" ร้อนหรอลูกถึงได้รีบขึ้นรถมาเปิดแอร์ซะเย็นฉ่ำเลย "
คุณวิภาวี ถามลูกชายอย่างเป็นห่วง หลังจากที่นางออกมาจากบ้านพร้อมใบปอ ลูกชายเธอก็รีบขึ้นรถมาสตาร์ทเครื่องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ท่าทางร้อนสุดขีด วินพยักหน้าให้แม่เบาๆ สายตาเหลือบมองเบาะหลัง พบถาดขนมวางเรียงราย
"ขนมเอาไปฝากใครเยอะแยะครับเนี่ย"
ให้บ้านเพื่อนแม่พรุ่งนี้ มีเปียแชร์จ้ะ วินรับรู้ สายตามองถนน หูฟังแม่พูดถึงใบปออย่างชื่นชม
"ใบปอเนี่ย เค้าขยันนะ ทำงานทั้งวันไม่มีหยุด นี่ก็เตรียมจะขยายหน้าบ้าน รับลูกน้องเพิ่มอีกคนละ เพราะเดี๋ยวพอใจไป รร.ต้องไปรับ ส่งช่วงแรก งานจะสะดุด ตัวคนเดียวแท้ๆ อายุเท่านี้ เลี้ยงลูกหาเงินเองได้ คิดแล้วก็นึกเสียดายอนาคต ถ้าไม่มีลูก ชีวิตคงก้าวหน้า แต่ก็ยังดี ที่ไม่ทำบาปทำกรรมเอาลูกออก ไม่มีผัว แต่มีลูก แล้วดูพอใจสิ น่ารักน่าเอ็นดูนัก ลูกแพท ลูกณัฐฎ์ มีแต่ผู้ชาย จะหาอ่อนหวาน ออดอ้อนอย่างหลานสาว ก็ยังไม่มี "
วินได้
