ผู้คนที่มาเดินจับจ่ายในห้างสรรพสินค้าต่างแอบมองคู่แม่ลูกที่เดินเคียงข้างกันด้วยความน่าสนใจแม่เป็นสาวหน้าใสตัวเล็กรูปร่างผอมบาง สวมเสื้อยืด กางเกงยีนส์รองเท้ารัดส้นดูทะมัดทะแมง ผมมัดรวบขึ้นเป็นหางม้า ส่วนลูกสาวตัวน้อย สวมกระโปรงตัวสั้นน่ารัก กับเสื้อลายเจ้าหญิงมัดผมเเกละสองข้าง ดูน่ารักน่าเอ็นดู ส่งเสียงเรียก
"แม่จ๋า แม่จ๋า ไม่ขาดปาก " มือเล็กช่วยหยิบฉวยของตามที่แม่สั่ง
"พอใจ น้ำตาล1ถุงค่ะ"
ขาเล็กๆเดินห่างจากแม่ไป3-4ก้าว เพื่อหยิบถุงน้ำตาลมาส่งให้แม่ ทีละถุง ตามที่แม่จ๋าสั่ง ใบปอมองดูลูกสาวตัวน้อย ค่อยๆหยิบถุงน้ำตาล ถุงแป้งมาให้แม่ อย่างระวัง จังหวะนั่นเอง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนกับลูกสาวอย่างบังเอิญ
ใบปอรีบเข้าไปช่วยดึงลูกสาวตัวน้อยลุกทันที สุภาพสตรีวัยกลางคน มองคนข้างๆแล้วตกใจ เอ่ยขอโทษออกมา
"อุ้ย ย่าขอโทษลูก"
ท่านแทนตัวเองว่า ย่า ก่อนจะเข้าไปช่วยจับเด็กน้อยอย่างเบามือ ใบปอมองแล้วยิ้มเจื่อนๆ
" ไม่เป็นไรค่ะ " น้องพอใจ กล่าวขอโทษคุณย่า พร้อมยกมือขึ้นไห้วอย่างอ่อนน้อม
"ขอโทษค่ะ คุณย่า" เสียงน้อยๆเรียกคุณย่า ทำเอาใจคุณวิภาวี พองโต เด็กน้อยน่าตาน่าเอ็นดู กิริยามารยาท น่ารัก แม่ก็หน้าตาสะสวย ติดจะเด็กไปหน่อย อายุอานามไม่น่าจะถึงยี่สิบด้วยซ้ำ แต่มีลูกโตเท่านี้แล้ว น่าเสียดายอนาคตแท้ๆ แต่ลูกน้อยก็น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ
ขอโทษขอโพยกันแล้ว คุณวิภาวีก็มองในรถเข็นเห็นถุงแป้งถุงน้ำตาล วางในรถเข็นกว่า ยี่สิบถุง แถมยังมีฟักทอง และ กล้วยน้ำว้าอีกด้วย จึงอดถามไม่ได้ว่า ซื้อของมากมายไปทำอะไรกัน เสียงหวานเอ่ยตอบอย่างสุภาพว่า
"หนูทำขนมขายค่ะ พวกนี้เป็นเครื่องทำขนม ที่หนูทำขาย "
คุณวิภาวี ยิ้มอย่างชื่นชม ตัวเท่านี้ขยันหากินดีจริงเชียว
"แล้วหน้าร้านอยู่ตรงไหนละจ้ะ เผื่อย่าจะไปอุดหนุน"
แอบโมเมแทนตัวเองว่าเป็นย่าอย่างสนิทปาก
"หนูทำส่งร้านอาหารคุณมณีที่ห้างนี้ค่ะ แล้วก็รับทำตามสั่งบ้างนิดๆหน่อยๆค่ะ "
เสียงหวานตอบอย่างยินดีที่มีคนให้ความสนใจในสินค้าของตัวเอง
"อืม ขนมชั้นดอกกุหลาบก็ฝีมือหนูสินะ คราวหลังจะได้สั่งเยอะๆ ลูกสะใภ้กำลังท้อง เค้าชอบมาก "
ว่าแล้วก็ขอเบอร์แม่ค้าหน้าหวานก่อนจะเเยกกันกลับ
ยอดสั่งขนมสดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกวัน หักค่าวัตถุดิบค่าจ้างป้าเจียมแล้ว ถ้าจ้างลูกมืออีกคนเผื่อผ่อนแรงตัวเองคงจะพอไหว ระหว่างที่ตัวเองออกไปส่งขนม ลูกน้องกับป้าเจียมจะได้ช่วยกันปิ้งทองม้วนงาดำ เอาไว้ขายเป็นสินค้าหลักอีกตัวที่ทำง่าย อร่อย และเก็บไว้ได้นาน แต่ขนมแห้งแม้จะไม่ได้ทำทุกวัน แต่ยอดจองก็ค่อนข้างแน่น ใบปอคิดถึงแผนการขยายหน้าบ้านต่อออกมาเพื่อเป็นที่ทำขนมเป็นสัดเป็นส่วนจะได้ไม่เข้าไปวุ่นวายในบ้านมากนัก มือบางลูบหัวลูกสาวตัวน้อยเบาๆแล้วลงมือทำงานต่อ
ค่ำนั้นคุณวิภาวีโทรมาสั่ง ขนมชั้นดอกกุหลาบ 100ดอก และ ข้าวเหนียวมูลอีก3กิโล เธอรับออเดอร์ด้วยความยินดี คุณวิภาวีกำชับขอที่อยู่มาเสร็จสรรพ เพราะบ้านอยู่ใก้ลละแวกเดียวกัน ท่านจะมารับขนมที่บ้านเอง โดยนัดเวลาที่เธอสะดวก เพื่อจะได้ไม่เป็นการเร่งรัดจนเกินไป
น้ำหวานกราบขอบพระคุณคุณวิภาวี เหลือเกิน ขนมที่ท่านนำมาฝากอร่อยถูกใจเธอมากจริงๆ กินได้ทุกวัน จนต้องกลัวน้ำตาลจะขึ้น เพราะแม่กินของหวานมากเกินไป พอณัฐฎ์ดุ กลัวเธอจะน้ำหนักมาก น้ำหวานก็พาลเสียใจ ว่าสามีกลัวจะอ้วนไปมากกว่านี้ขนมไทยมีแต่แป้งกับน้ำตาลทั้งนั้น ถึงกับงอนไม่พูดไม่จากับเค้าตกหนักต้องโทรไปหาป้าวิภาวี เพื่อถามร้านขนม สั่งมาง้อเมียอย่างเอาใจ ได้ยินว่าร้านที่ขายขนมคือร้านอาหารคุณมณี ก็รีบโทรไปถามวินว่าอยู่ร้านขนมของมันหรือเปล่า ถ้าอยู่จะได้รีบสั่งขนมเอามาไว้ที่ร้าน แล้วจะรีบไปเอามาง้อเมีย กว่าจะไปถึงกลัวจะหมดเสียก่อน วินรับคำเพื่อนแกนๆ ก่อนจะเดินหน้าตูมไปร้านข้างๆ จังหวะเดียวกันที่ใบปอเอาขนมมาส่งพอดี เค้ามองขนมในตระกร้า ทีบรรจุใส่กล่องสวยงาม แล้วสั่งผ่านคุณมณีว่า
"ผมเอาขนมดอกกุหลาบ5กล่อง ขนมกล้วย2กล่อง บัวลอย5ถ้วยนะครับ"
คุณมณีถามว่า เอาไปให้คุณแม่หรอคะ
"ป่าวครับ ลูกสะใภ้คุณแม่เค้าอยากทานมาก "
คุณมณียิ้มรับอย่างรับรู้ ใจดวงน้อยแอบชื่นชมคนตรงหน้าไม่ได้ว่า ท่าทางดี แถมรักภรรยามากด้วย สั่งขนมไว้ให้ภรรยาซะมากมาย มือบางส่งใบส่งของให้คุณมณี แล้วรับเงินเพื่อจะกลับบ้าน ไปทำขนมต่ออีกครั้ง