บทที่ 9
กุหลาบผลิบาน
พอขึ้นมาอยู่บนรถด้วยกัน
ต่างคนต่างเงียบ เธอนั่งทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ คิดถึงความวุ่นวายที่เกิดขึ้นโดยที่ตัวเธอเองควรจะมีส่วนรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น
“วันนี้อิงทำงานผิดพลาด ไม่รอบคอบ ทั้ง ๆ ที่ควรจะเตรียมแผนสำรองไว้”
ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เผลอระบายความอัดอั้นตันใจออกมาก้มหน้าสายตาหลุบต่ำเพ่งพินิจพิจารณามือตนที่ประสานกันอยู่บนตัก ไม่กล้าแม้แต่จะเงยมองสบตาเขา
เธอเตรียมใจว่าคงจะถูกเขาตำหนิแรงเป็นแน่ แต่สายตาที่ส่งมามันสื่อได้ว่าอีกฝ่ายกำลังถ่ายทอดความอ่อนโยนปลอบประโลมเธอเสียมากกว่า
“ไม่มีใครไม่เคยพลาด ความผิดพลาดเป็นครูที่ดีที่สุด คิดเสียว่ามันเป็นโอกาสที่จะได้เรียนรู้เพื่อเติบโตไปข้างหน้า”
“ค่ะ”
ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะปลอบใจเธอแทนการตำหนิ คำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ใจร้ายกับเธอมากมายจนถึงขั้นปิดโอกาสไม่ให้เธอได้แก้ไขในสิ่
