Chapter 18 อย่านะ!

1277 Words

“อีตอแหล!” ทินกรใช้ด้ามปืนตบสมใจจนนางล้มลงกองกับพื้นร้องโอดโอย ก่อนที่เขาจะเดินไปกระชากตัวดารกาขึ้นจากเตียงนอน แล้วจ่อปืนลงยังขมับของหญิงสาว “ถ้ามึงทนดูอีนี่เมายาแบบนี้ได้ ไม่ยอมปริปาก กูจะยิงอีนี่ให้ตาย!” สมใจสะอื้นจนตัวโยน “ฉันไม่รู้จริงๆ พ่อคุณ ปล่อยหนูดาวไปเถอะ หนูดาวไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลยจริงๆ” นางก้มลงกราบที่พื้น “ฉันกราบละ ถือว่าสงสารเด็กมันเถอะ” ทินกรแสยะยิ้ม “เด็กเหรอ?” เขาดึงอกเสื้อหญิงสาวขาดดังแคว่ก! เผยให้เห็นเนินเนื้อนวลลออภายใต้บราเซียที่ห่อหุ้มไว้อย่างหมิ่นแหม่ “อีนี่มันไม่เด็กแล้ว กูกับเด็กๆ อยากกินมันจะตายห่า ถ้าไม่ใช่ว่าเสี่ยสั่งห้ามไว้เพราะจะใช้มันเป็นเหยื่อล่ออีน้องนางหน้าหวานของเสี่ยมาติดกับ เออ! จะว่าไปกูจะสนุกกับมันสักยกสองยก เสี่ยก็คงไม่รู้หรอกมั้ง!” สมใจเบิกตากว้าง พยายามวิ่งไปหาคนทั้งคู่บนเตียงนอน “อย่านะ!” ทินกรพยักหน้าให้ลูกน้องครั้งเดียว สมใจก็ถูกกระ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD