแล้ว...มาดามโจนส์รู้ได้ยังไง แถมปารีสเพรสเอามาต่อยอดเสียจนคนทั่วไปกระหายใคร่รู้ อยากรู้ว่าใครคือสาวปริศนาคนนั้น?
“เฟริเซีย!”
เสียงอินเตอร์คอมร้องหวีด!! แล้วเสียงตวาดของแวซ็องก็ตามมาติดๆ จนเลขานุการสาวสะดุ้งโหยง
เธอรีบถลาเข้ามาภายใน พร้อมกับละล่ำละลักถาม
“มีอะไรคะบอส?”
“ติดต่อปารีสเพรสให้ฉันหน่อย...ฉันต้องการรู้ว่าที่มันกระแหนะกระแหนพาดหัวข่าวทุกวันนี่ ใช่ฉันไหม?”
ชายห
