ในรอยรักร้าว

EP 18

ขจรตัดบทเอาดื้อๆ ส่วนลูกสาวก็ไม่กล้าเอ่ยอะไร นอกจากรีบกดปุ่มปรับระดับเตียง แล้วจัดให้พ่อนอนในท่าสบายเท่านั้น ไม่นานก็พาลัดดาเดินออกจากห้องไปหาซื้ออะไรมาไว้กิน

เพราะเดาได้ไม่ยากว่าพ่ออาจจะต้องเป็นคนไข้ใน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเรียบร้อยแล้ว

เป็นจริงอย่างที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด เพราะทีมแพทย์อยากตรวจดูโดยละเอียดอีกรอบ เพื่อความแน่ใจ ก่อนจะประชุมกันว่าจะต้องทำอะไรยังไงต่อ พิมพ์ภิษาอยากนอนเฝ้าพ่อไม่น้อย

เพราะอยากให้ลัดดากลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนน้อง วันพรุ่งค่อยมาเฝ้าไข้ใหม่ แต่ถูกห้ามไว้ ลัดดาโทรบอกให้ป้าสวนข้างๆ มานอนเป็นเพื่อนแล้ว

หญิงสาวจึงกลับ เมื่อได้ข้อสรุปเกี่ยวกับทิศทางของการรักษาบ้างแล้ว และเธอก็ไม่ลืมกดเงินเดือนงวดแรก มาใส่มือให้ลัดดาเก็บไว้ใช้ แม้จะไม่ต้องจ่ายอะไร แต่ก็มีค่ากินอยู่หรือซื้อของอื่นๆ จิปาถะยังมองไม่เห็น รู้ดีว่าจำเป็นต้องมีเงินติดตัวไว้ไม่ต่ำกว่าหมื่นแน่

พิมพ์ภิษาหิ้วถุงสารพัดออกจากรถแท๊กซี่ แล้วตรงเข้าล็อบบี้ไปยืนรอลิฟต์ โดยไม่สนใจกับสายตาพนักงานหลายคน กำลังมองมาหา แล้วทำท่าทางสุมหัวกันซุบซิบ พอขึ้นห้องได้ ก็รีบวางข้าวของไว้บนเคาน์เตอร์ ด้วยความรักและห่วง อยากให้พ่อได้กินอาหารดีๆ ไร้สารพิษ เลยซื้อจากแม่ค้า ที่ไปจัดร้านขายอยู่โรงจอดรถด้านหลังโรงพยาบาลเหมือนทุกครั้ง

ตั้งเป้าว่าพรุ่งนี้เช้า จะตื่นมาทำอะไรให้พ่อกับน้าดากิน มือบางรีบเก็บข้าวของลงในอ่าง จัดล้างผักสารพัด ก่อนจะจัดใส่ตู้เย็น แล้วถึงได้หันไปหาข้าวมันไก่ ที่ซื้อมาไว้สำหรับเป็นอาหารเย็น

ส่วนอีกสองสามห่อถูกยัดใส่ในช่องแช่แข็งไว้ จะได้กินหลายวัน เพราะเคยชินกับการไม่ค่อยได้ทำกับข้าว เลยซื้อแบบสำเร็จแล้วมาตุนไว้ เวลาจะกินก็เอาออกมาเวฟ

ยกจานเดินไปนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้นข้างสระว่ายน้ำ ในห้องชุดสุดหรู เพราะชอบนั่งแบบนี้มากกว่านั่งบนโต๊ะหรูหราในห้องอาหาร อีกทั้งอยู่บ้านก็จะนั่งพื้นกินกับน้องๆ เสมอมา

แม้แต่ตอนคุณย่ายังอยู่ ก็จะนั่งพื้นกินข้าว มีน้าดาเป็นคนคอยทำให้ ไม่ว่าจะอยากกินเมนูไหน สองย่าหลานก็มักจะได้กินอย่างเอร็ดอร่อยเสมอๆ

‘น้าดาอยู่กับเราตั้งแต่ไวน์ยังไม่เกิด ถึงจะเป็นแค่เด็กรับใช้ในบ้านมาก่อน แต่ก็เป็นคนดี คอยช่วยย่าเลี้ยงไวน์จนกระทั่งวันนี้ ถ้าไม่ดีจริง พ่อเราก็คงไม่เอามาทำเมียต่อจากแม่เราหรอกนะ ไวน์จะต้องไม่กระด้างกระเดื่องใส่น้าดานะ ให้รักและเคารพเหมือนแม่คนหนึ่ง น้องในท้องน้าดาที่กำลังจะเกิดมาไวน์ก็ต้องรักด้วยนะ’

‘ค่ะคุณย่า’

จำคำสั่งสอนของคุณย่าในทุกครั้ง ตอนนั่งกินข้าวด้วยกันสามคนได้ไม่เคยลืม จำท่าทีสงบเสงี่ยมเจียมตัวของน้าดาที่มีต่อคุณย่ากับพ่อได้จนติดตา

และน้าดาก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นแม่เลี้ยงเธอแต่อย่างใด ยังคงยกย่องให้เป็นคุณหนูคนเดียวของบ้านเสมอมา

‘แม่ก็ฝากหลานคนแรกไว้กับแม่ดาด้วยนะ ขอให้รักหลานแม่เหมือนลูกในท้องแม่ดา แล้วก็อย่าไปสนใจผัวของเราให้มาก มันยังโกรธแม่ษาไม่เลิก เลยพลอยไม่อยากมองหน้าลูกไปด้วย เพราะรังแต่จะทำให้มันเจ็บปวด แม่ไม่รู้จะอยู่ด้วยได้อีกนานแค่ไหน เลยอยากจะฝากยัยไวน์ไว้กับแม่ดา’

‘คุณแม่ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ดาสัญญาว่าจะรักและเลี้ยงดูคุณไวน์ให้เหมือนลูก หรือมากกว่าลูกของดาเลยค่ะ’

‘ขอบใจมากนะแม่ดา ได้ยินอย่างนี้แล้วแม่ก็เบาใจ คงจะนอนตายตาหลับแล้วล่ะ’

พิมพ์ภิษาไม่เข้าใจ ว่าค่ำนั้นทำไมคุณย่าจะต้องเน้นย้ำเรื่องพวกนี้นัก จำได้ว่าตัวเองมองผู้ใหญ่ทั้งสองยิ้มให้กัน ก่อนจะตักข้าวเข้าปาก เธอเลยยิ้มแล้วตักอาหารโปรดเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อยบ้าง

และนั่นก็เป็นห้วงเวลาที่เธอรักยิ่ง เวลาที่ได้อยู่กับคุณย่าและน้าดา ได้กินข้าวด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่พ่อมาถึงบ้าน บรรยากาศอันอบอุ่นนั้น ก็มักจะเปลี่ยนเป็นตึงเครียดไปเสมอๆ

หญิงสาวสลัดภาพในอดีตออกจากหัว หันมาหาปัจจุบัน ที่นำพาให้ตัวเองต้องมานั่งอยู่ในห้องชุดแห่งนี้ มองกวาดไปรอบๆ  ในใจก็นึกอิจฉาเขาไม่น้อย อยากได้ อยากมีอะไรก็สามารถเนรมิตขึ้น เพราะมีเงินเป็นใบเบิกทาง จนทุกอย่างมาวางอยู่ตรงหน้าโดยไม่ยากเย็นเลยสักนิดเดียว

ผิดกับคนจนๆ อย่างเธอ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือคนเคยรวย ที่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นยากจน ถึงแม้จะไม่ได้ข้นแค้นถึงขนาดไม่มีจะอยู่จะกิน แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน สมัยคุณย่าอยู่ พ่อยังไม่เจ็บไข้ได้ป่วยหนักขนาดนี้ ‘กำนันขจร’ ก็เป็น หนึ่งในหลายๆ คน ที่จัดได้ว่ามีฐานะดี มีอันจะกินกว่าชาวสวน ชาวตลาด

ข้าวมันไก่ถูกตักเข้าปากไม่กี่คำ ก็เกิดอาการตื้อจนไม่อยากจะกิน เลยเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อมองผืนน้ำสีฟ้าในสระรูปไข่ แล้วคิดอะไรเลยเรื่อยเปื่อย สุดท้ายความคิดก็มาจบลงที่เจ้าของห้อง ป่านนี้ไม่รู้ว่าจะอยู่ประเทศไหน แต่มีกำหนดกลับคืออาทิตย์หน้า แน่นอนว่าเขาจะต้องมาใช้สิทธิ์ในตัวเธออย่างไม่ต้องสงสัย

แม้จะไม่ชอบใจในความเผด็จการของเขาอยู่บ้าง แต่อย่างน้อยๆ ก็มีเวลาหลายวันสำหรับทำใจ ยอมรับสภาพใหม่ของตัวเอง กับหน้าที่บำเรอความสุขให้เขา คิดถึงจุดนี้ความหิวก็หมดลงโดยสิ้นเชิง เลยยกจานเดินตรงไปยังในครัว ล้างเก็บให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าห้องอาบน้ำ เพื่อเข้านอนเพราะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว