ตอนที่ 13 ฮันนีมูนหวาน
2044 Words
“พี่ปรินซ์..”
คนนอนหลับไปแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เพราะรู้สึกว่ามีอะไรมายุ่มย่ามอยู่บนร่างกายของตัวเอง กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ รินรดอยู่แถวๆ ใบหน้า เมื่อลืมตาขึ้นมาก็เห็นสามีจอมหื่นกำลังสาละวนอยู่กับการกดจูบแก้มใสก่อนลากไถลไปที่ซอกคอหอมๆ ของเธอ
“อืมมม ครับ”
สามีหนุ่มขานรับ ก่อนซุกไซ้กดจูบที่ซอกคอเธอต่อไป มือก็วุ่นวายกับการถอดเสื้อผ้าของเธอและเขาไปด้วย
“อ๊ะ ทำอะไรคะ พี่เมาหรอ”
ร้องถามออกไปอย่างนั้น เพราะตอนนี้ร่างกายเธอไม่มีเสื้อผ้าเหลือติดกายแล้ว อะไรจะเกิดตามมาเธอย่อมรู้ดี
“นิดหน่อยครับ พี่ดื่มไม่เยอะ คิดถึงตัวหอมๆ ของเมียจัง อืมมมมม”
ปากอุ่นของเขาก้มลงมาประกบปิดปากนุ่มของเธอทันทีเพื่อปิดกลั้นเสียงห้ามปรามที่อาจจะเกิดขึ้น เขาบดจูบเคล้าคลึงดึงดูดปาดเธอจนอารมณ์เตลิดกันไปไกล ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้าหาความหวานในปากเธอ กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆคละคลุ้งอยู่เต็มโพรงปาก ความรู้สึกที่วูบวาบล่องลอยอยู่ในขณะนี้ ไม่ใช่เป็นเพราะเธอมึนเมาตามเขาไปด้วยแล้วหรือ
ปากนุ่มนิ่มของเธอขยับบดเบียดจูบเขาตอบกลับไปอย่างเร่าร้อนพอกันจนได้ยินเสียงครางทุ้มในลำคอด้วยความพึงพอใจ นักเรียนคนสวยของเขาพัฒนาขึ้นทุกวันจนเขาแทบคลั่งอยู่แล้ว
ในขณะที่ทั้งคู่กำลังมอบจูบอย่างร้อนแรงให้แก่กัน มือร้อนๆของเขาก็บีบขยำหน้าอกอวบของเธอที่ตอนนี้ยอดอกตั้งเป็นไตเพราะความสยิว
กายใหญ่ที่อารมณ์พลุ่งพล่านไม่อยากเสียเวลาแล้ว เขาจับขาเธออ้ากว้างแล้วสอดแทรกกายแกร่งเข้าอยู่ระหว่างกลางร่างเธอ ในขณะที่ปากอุ่นยังไม่ยอมละออกมาจากปากหวานๆของเธอเลยด้วยซ้ำ
จุดอ่อนไหวกลางกายเธอสัมผัสได้ถึงตัวตนใหญ่โตของเขาที่กำลังค่อยๆกดแทรกเข้ามาอย่างง่ายดาย เพราะการกระทำของเขาทำให้น้ำหวานหยาดเยิ้มของเธอไหลบ่ามาอาบคลอร่องรักเสียจนฉ่ำแฉะไปหมด
“อ๊า พี่ปรินซ์”
“อื้มมมม แน่นฉิบ ซี๊ดดดด”
สองร่างร้องครางออกมาพร้อมกัน ใบหน้าหล่อเหลาแหงนเงยหลับตาพริ้มรับสัมผัสตอดตุบหนึบหนับของร่องน้อยที่เขาหลงใหล
จังหวะรักดำเนินไปอย่างร้อนแรงตั้งแต่เริ่มเดินเครื่อง ความมึนเมาทำให้ความต้องการของเขาพุ่งทะยานสูงขึ้นทุกขณะจิต แรงตอกอัดกระแทกกระทั้นจึงไม่มีปรานีร่างบางเลยสักนิด แต่เธอกลับร้องครางลั่นโดยไม่คิดที่จะห้ามปรามความรุนแรงของเขาเลย เพราะมันทำให้เธอเสียวซ่านแทบขาดใจ และเธอก็ชอบมันมาก
“อ๊า อ๊า โอ๊ย โอ๊ยยยย พี่ปรินซ์ อื้อ”
ร่างบางโยกขยับ กรีดร้องครวญครางไม่เป็นภาษา แขนเรียวเกี่ยวโน้มลำคอหนาของเขาลงมามอบจูบปรนเปรอให้กับเธออีกหน ในขณะที่ท่อนล่างของเขาก็กระแทกกระทั้นรัวแรง
อืมมม ร้อนแรงฉิบหายเมียกู คือสิ่งเขาคิดเมื่อคนตัวน้อยค่อยๆ เรียนรู้ที่จะตอบสนองความต้องการของเขาได้อย่างถึงแก่น
ร่องรักคับแน่นที่ตอดรัดระรัว ทำให้เขากัดกรามแน่นตอกอัดร่องรักถี่ยิบ สองร่างกอดรัดกันแน่น บดจูบปิดกลั้นเสียงร้องครางที่เริ่มดังมากขึ้นทุกที ก่อนทั้งคู่จะเกร็งกระตุกรุนแรงพร้อมกัน ร่องน้อยของเธอตอดกระตุกรีดเคล้นน้ำรักของเขาออกมาจนหมดทุกหยาดหยด ทำให้ร่างใหญ่เสียวซ่านแทบขาดใจ
“อ๊ายยยยย อื้ออออออ”
“โอวววววว ยาหยี อืมมม”
คนเมายังไม่อิ่มเท่านี้ มือใหญ่จับพลิกร่างบางให้นอนคว่ำหน้าลงแบนราบกับที่นอน ก่อนเขาจะกดแทรกท่อนเอ็นร้อนเข้าสู่ร่องรักของเธอจากทางด้านหลัง
ร่างใหญ่ขยับโยกเนิบนาบ เน้นหนักในทุกจังหวะเข้าออก สะโพกสอบควงสว่านหมุนวนบดเบียดไปกับบั้นท้ายงอนงามของเธอ มันนุ่มนิ่มเด้งดึ๋งสู้หน้าขาเขาเสียจนอดใจไม่ไหว ฟาดมือเบาๆ ไปสองครั้ง
“อ๊ะ พี่ปรินซ์ ซี๊ดดด”
เจ็บแปลบแต่เสียวซ่านเร้าอารมณ์เกินบรรยาย มือน้อยของเธอกำจิกผ้าปูที่นอนแน่นจนถลกยับย่นไปหมด
“อ๊า เสียวฉิบ อย่าตอดพี่แรง อ๊า ยาหยี ยาหยี”
เสียงหอบหายใจถี่กระชั้นและเสียงครางแหบโหย ดังออกมาจากคนตัวโตที่ยังโยกขย่มบนกายเธอไม่หยุด ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเหยเก ก่อนเกร็งสะโพกกระแทกแรงๆถี่ยิบอีกหลายครั้ง เมื่อร่องน้อยตอดรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้ เขาจึงกัดฟันกดกระแทกสุดแรงเป็นครั้งสุดท้าย แล้วปลดปล่อยแตกกระจายในกายเธอจนหมดสิ้น
“อ๊ายยยย”
“ฮืมมมมมมม อืออออ”
กายแกร่งทรุดตัวลงนอนทาบทับบนร่างบางอย่างหมดเรี่ยวแรง ความสดใหม่ของเธอเรียกร้องให้เขาจ้วงแทงไม่ยั้งอย่างเมามัน และร่องน้อยของเธอก็ดูดพลังเขาไปจดหมดสิ้น
คนตัวโตหายใจหอบถี่ หัวใจเต้นกระหน่ำรัวจนคนที่นอนอยู่ข้างล่างรู้สึกได้ ก็อายุปาเข้าไป 35 แล้ว ยังจะทำตัวเหมือนเด็กหนุ่มๆที่หื่นกระหายไม่จบไม่สิ้น
“สุดยอด ยาหยี อ่าห์ เด็กดี เมียพี่สุดยอดมากครับ”
“พี่ปรินซ์ชอบหรอคะ”
คนตัวน้อยทำใจกล้าถามออกไป ก่อนกลั้นใจรอคอยคำตอบที่จะออกมาจากปากของสามี
“พี่ชอบมากครับ ชอบที่สุด ยาหยีทำให้พี่เสร็จได้เสียวสุดๆเลย”
ปากอุ่นพรมจูบลงบนบ่าบอบบางและแผ่นหลังเนียนๆของเธอเป็นรางวัลเด็กดี ก่อนถอดถอนตัวตนออกมาแล้วโอบรั้งร่างบางมานอนซุกซบแนบอกแกร่ง
“นอนนะครับ พรุ่งนี้เราไปฮันนีมูนกัน พี่จะตามใจยาหยีตลอดทริปเลย”
มืออบอุ่นลูบศีรษะทุยของเมียเด็กเบาๆเพื่อกล่อมให้เธอนอนหลับ แล้วความเหนื่อยล้าก็ทำให้คนทั้งคู่หลับสนิทอย่างรวดเร็ว
ในห้องพักสุดหรูแบบ Pool Villa Ocean View เป็นห้องพักที่มีสระว่ายน้ำส่วนตัวและถัดออกไปอีกนิดก็เป็นอ่างจากุชชีที่มองเห็นวิวทะเลจากห้องพักได้ รีสอร์ตแห่งนี้ตั้งอยู่สุดหาดบนเนินเขาเล็กๆ ทำให้มองเห็นวิวมุมสูงและกว้างกว่าที่อื่นที่สำคัญ บ้านพักแต่ละหลังจะมองเห็นแค่วิวเท่านั้น จะมองไม่เห็นห้องข้างเคียง ทำให้สามารถออกมาใช้เวลาส่วนตัวที่สระว่ายน้ำและอ่างจากุชชีได้โดยไม่ต้องสนใจสายตาใคร
“ชอบไหม”
ใบหน้าหล่อเหลาอมยิ้ม เมื่อมองเห็นความตื่นเต้นในแววตาของเมียคนสวย
“ชอบค่ะ มีสระน้ำส่วนตัวด้วย”
คนสวยเดินเข้าห้องมาหลังจากเปิดประตูกระจกออกไปสำรวจสระว่ายน้ำส่วนตัวและอ่างจากุชชี
“ชอบว่ายน้ำหรอครับ”
สามีหนุ่มเอ่ยถามออกไป เพราะรู้สึกว่าเราทั้งคู่นอกจากร่างกายของกันและกันแล้ว เรื่องอย่างอื่นก็แทบไม่รู้จักกันเลย
“ค่ะ ชอบค่ะ”
เมื่อเอ่ยถึงสิ่งที่ชอบ สาวน้อยของเขาก็ยิ้มหวานจนหน้าบาน เด็กก็ยังคงเป็นเด็กวันยังค่ำ
“ยาหยี เรื่องของเรามันเริ่มต้นข้ามขั้นไปหน่อย จากคนแปลกหน้ามาเป็นสามีภรรยา เราทั้งคู่ไม่รู้จักกันเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายนิสัยใจคอเป็นอย่างไร ชอบ ไม่ชอบอะไร พี่ขอให้เราใช้ช่วงเวลานี้เรียนรู้ตัวตนของกันและกันให้ได้มากที่สุดนะครับ มันคงไม่สายเกินไปใช่ไหม”
ถ้อยคำหวานหูและแววตาจริงจังของเขาทำให้เธอใจเต้นแรง เรียนรู้กัน คือการจีบกันหรือ อยู่ๆก็จะโดนสามีจีบ น่าตื่นเต้นไม่น้อย
“ได้ค่ะ ยาหยีก็อยากรู้จักพี่ปรินซ์ให้มากๆ เหมือนกันค่ะ กลัวว่าถ้าทำอะไรไม่ถูกใจพี่ไป แล้วพี่จะโกรธและพาลเบื่อยาหยีเสียก่อน”
มือใหญ่ยื่นไปโยกศีรษะทุยของเธอ ให้ชาติหน้าตอนบ่ายๆ หรือน้ำท่วมหลังเป็ดเสียก่อนกระมัง เขาถึงจะเบื่อเมียสาวเนื้อหวาน ที่แน่นหนึบและแสนร้อนแรงแบบไร้เดียงสาอย่างเธอ
“เด็กโง่ ยาหยีเป็นเมียพี่นะ แล้วขอให้รู้ไว้ ชีวิตนี้พี่ไม่คิดแต่งงานหลายครั้ง ในเมื่อพี่เลือกแล้วว่าจะอยู่กับยาหยี พี่ไม่เอาเรื่องไร้สาระมาทำให้เปลี่ยนใจแน่”
หนักแน่นเหลือเกิน ทั้งคำพูดและแววตา จนใจดวงน้อยอุ่นวาบไปทั้งดวง
“ขอบคุณมากค่ะ ที่พี่ปรินซ์ดีกับยาหยีขนาดนี้”
“งั้นเริ่มจากมื้อเที่ยงนี้เลยที่เราเริ่มทำความรู้จักกัน ยาหยีชอบกิน ไม่ชอบกินอะไร แพ้อาหารชนิดไหนไหมครับ”
“ทานได้ทุกอย่างเลยค่ะ แต่ชอบมากๆ น่าจะเป็นอาหารทะเล ส้มตำ ยำแซ่บๆ ชอบกินผักทุกชนิดเลยค่ะ ผลไม้ก็เหมือนกัน แต่ที่ชอบมากๆ ก็พวกผลไม้เปรี้ยวๆ หรือไม่ก็ทุเรียนค่ะ ยาหยีชอบมาก ที่กินได้บ่อยๆ ไม่เบื่อก็พวกขนมหวาน แล้วพี่ปรินซ์ละคะ”
ใบหน้าสวยเอียงคอถามมองหน้าเขาตาแป๋ว มันโคตรน่ารักในสายตาของเขา จนใจแกร่งเต้นคร่อมจังหวะ จึงต้องกระแอมไอกลบเกลื่อนไปหนึ่งครั้งก่อนที่จะตอบคำถามของเธอ
“พี่ก็กินอาหารทั่วๆไป กินผักได้ทุกชนิด เนื้อสัตว์ปกติที่คนทั่วไปกินก็กินได้ทุกอย่าง แต่กินรสจัดไม่ค่อยเก่ง อาหารอีสานแซ่บๆ ก็ไม่ค่อยถนัด ไม่ได้ชอบอะไรมากเป็นพิเศษ กาแฟพี่กินกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลครับ ไม่ค่อยถนัดขนมหวานแต่ก็พายาหยีไปทานได้นะ ส่วนผลไม้ก็ทานได้หมดนะ ยกเว้นทุเรียน พี่ไม่ชอบอะไรที่กลิ่นแรงๆ อย่างปลาร้า ทุเรียน อะไรแบบนี้”
นั่นคือสิ่งที่เธอชอบมากจนถึงขั้นรักทั้งหมดเลย ลำบากแล้วเรา ใบหน้าที่สลดลงทำให้เขารู้ว่าเธอคงไม่สบายใจที่สิ่งที่เธอชอบหลายอย่าง เป็นส่งที่เขากินไม่ได้เลย โถ่เอ๊ย เด็กน้อย ไม่กินก็พาไปได้ อย่างอื่นก็มีให้เขากินตั้งเยอะ
“ไม่ต้องคิดมากนะ ถึงพี่จะไม่กินและไม่ชอบกลิ่นมัน แต่พี่ทนได้นะ ยาหยีสามารถทานร่วมโต๊ะกับพี่ได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ”
เด็กสาวของเขายิ้มหวานให้เขาทันทีอย่างขอบคุณ ที่เขาใจดีกับเธอขนาดนี้
“แล้วพี่ปรินซ์ ชะ ชอบ ผู้หญิงแบบไหนคะ”
ใบหน้าหวานแดงปลั่งก้มหน้าหลบตาแพรวพราวของเขาทันที ไม่รู้อะไรทำให้แม่สาวหวานของเขากล้าถามคำถามนี้ออกมา
“พี่ไม่ได้มีความชอบตายตัว จริงๆ ก็ไม่เคยชอบใคร แต่คิดว่าแค่คนที่เข้าใจกัน อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ คอยดูแลเอาใจใส่และสนใจความรู้สึกของเรา แล้วก็รักพ่อกับแม่เราจากใจจริงมั้งครับ ถ้าอยู่กับคนแบบนี้ พี่น่าจะมีความสุข”
คนสวยยิ้มหวาน ผู้หญิงแบบที่เขาอาจจะชอบ ก็คล้ายๆ กับเธออยู่ไม่ใช่หรือ
“พี่จะไม่ถามว่ายาหยีชอบผู้ชายแบบไหน เพราะตอนนี้ต่อให้จะชอบผู้ชายที่ต่างจากพี่โดยสิ้นเชิงก็ทำอะไรไม่ทันแล้ว แต่ถ้าพี่ทำอะไรให้ยาหยีอึดอัดหรือไม่ชอบใจ ขอให้รีบบอกพี่ แล้วพี่จะไม่ทำมันอีก พี่จะไม่ทำให้ยาหยีเสียใจ”
คำพูดหนักแน่นและสายตาจริงจังอีกแล้ว ใจดวงน้อยของเธอเริ่มทำงานหนักเกินไปแล้วนะ เท่าที่สังเกตดู ท่าทางสามีของเธอคงจะเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างจริงจัง มีแบบแผน และออกจะเผด็จการหน่อยๆ สินะ ก็เขาเป็นประธานบริษัทที่ควบคุมและรับผิดชอบชีวิตพนักงานเป็นพันนี่นะ ก็ต้องจริงจังและน่าเกรงขามเป็นธรรมดา
- Writer
