ขอโทษที่ใหญ่ (NC++) 1/2 .

1525 Words

"อืออ" ฉันยืนเกาะกรงไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองทรุดตัวลงไป ไม่อาจปฏิเสธสัมผัสที่เขามอบให้ได้เลย ฉันเหมือนคนใจแตกยังไงไม่รู้ ขณะที่เขาลูบไล้ไปตามร่างกาย ฉันกลับยืนนิ่งให้เขาทำมันไปโดยไม่คิดห้าม ยอมรับว่ารู้สึกดีอยู่เหมือนกัน แม้ลึก ๆ จะแอบกลัวกับขนาดของมัน และตอนนี้เหมือนว่ามันจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิม แผล็บ แผล็บ หน้าอกฉันตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงที่เขาทำเอาไว้ ห้ามก็ไม่ได้ ห้ามทีไรเขาก็ฉวยโอกาสจูบปากฉันจนหายใจไม่ทัน "อืมม" จ๊วบ จ๊วบ “ยะ หยุดก่อนค่ะ” รู้สึกแปลก ๆ หายใจไม่ทั่วท้อง เหมือนมีอะไรสักอย่างวิ่งวนอยู่ในท้อง เขาช้อนตามองแววตาหยาดเยิ้ม ทำเอาฉันต้องเบือนหน้าไปทางอื่น “จับมันหน่อย ซี๊ด” สะ เสียงของเขามัน.. ปกติเขาจะชอบทำเสียงขรึม ๆ หน้านิ่งเหมือนคนไม่รู้สึกอะไร ทว่าตอนนี้กับตอนนั้นมันต่างกันสิ้นเชิง ยิ่งน้ำเสียงที่เขาใช้เมื่อกี้ มันเซ็กซี่จนไม่คิดว่าเขาจะมีมุมนี้ “มือโคตรนุ่ม” มะ มันน่ากลัวจริง ๆ นะทุกคน ฉันไม่กล้าก้มไปดูเลย เขาบังคับให้ฉันจับมันแล้วรูดขึ้นรูดลง พอเงยหน้าสบตากับเขา ก็เจอสายตาหวานเยิ้มกำลังจ้องมองมาเหมือนกัน "มันน่ากลัว" "เดี๋ยวก็ชอบมัน ซี๊ด" เสียงครางของเขาเล่นเอารู้สึกขนลูกอยู่เหมือนกัน "เร็วหน่อย จะเสร็จแล้ว อ๊า" ฟึบ! ฟึบ! ฟึบ! "ดะ เดล" ฟีนิกซ์ครางชื่อหญิงสาวเสียงสั่น เขาเอื้อมมือไปปรับกุญแจให้มันเลื่อนลงมานั่งได้ "ค..คะ" โมเดลยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเงยหน้ามองด้วยความสงสัย เขากดตัวเธอให้นั่งลงทำไม "เดล ฉันจะแตก อ๊า~" กระทั่ง.. อ่อก อ่อก อ่อก คนตัวเล็กตาเหลือกทันทีที่เขาจับท่อนเอ็นยัดเข้าปากเธอ ด้วยขนาดที่ใหญ่เกินไปทำให้มันเข้าไม่หมด เอวสอบกระแทกเอ็นใส่ปากอย่างบ้าคลั่ง กระทั่งน้ำเชื้อมารวมกันอยู่ปลายหัวหยัก อ่อก อ่อก อ่อก "อ๊าสส!!"และแล้วเขาก็ปล่อยน้ำเชื้อเข้าสู่ลำคอทุกอยาดหยด แล้วดึงท่อนเอ็นออกจากปากเล็ก บริเวณมุมปากมีน้ำเชื้อสีขาวขุ่นเลอะติด ร่างสูงย่อตัวลงนั่งก่อนจะใช้ลิ้นเลียเช็ดคราบน้ำเชื้อตัวเองออกจนหมด "ไหวไหม" "จะอ้วก แค่ก แค่ก" "คายออกมา" เขาคว้าเอาถังขยะที่อยู่ใกล้มือมาให้คนตัวเล็กคายมันทิ้ง โมเดลคายน้ำที่อยู่ในปากทิ้งลงถังขยะ เธอรับน้ำเปล่าจากเขามาบ้วนล้างปาก "นิสัยไม่ดี" "รู้ไหมว่าที่ทำอยู่คืออะไร" "ระ รู้ค่ะ" เธอเรียนเพศศึกษามานะ ทำไมจะไม่รู้ว่าที่ตนและชายหนุ่มกำลังทำอยู่เขาเรียกว่า 'เซ็กส์' "แล้วกลัวไหม" "ถ้ากลัวแล้วหนูหนีได้หรือไงล่ะ" เหมือนว่าหญิงสาวจะลืมตัวว่าตัวเองพูดอะไรออกมา ฟีนิกซ์ยิ้มพอใจ โมเดลตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็น่ารักไปหมดในสายตาเขา "งั้นหนูช่วยครางให้เฮียฟังหน่อยได้ไหม" เขาจึงแทนตัวเองว่า 'เฮีย' เช่นเดียวกับเธอที่แทนตัวเองว่า 'หนู' "ฮะ เฮีย" "ใช่ ตั้งแต่วินาทีนี้ไปห้ามเรียกฉันว่าคุณอีกเด็ดขาด" "....." "เข้าใจที่พูดไหม" "ฉันวะ.." "หนู แทนตัวเองว่าหนูกับเฮีย" "อย่าทำแบบนี้ได้ไหม" เธอตัดสินใจพูดในสิ่งที่ตัวเองกำลังกลัวอยู่ในตอนนี้ กลัวว่าจะเผลอใจไปกับสัมผัสที่เขามอบให้ กลัวว่าเขาจะมองเธอเป็นเพียงของเล่นที่เอาไว้แก้เหงาเท่านั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยสัมผัสรสชาติของความรัก แต่เธอก็รู้ว่าเมื่อไหร่ที่มีรัก มักจะมีทุกข์ตามมาเสมอ ฉะนั้นเธอจึงกลัว กลัวว่าคนตรงหน้าจะมองเธอเป็นเพียงผู้หญิงอย่างว่า "ทำอะไร" "อย่าเล่นกับความรู้สึกของหนู" "...." ตอนนี้ยังไม่รัก แต่ต่อไปแน่นอนว่าคนที่เจ็บต้องเป็นเธอ อาจเป็นเธอที่เป็นฝ่ายรู้สึกกับเขาก่อน "แล้วฉันบอกว่ายังว่าจะทิ้ง" จำได้ว่าตัวเองยังไม่เคยพูดสักคำว่าจะทิ้ง เขายังชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองไม่พออีกเหรอ วันนี้เขาก็ว่าแสดงออกชัดแล้วนะว่าหวง ถึงมันจะเป็นเพียงเวลาแค่สามวันก็เถอะ อย่าลืมว่าการเจอกันครั้งแรกไม่ใช่เรื่องบังเอิญ "...." ก้มหน้างุด ไม่ยอมสบตา "เราค่อยคุยกันเถอะ" เขาทรมานจะตายอยู่แล้วตอนนี้ ขืนมัวแต่คุยมีหวังได้แตกคามือเธออีกแน่ "จะทำอะไร" โมเดลร้องถามตอนที่เขาเลื่อนมือไปหมายจะถอดกางเกงออกจากตัวเธอ ก็รู้แหละว่าไม่ควรตั้งคำถามแบบนี้ตอนที่เราอยู่ในสภาพนี้ทั้งคู่ เอาเข้าจริงมันก็อดเขินไม่ได้นี่น่า ถึงท่าทีของโมเดลจะดูขัดขืน ทว่ากลับสู้แรงคนตัวโตไม่ได้ มือก็ถูกล็อกเอาไว้ นอกจากยอมเธอก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วแหละ พรึ่บ~ กางเกงขาสั้นถูกถอดโยนทิ้งไป ดวงตาคมหลุบมองแพตตี้สีสันน่ารักพลางกระตุกยิ้มมุมปาก ฟีนิกซ์เลื่อนใบหน้าลงต่ำ ใช้ปลายจมูกไล่สูดดมตามเรียวขาไปจนถึงจุดสงวน ร่างเล็กสั่นระริกด้วยความกลัว เขาทำมันอย่างชำนาญ มือข้างหนึ่งคอยชักรูดแก่นกายอยู่ตลอดการเร้าอารมณ์ให้คนตัวเล็ก ก่อนที่ฟีนิกซ์จะดึงแพตตี้ออกโดยที่สายตาจ้องใบหน้าสวยหวาน "สัญญาว่าจะทำเบา ๆ" "อึก~" "สวย.." "อ๊ะ!" สะดุ้งสุดตัวเมื่อเนื้อนุ่มตรงซอกด้านในถูกปลายฟันขบกัดจนเป็นรอยจ้ำ โมเดลหลุดครางออกมาเสียงหลงจนต้องรีบยกมือขึ้นปิดปาก แผล็บ แผล็บ "หวาน อืม~" สะท้านสั่นไปทั่วเนกไทกระสันซ้ำยังขมิบตอดลิ้นที่กำลังคว้านหาความหวานตรงส่วนนั้นของตน ใบหน้าเล็กสะบัดไปมาด้วยความเสียวซ่าน แผล็บ จ็วบ "อ๊ะ มะ มัน" "อืมม" ทำเพียงปรายตามองเท่านั้น เขายังตั้งหน้าตั้งตาสะบัดลิ้นรุกเร้าเข้าไปชิมความหวานซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักพอ กระทั่งหญิงสาวกรีดร้องออกมาสุดเสียง "กรี๊ดด" "หึหึ ต่อไปของจริง" เขาดันตัวลุกขึ้นหลังจากปรนเปรอหญิงสาวจนถึงฝั่ง จับขาเธอให้ตั้งชันขึ้น แล้วพาตัวเองแทรกไปอยู่ตรงกลาง ท่อนเอ็นใหญ่ฟาดลงบนเนินสามเหลี่ยมดังแปะ แล้วนำไปจ่อรูเล็ก กึก! "จะ เจ็บ" "เข้าไม่ได้ อ๊าา" ร่องคนตัวเล็กทั้งแคบทั้งคับแน่น ทำให้ยากต่อการที่จะสอดใส่ ฟีนิกซ์เอื้อมมือไปคว้าเอาเจลที่อยู่ในลิ้นชักข้าง ๆ นำมาบีบใส่แก่นกายแล้วลูบให้ทั่วเพื่อที่จะสอดมันเข้าไปอีกครั้ง "ปิดตาหน่อยไหม" สายตาเหลือบไปเห็นเนกไทตัวเองเลยนึกอะไรดี ๆ ขึ้นได้ เขาถามโดยที่ไม่รอคำตอบ ฟีนิกซ์จัดการปิดตาคนตัวเล็กด้วยเนกไท "นะ หนูมองไม่เห็น" "ตื่นเต้นดี" นำแก่นกายไปจ่อที่รูอีกครั้ง พยายามกดมันเข้าไปในร่องคับแคบ "มันเจ็บเหมือนจะฉีกเลย ฮึก!" "อ๊าา เดลเฮียไม่ไหว เจ็บหน่อยนะ" เขาใจเย็นมามากแล้ว ครั้งนี้เธอต้องทนเจ็บหน่อย เพราะเขาคงไม่ค่อย ๆ ยัดเข้าอีกแล้ว "มะ ไม่" "ไว้จะโอ๋นะที่รัก" ปึก! สวบ "กรี๊ดดด" โมเดลร้องสุดเสียงตอนที่เขากระแทกตัวจนเข้ามาจนสุดความยาวของมัน "F*ck" สบถคำหยาบออกมาเสียงหนัก เขาแช่ทิ้งไว้สักพักเพื่อให้ร่องได้ปรับสภาพกับขนาดของตน สภาพน่ารักแกแบบนี้ใครจะอดใจไหว "พร้อมหรือยัง" "ฮึก ไม่อยากทำแล้ว" มันเจ็บเหมือนร่างจะแหลกสลายให้ได้ ไม่เห็นมีความสุขเหมือนที่เคยได้ยินมาเลย ไม่อยากทำแล้ว "ขยับแล้วนะ" สัญชาตญาณบางอย่างกำลังถูกปลุกเร้าให้ตื่นขึ้นทีละนิด พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊าา" แหงนหน้าครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ปึก ปึก ปึก "เฮีย อ๊ะ ๆ" "คะ ครับ หืมม" ครางกระหึ่มในลำคอ หลุบมองท่อนลำผลุบเข้าผลุบออก งัดตอกท่อนลำให้ชนกระทบกับผนังเนื้ออุ่นด้านใน ปึก ปึก ปึก "เดล เดลครับ อืม" ช้อนคางขึ้นรับจูบ ทั้งที่ตรงนั้นก็กระแทกเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ปึก ปึก ปึก "จะแตก" ห้าเดือน เป็นห้าเดือนที่เขาไม่ได้ปลดปล่อย แล้วคนที่จะรับไปทั้งหมดก็คือผู้หญิงตรงหน้าเขาตอนนี้ ปึก ปึก ปึก "อื้ออ" "เดล เดล" ไม่ไหวแล้ว มันจะออกแล้ว ปึก ปึก ปึก "เดล! อ๊าสส!!" "กรี๊ดดดด" พรึ่บ! "เจิดไยขึ้น" "ไปดูม่าย" "เยียร์จัว"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more