“อ๊ะ ลูซ” สุมิตราตกใจเมื่อถูกฉุดให้นั่ง เขาเหวี่ยงกระเป๋าเธอทิ้ง พยายามถอดกางเกงยีนส์ของเธอด้วยสีหน้าเสี้ยนกระสัน ไม่ได้! นี่มันข้างถนนนะ ถ้ามีรถผ่านไปมาจะทำอย่างไร “อย่านะคะ ตรงนี้ไม่ได้”
เขาดึงพรวดเดียว กางเกงก็หลุดไปถึงข้อเข่า
ลูซิโอคำรามราวสัตว์!
“น่า น่า...” เขาปลุกปลอบขณะกอดกางเกงตัวเองแล้วโยนทิ้งไปทั้งตัวนอก ตัวใน “ไม่นานหรอก ผมไม่ไหวแล้วที่รัก นะครับ นะ”
ชายหนุ่มโน้มลงมาจูบ ลากลิ้นไปทั่วโพรงปากจนสุมิตราหัวใจเต้นโครมคราม มือใหญ่ร้ายกาจแหวกขอบกางเกงในออก แล้วสอดนิ้วแทรกลึก ดันเข้าดึงออกจนเกิดเสียงแจะ แจะ สุมิตราก็ยิ่งสั่น อา! เขาช่างร้อนแรงดิบเถื่อนเสียนี่กะไร!
เธอชอบแบบนี้ มากกว่าจะเหนียมอายต่อกันเป็นไหนๆ
“อา อาส์” หญิงสาวกำอกเสื้อเขาแน่น พูดเสียงกระเส่า ปนเสียงหอบหายใจสั่นๆ “ถ้าจะเอาก็เสียบเข้ามาเลยค่ะ เร็วเข้า เดี๋ยวใครเห็น”
ชายหนุ่มหัวเราะชิดริมฝีปาก
“ถ้าไม่เอาล่ะ ถ้าแค่แ
