Gabi na nang makauwi ako. Bukod sa traffic ay wala namang ibang dahilan para ma-late ako ng uwi. Doon pa rin sa bus na sinakyan ni Henley ako sumabay. Bakit? Hindi ko namalayan na umalis na ang ibang mga bus dahil sa pagmumuni-muni ko ng mga sinabi kay Henley. Awkward man sa akin dahil panay ang tingin ng mga classmates ko ay hindi ko na lang inintindi iyon. Buong biyahe ay nasa labas ng bintana ang aking mga mata. Pilit na ibinabaling doon ang atensyon huwag lang sobrang mainis sa mga kasama. Hindi na rin naman ako kinulit ni Henley na tahimik lang sa aking tabi. Halata na malalim din ang iniisip niya.
Okay na iyong e-reject ko siya keysa naman sa magsinungaling ako tapos sa huli sasaktan siya. Hanggang sa huli ay siya pa rin iyong iniisip ko. Hindi sa pagiging selfish iyon. Ayaw ko lang
