When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Thirty-six Kanino ako lalapit kung iyong nag-iisang tao na iniisip kong makakatulong sa akin ay hindi ko naman pala talaga maaasahan? "Luna?" iyon ang iniisip ko pero nagambala dahil sa lalaking nagbukas ng pinto. Napatitig ako rito. Kay Governor Tiago? Kaya kaya niya akong tulungan kahit pa ama niya iyong problema ko? May problema silang mag-ama. Pero sapat kayang dahilan iyon para mas piliin niyang tulungan ang sampid na tulad ko? Parang malabo. Napabuntonghininga ako bago bumaba ng sasakyan. Ano ba ang dapat kong gawin? Litong-lito talaga ako. Sumunod ako rito nang lumakad ito papasok sa gusali kung saan ang tanggapan nito. Pag-uusapan daw nila iyong nangyaring bagyo, at kung ano ang mga dapat gawin para mapabilis ang paghatid nang tulong sa mga nasalanta. "Ma'am Luna,"