เหมยกลับบ้านมาพร้อมกับข้าวของมากมาย ที่เธอซื้อมาจากในเมือง กลับมาถึงที่บ้านเธอไม่พบใครเลยแต่เห็นว่ารถของพ่อจอดอยู่ที่หน้าบ้าน จึงได้คิดว่าพ่อกับแม่คงจะพากันไปนั่งเล่นหลังบ้านกันเพราะพ่อเพิ่งจะบูรณะศาลาริมน้ำที่หลังบ้าน เหมยเดินตรงเข้าไปในบ้านหวังจะเอาของไปเก็บ แต่เธอได้ยินเสียงแม่ร้องห่มร้องไห้และพูดอะไรบางอย่างดังมาจากทางศาลาริมน้ำจึงรีบวางข้าวของแล้ววิ่งตรงไปที่นั่น เมื่อมาถึงภาพที่เธอเห็นนั้นก็ทำให้ตกใจเป็นอย่างมาก เล้งยืนอยู่บนเก้าอี้ มือทั้งสองข้างกำเชือกที่ผูกติดกับขื่อของศาลาริมน้ำแน่น ส่วนมลนั้นก็ร้องห่มร้องไห้และพยายามเกลี้ยกล่อมสามีไม่ให้กระทำสิ่งที่เขาตั้งใจ
“เฮียอย่าทำแบบนี้เลยนะ เฮียเป็นอะไรไปฉันกับลูกจะอยู่ยังไง” เหมยรีบวิ่งเข้าไปและคิดหาวิธีว่าจะช่วยพ่อของตัวเองได้อย่างไร ด้วยความที่เล่นเป็นคนรูปร่างค่อนข้างใหญ่หากตัดสินใอะไรจทำอย่างนั้นเธอกับแม่คงช่วยกันพยุงน้พหนักของเขา
