When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Twenty-nine Hindi man konkreto ang stage rito pero may entablado pa rin sila na gawa sa mga kahoy. Halata namang matibay dahil nakatayo ngayon doon si gov at nagsasalita. May hawak itong remote at may malaking speaker na portable. "Ngayong araw ay dala na namin iyong hiling ninyo na magkaroon ng generator dito para kahit ilaw man lang sa inyong mga tahanan ay masindihan. Hindi na madilim ang Barrio Kasaganahan." Napapalakpak ang mga tao. Ako rin ay gano'n din. Natutuwa akong makita ang mga tao rito na masaya. Nakakahawa iyong saya nila. "Ang mga kaibigan natin ay nagbigay rin ng biyaya para sa mga estudyante. May school supplies, snacks, and toys." Nang marinig ng mga bata ang 'toys' ay nagpalakpakan pa sila. "Mas gusto ko po ng bigas." Bulong ni Prifa. "Wala kayong bigas?" pab