พสวีอารมณ์ชื่นสุข อย่างไม่เคยเกิด เวลานี้ เขารู้สึกดีกับขิมมพัสตร์มากทีเดียว
บทที่หล่อนแปลงเป็นสาวหวาน ก็ดูน่ารัก น่าพิศ ช่างแตกต่างบทที่เกรี้ยวกราดเอาเรื่องที่หล่อน ชิงชังและไม่ชอบหน้าเขา
ดูเหมือนตลอดทาง เขาจะเต็มไปด้วยความสุขและยิ้มอยู่ตลอดเวลา
จนนำรถเข้าไปจอดยังที่เดิม คว้ากุญแจไขเปิดห้อง ก็กลับมานั่งที่โต๊ะทำงาน ซึ่งเป็นโต๊ะวางโน้ตบุ๊ค ที่บางครั้งเขานำงานกลับมาสะสางที่บ้าน ถ้าวันไหนงานเยอะ คิดว่าไม่ทันพรุ่งนี้
แต่ที่นั่งเวลานี้ไม่ได้ลงมือทำงาน นั่งพักเหนื่อย หลังจากที่อิ่มเอมใจด้วยความสุข ห้องหับส่วนตัวของเขามีเตียงกว้าง เวลาจะเข้านอน พสวีถึงเอาผ้ามาปู อีกครั้งในวันนี้ คงจะหลับด้วยใจเป็นสุข
เผลอยิ้มอีกครั้ง เมื่อสายตาทอดไปถึงอิริยาบถของหล่อนที่ดูไม่หวั่นหวาดและระแวงเขา
ที่ผ่านมาชั่วครู่ ทำให้พสวีอยากประทับมันไว้ลึกๆของความทรงจำเหลือเกิน
ถ้าไม่เป็นเพราะเสียงเครื่องมือถือฉุดภ
