ตอนที่ 6 คุณหล่อจัง
1801 Words
ร่างใหญ่นอนอยู่บนเตียงกว้าง คิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นานหลายนาทีแล้ว ก็ยังไม่สามารถข่มตานอนหลับได้ พลันก็มีเบอร์โทรแปลกๆ โทรเข้ามา
“สวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะ คุณไคล์ ซาร่านะคะ จำได้ไหมเอ่ย”
ซาร่า สาวสวยเซ็กซี่ที่มองเขาด้วยสายตาเชิญชวนตลอดเวลา คงได้เบอร์โทรของเขามาจากคุณหนูพลอยชมพูเพื่อนรักสินะ
“ครับ คุณซาร่า มีอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับ”
เขาพยายามขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์กับสาวสวยคนนี้เอาไว้ เพราะเธอเป็นคนใกล้ตัวเกินไป คงไม่เหมาะแน่ถ้าเขาจะทำอะไรเหมือนตอนเป็นวัยรุ่น ที่มีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดกับสาวๆ มากหน้าหลายตา เพราะไม่เคยมีใครที่ทำให้เขาอยากจะหยุดได้จนมาเจอเคธี่ ที่เข้ากันได้ดีกับเขาในหลายๆ เรื่อง แต่ถึงอย่างนั้น เวลาที่ไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนโดยที่ไม่มีเธอไปด้วย เขาก็แอบไปมี One Night Stand กับสาวๆ ที่ตามมาจากผับเสียหลายครั้ง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทั้งๆ ที่เขาก็รู้สึกว่าเขาก็พอใจในตัวเคธี่แล้ว แต่ทำไมกลับไม่เต็มอิ่มเสียที
“ไม่เห็นต้องเป็นทางการขนาดนี้เลยค่ะ ฉันไม่ใช่เจ้านายของคุณซะหน่อย คิดว่าฉันคือเพื่อนของคุณก็ได้ค่ะ”
“เอ่อ ครับ แล้วมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ วันนี้ฉันก็เพิ่งย้ายเข้าคอนโดเดียวกันกับยัยพลอย แต่ฉันอยู่คนเดียว ไม่มีรูมเมทเหมือนยัยพลอย ก็เลยเหงาๆ ค่ะ”
“ไม่ชวนคุณริชชี่มาอยู่ด้วยกันล่ะครับ เป็นผู้หญิงอยู่คนเดียวมันอันตรายนะครับ”
“ริชโลกส่วนตัวสูงค่ะ โตๆกันแล้วก็ควรมีพื้นที่ส่วนตัว ถึงจะถูก”
“ครับ ได้เบอร์โทรผมมาจากใครครับ คุณพลอยหรอ”
เขาแกล้งถามไปอย่างนั้นเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นใครไปไม่ได้หรอก นอกจากพลอยชมพูเท่านั้น
“ค่ะ หวงพื้นที่ส่วนตัวหรือเปล่าคะ หรือคุณมีคนที่คุยด้วยอยู่แล้ว ซ่าร่าโทรมารบกวนหรือเปล่า”
ถามไปแล้วก็กลั้นใจรอคอยคำตอบ หวังให้เป็นคำตอบที่เธออยากจะได้ยินด้วยเถอะ
“ไม่ใช่ทั้งสองอย่างครับ”
“งั้นแปลว่า ซาร่าโทรหาคุณได้ใช่ไหมคะ”
เอาแล้วไง แม่สาวเซ็กซี่คนนี้เดินหน้ารุกเขาเต็มที่เลยทีเดียว
“ครับ ถ้าว่างผมจะรับนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้ากลางวันคุณไม่ค่อยว่าง กลางคืนซาร่าไปหาคุณเองที่ห้องก็ได้”
เขาเงียบไป เพราะไม่รู้จะตอบอะไรเธอกลับไปดี เพราะผู้หญิงคนนี้สัญชาตญาณเตือนว่าไม่ควรไปยุ่งด้วย ซึ่งเอาจริงๆ เขาก็ไม่ชอบผู้หญิงที่รุกหนักแบบนี้อยู่แล้ว ถ้าชั่วคืนน่ะ พอไหว
“คุณก็คงมาหาคุณพลอยบ่อยๆ อยู่แล้ว ยังไงก็ต้องได้เจอผมครับ”
“นั่นสินะคะ แล้วแบบนี้คุณหยุดวันไหนคะ”
“ผมไม่มีวันหยุดครับ ต้องอยู่ดูแลความปลอดภัยให้คุณพลอยทุกวัน”
“แล้ววันที่ยัยพลอยไม่ไปไหน หมกตัวอยู่ที่คอนโดล่ะ ถือว่าเป็นวันหยุดของคุณรึเปล่า”
“ไม่ครับ หน้าที่ผมคือดูแลคุณพลอยตลอด 24 ชั่วโมง และทุกวัน”
“อิจฉายัยพลอยจัง ที่มีคุณเป็นบอดี้การ์ด”
“ไม่มีอะไรน่าอิจฉาเลยครับ ผมไม่ใช่คนตามใจ ออกจะเข้มงวดด้วยซ้ำ เดี๋ยวคุณพลอยก็ต้องบ่นให้คุณฟังแน่ๆ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่เลยค่ะ ยัยพลอยอยากใช้ชีวิตอิสระแบบคนอื่นๆ ยิ่งหงุดหงิดที่มีคนเดินตามและคอยบอกให้ทำตามกฎนั่นนี่เยอะแยะ ยัยพลอยก็จะเหวี่ยงน่าดู”
“นั่นแหละครับ คุณพลอยตัวจริง ถ้าไม่เหวี่ยง ไม่วีน ไม่เอาแต่ใจตัวเอง เชื่อฟังและทำตามคำสั่งคนอื่นง่ายๆ ก็เป็นคุณพลอยตัวปลอมแล้วล่ะครับ”
“คุณไคล์ทำไมดูรู้จักยัยพลอยดีจังเลยคะ เพิ่งรู้จักกันไม่ใช่หรอ”
“พ่อผมเป็นลูกน้องพ่อคุณพลอยครับ”
“แบบนี้นี่เอง ตอนนี้คุณไคล์ทำอะไรอยู่คะ”
“นอนครับ”
“ตายจริง ซาร่าทำคุณตื่นหรอ งั้นคุณนอนต่อเถอะนะคะ เย็นนี้เจอกันนะคะ ซาร่าจะขึ้นไปหา”
“ครับ”
คนตัวโตถอนหายใจยาว ผู้หญิงคนนี้คงจ้องจะเอาเขาให้ได้ ท่าทางเป็นลูกคุณหนูและเอาแต่ใจตัวเองไม่ต่างจากเจ้านายสาวของเขานัก การรับมือที่ดีที่สุด คือการวางเฉย ขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์และฐานะที่ชัดเจนสินะ
“ไฮ ยัยพลอย สวัสดีค่ะ คุณไคล์”
เป็นเวลาหกโมงเย็นพอดิบพอดีที่สาวสวยเซ็กซี่นามว่าซาร่า ขึ้นมาหาพลอยชมพู พร้อมด้วยอาหารเย็นพะรุงพะรังไปหมด เขาจึงช่วยเธอถือของเหล่านั้น เอาไปวางไว้ที่โต๊ะอาหาร
“ซื้ออะไรมาเยอะแยะ เราอยู่กันแค่สามคนนะซาร่า”
พลอยชมพูในชุดอยู่กับบ้านแบบสบายๆ แต่ดูแปลกตามากสำหรับคนตัวโต เดินออกจากห้องนอนส่วนตัวเพื่อมาต้อนรับเพื่อนสนิท ทำให้เขาที่ไม่เคยเห็นเธอในลุคแบบนี้ ต้องหันกลับไปมองเธออีกครั้ง เวลาที่เธอไม่แต่งหน้า ใส่เสื้อยืดแขนยาวตัวใหญ่ และกางเกงขาสั้นจู๋ ก็ดูน่ารักสดใสมากเลยทีเดียว
“แหม เราไม่ได้อยู่กันสามสาวเหมือนทุกทีนะ เรามีสุภาพบุรุษตัวโตอยู่ด้วยอีกทั้งคน”
คนสวยเซ็กซี่ในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำ ปรายตามองเขาที่กำลังจัดอาหารใส่จาน แล้วก็ก้มหน้าก้มตาช่วยเขาจัดจานอาหารต่อไป โดยมีพลอยชมพูเดินเข้ามาสมทบอีกคน
“ลืมไป ไหนดูซิ ซื้ออะไรมาบ้าง ว้าวววว นี่มีไวน์มาด้วยหรอเนี่ย”
“ใช่จ้ะ ฉลองที่เราย้ายมาอยู่ห้องใหม่ไง”
“เสียดาย ยัยริชยังไม่มา”
พลอยชมพูบ่นถึงเพื่อนรักอีกคน ถ้าได้มารวมตัวกันครบ อาหารมื้อนี้คงสนุกน่าดู
“เดี๋ยวตอนยัยริชย้ายมา ค่อยฉลองอีกรอบ”
สาวเซ็กซี่ที่ชอบการปาร์ตี้เป็นชีวิตจิตใจเอ่ยขึ้นมา เพราะเธอเองก็อยากจะหาโอกาสมาที่ห้องของเพื่อนรักบ่อยๆ เหมือนกัน
เมื่ออาหารพร้อมแล้ว หนุ่มสาวทั้งสามก็เริ่มลงมือทานอาหารเย็นสุดหรู พร้อมจิบไวน์ชั้นดีที่หญิงสาวหอบหิ้วมาถึงสามขวด ทั้งสามพูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนเวลาล่วงเลยผ่านไปจวนเจียนจะเดินทางข้ามวันใหม่ สาวสวยทั้งสองก็หน้าแดง และแทบไม่สามารถทรงตัวอยู่ได้ จึงเอนกายพิงไปที่พนักโซฟาอย่างหมดท่า
“ท่าทางพวกคุณจะไม่ไหวแล้วนะครับ ผมว่าคุณซาร่านอนที่นี่กับคุณพลอยดีไหมครับ”
ไคเลอร์ที่มีสติมากที่สุด เพราะเขาเองก็คอแข็งกว่าสาวๆ หลายเท่า ถึงแม้คราวนี้จะไม่มีข้ออ้างที่จะไม่ร่วมดื่มกับพวกเธอและโดนพวกเธอบังคับให้ดื่มไปเยอะขนาดไหนก็ตาม แต่ก็ยังดูปกติ แทบไม่แสดงอาหารมึนเมาออกมาให้ทั้งสองได้เห็นเลย
ซาร่าสาวสวยประมวลผลในสมอง ถ้าคืนนี้เธอนอนที่นี่ เธอก็ต้องนอนอยู่ที่ห้องของเพื่อนรัก และคงไม่ได้มีโอกาสแอบออกมาทำอะไรสนุกๆ กับเขาแน่
“ฉันขอกลับห้องดีกว่าค่ะ วันนี้ไม่ค่อยสะดวก”
เธอกระดกไวน์แก้วสุดท้ายจนหมดแล้วลุกขึ้นยืน ทำให้เซจะล้ม คนตัวโตจึงรีบลุกขึ้นไปประคองเรือนร่างเย้ายวนหอมกรุ่นทันที
“ระวังครับ เดี๋ยวผมไปส่งดีกว่า”
เขามองสาวเซ็กซี่ สลับกับเจ้านายตัวเอง ห่วงคนเมาจะเดินกลับห้องไม่ไหวก็ห่วง ห่วงเจ้านายสาวที่มีสภาพไม่ต่างกันที่นั่งเอนหลังพิงโซฟานี่ก็ห่วง
“คุณพลอย ไหวไหมครับ เดี๋ยวผมรีบกลับมา อย่าเพิ่งลุกไปไหนนะ”
แม้แขนจะประคองอีกคน แต่ใจก็กระหวัดไปห่วงใยอีกคนมากกว่า
“อือออ ไปส่งซาร่าเถอะ ฉันดูแลตัวเองได้”
“ไม่ได้ คุณห้ามลุกไปไหนจนกว่าผมจะกลับมา”
“ฮื่อ ฉันไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ”
คนตัวบางที่เอนหลังหลับตาพริ้ม ลืมตามามองเขาด้วยแววตาเกรี้ยวกราดฉับพลัน ตามแบบฉบับคุณหนูผู้เอาแต่ใจ ที่เริ่มไม่สบอารมณ์เมื่อมีคนขัดใจเป๊ะๆ
“ผมรู้ ว่าคุณไม่ใช่เด็กๆ แต่คุณเมา”
“อืม ไม่ลุกก็ไม่ลุก รีบไปเถอะน่า ซาร่าไม่ไหวแล้ว”
“ครับ”
คนตัวโตโอบประคองพาร่างเย้ายวนมาส่งจนถึงบนเตียงนอนกว้าง เธอกอดเขาไว้แน่นแล้วทิ้งตัวลงนอนให้เขาล้มลงมาทับเธอ
ชายหนุ่มที่ไม่ทันได้ตั้งตัวตกใจไม่น้อย กำลังจะลุกขึ้นแต่คนใต้ร่างก็โน้มลำคอแกร่งลงมาเสียก่อน
“คุณซาร่า”
“ไคล์คะ คุณหล่อจัง”
ชายหนุ่มจ้องใบหน้าสาวสวยใต้ร่าง ริมฝีปากอวบอิ่มสีสดเผยอค้าง เพียงแค่เขาก้มลงไปอีกนิด ปากของคนทั้งคู่ก็จะประกบกันพอดิบพอดี แต่ไม่เอาดีกว่า ถ้าเขาทำตัวรักสนุกเหมือนเมื่อก่อน เจ้านายสาวของเขาต้องโกรธและหาเรื่องปลดเขาออกแน่ๆ
“คุณเมาแล้วนะครับ ปล่อยผมก่อน”
“ทำไมคะ กลัวซาร่าหรอ”
มือเล็กลูบไล้ไปจนทั่วแผงอกกว้าง เขาจึงรีบตะครุบมือซุกซนของเธอ แล้วจับมันไปล็อกไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา
คนสวยอมยิ้มมุมปากสมใจ เพราะคิดว่าสิ่งต่อไปที่เขาจะทำ คงเป็นการจูบหรือซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอแน่ๆ จึงหลับตาพริ้ม เผยอปากอย่างเชิญชวน แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเขาลุกขึ้นไปยืนที่พื้นข้างเตียงอย่างรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทัน
“ผมต้องกลับก่อนนะครับ คุณพลอยก็เมามาก ต้องรีบกลับไปดูเธอ”
ซาร่าลุกขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็วเมื่อเขาไม่ทำอะไรตามที่เธอต้องการ มือน้อยกำลังจะเอื้อมคว้าเขาแต่เขาก็หันหลังกลับและเดินออกจากห้องเธอไปอย่างรวดเร็วจนไม่ทันแม้จะเอ่ยปากห้ามปราม
“ทำไมซื่อบื้อแบบนี้นะ”
- Writer
