Chapter 2 อ้อยเข้าปากช้าง
1198 Words
หญิงสาวแก้มแดง ช่องท้องร้อนวูบวาบและดูเหมือนว่าซับในจะชื้นขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ตรงกลางตัวเจ็บแปลบอย่างไร้สาเหตุ และได้แต่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น จนลูซิโอซึ่งรออยู่หน้าห้องน้ำนานแล้วเกิดห่วงขึ้นมาว่าเธอเป็นลมเป็นแล้งไปหรือเปล่า เลยชะโงกหน้ามองทางช่องกระจกประตู
เห็นเธอยืนตัวแข็ง เขาก็ตกใจเหมือนกันว่าเธอเจองูเข้าหรือไงดูเหมือนกำลังตกใจอะไรสักอย่าง ชายหนุ่มอดรนทนไม่ไหว เปิดประตูห้องน้ำแล้วรีบก้าวเข้าไปหมายจะดึงตัวเธอออกมา แต่เมื่อจับแขนเธอได้ หญิงสาวก็หันมาตั้งท่าจะร้อง เขาจึงยกมือปิดปากเธอเสียก่อน
ยังไม่ทันกระซิบบอกว่าเขามาดี ไม่ได้มาร้าย เสียงจากในห้องน้ำก็ทำให้ลูซิโอยืนตัวแข็งไปด้วยอีกคน
“อา... อา...”
“ชู่ว์” เหมือนว่าฝ่ายชายยื่นมือมาอุดปากฝ่ายหญิงไว้ แต่เมื่ออดรนทนไม่ไหว สิ่งที่อุดปากก็เหมือนจะกลายเป็นอย่างอื่น เพราะเห็นจากช่องด้านล่างนิดหน่อยว่าหญิงสาวในชุดสีดำทรุดลงไปนั่ง เสียงดูดดึงเนื้อหนังดังแว่วมาแผ่วเบา
สุมิตราเบิกตาโต เมื่ออะไรบางอย่างที่แข็งกระด้างของชายที่กำลังปิดปากเธอ ดุนดันมาที่สะโพกอย่างน่าหวาดเสียว เธอกัดมือเขา จนชายหนุ่มร้องเสียงหลง และดูเหมือนสองหนุ่มสาวในห้องน้ำจะตกใจและหยุดกิจกรรมไปด้วย เพราะเงียบไปเลย
หญิงสาวตบหน้าเขาอีกข้าง เพื่อความเท่าเทียมเสมอภาค
“โรคจิต!” เธอว่าเขา ก่อนรีบก้าวพรวดออกจากห้องน้ำมา ภายในงานครึกครื้น เสียงดัง และสุมิตราพยายามเดินไปอยู่ในกลุ่มใหญ่เพื่อไม่ให้ชายแปลกหน้าเข้าถึงตัวเธอได้อีก แต่หญิงสาวก็ยังร้อนวูบไปทั้งร่าง ทั้งเสียงการร่วมรักที่ได้ยิน และกายแกร่งที่แนบชิดเมื่อครู่ ทำให้เธอรู้สึกตัวร้อน หน้าร้อน และกลางกายก็เจ็บแปลบอย่างน่าอาย
“เฮ้ คุณ” ลูซิโอตามมาทัน “ไม่รู้หรือไงว่าถูกหมายตา คุณควรออกไปจากที่นี่นะ!”
สุมิตราฟังแล้วได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น
“ถูกหมายตาจากคุณน่ะเหรอ” เธอจิ้มอกเขา “เลิกตามฉันซะที ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน คุณเป็นใครกันเนี่ย เป็นพ่อฉันหรือไง”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น แต่ถ้าคุณไม่หยุดเดินยั่วผู้ชายในงาน คุณอาจโดนลากไปข่มขืนก็ได้!!!”
“หา!” เธอร้องตะโกน “ฉันไม่ได้ยั่วใครนะ”
ชายหนุ่มจับกระโปรงหางปลาของเธอกระชากเบาๆ ก่อนกระซิบ
“ชุดคุณนี่แหละที่ยั่ว”
จู่ๆ ไฟก็ดับพรึบ ก่อนแสงไฟสีแดงและจังหวะเพลงร็อคจะเปลี่ยนเป็นเย้ายวน สุมิตรามองเขาตาขวาง ปัดมือเขาออก และกล่าวอย่างหงุดหงิดรำคาญใจ
“ถ้าจะยั่ว มันต้องแบบนี้”
หญิงสาวก้าวขึ้นไปบนโต๊ะ โพสต์ท่าราวกับนางแบบมืออาชีพ ก่อนเริ่มต้นสะบัดกายอย่างยั่วยวนเสียจนตกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งงาน แต่เพียงแค่ชั่วกะพริบตา ลูซิโอก็ก้าวตามขึ้นไป เขากระชากเธอมากอด มองสบตาอย่างโมโห ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ดื้อ! รั้น! เอาแต่ใจ! ควบคุมคอนโทรลยากขนาดนี้มาก่อนเลย เขาเคยเจอแต่พวกผู้หญิงที่หลงหน้ากากมายาของเขา หลงความหล่อ ความรวย ความเป็นดารา ไม่เคยมีใครที่เขาบอกว่าให้ไปทางซ้าย แล้วรั้นๆๆ จะไปทางขวาแบบนี้
แล้วเธอก็น่ากินเป็นบ้าเลยด้วย...
“ได้” เขากระซิบ “ถ้ามีคนยั่ว มันก็ต้องมีคนตกหลุมพรางกันบ้างจริงมั้ย”
สุมิตราเบิกตาโต ตัวแข็งค้าง ก่อนถูกเขาจับยกพาดบ่าแล้วพา ออกจากงานท่ามกลางเสียงตะโกนโวยวายเป็นภาษาไทยของเธอ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครฟังเข้าใจ หญิงสาวเหลือบเห็นรสิตาวูบหนึ่ง ดูเหมือนเจ้าสาวจะพยายามก้าวเข้ามาช่วยเธอ แต่สามีของหล่อนจับไว้และกระซิบอะไรกันไม่รู้
อ้าว... อ้าว...
แบบนี้ใครจะช่วยเธอได้ล่ะเนี่ย!
“โอ๊ย!”
สุมิตราอุทานหลังถูกโยนลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ในห้องพักหรูหราของโรงแรม ชายหนุ่มถอดสูทตัวเองโยนทิ้ง ก้าวขึ้นเตียงตามมาและรีบกดตัวหญิงสาวลงกับฟูกเมื่อสุมิตราทำท่าจะลุกหนี มือใหญ่หนา กอบกุมข้อมือเธอทั้งสอง ก่อนที่เขาจะรวบมือเธอไว้เหนือศีรษะด้วยมือเขาเพียงข้างเดียว ชายหนุ่มถอดหน้ากากของตัวเองโยนทิ้ง เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาคล้ายอัลเบอร์โต แต่มองให้ดีแล้วชายคนนี้มีดวงตาสีเข้มกว่า ผมสีบลอนด์ของเขาก็สีเข้มกว่าอัลเบอร์โต รวมถึงเขามีหนวดเคราตัดสั้นแบบที่อัลเบอร์โตไม่มี
เขาหน้าคล้ายกันก็จริง แต่ก็ไม่ได้เหมือนเสียจนแยกไม่ออก แล้วในสายตาของสุมิตราเอง พวกฝรั่งหน้าตาโทนนี้ก็ดูคล้ายกันไปหมดด้วย
อ๊ะ... เธอจำเขาได้แล้ว
ลูซิโอ เดรอซซี
พระเอกฮอลลีวูดชื่อดัง!
“ปะ ปล่อย” หญิงสาวเพิ่งหาเสียงตัวเองเจอ ถึงเขาจะมีชื่อเสียงโด่งดังอย่างไร ถึงเธอจะมึนเมาจนร้อนผ่าวไปหมดและเหลือสติสัมปชัญญะไม่มากนัก แต่ลูซิโอก็ไม่มีสิทธิ์จาบจ้วงในตัวเธอถึงเพียงนี้
“ไม่” ชายหนุ่มกล่างเสียงแข็งกร้าว “ผมรู้ว่าคุณ ‘อยาก’ ”
“หา!” เธออุทาน หน้าแดงก่ำ ไม่คิดว่าเขาจะใช้คำหยาบคายและใส่ร้ายเธอแบบนี้ “ฉันเปล่านะ!”
“เหรอ” ชายหนุ่มหัวเราะ ก่อนกดขาเธอไว้แล้วเลื่อนมือเข้าไปใต้กระโปรงสั้นจู๋ที่เลิกขึ้นถึงไหนต่อไหน เขาล้วงลูบดอกไม้งามใต้ซับในอย่างจาบจ้วง ก่อนดึงมือออกมาโดยไม่สนใจอาการดิ้นรนโวยวายของเธอ “แล้วนี่... หมายความว่าไง?”
น้ำหวานเหนียวเหนอะที่ติดปลายนิ้วเขามา ทำให้สุมิตราหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย เธอไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้เสียหน่อย ถ้าจะโทษก็เพราะสองคนนั้นที่เข้าไปร่วมรักกันในห้องน้ำแล้วเธอผ่านไปเจอ โทษเขาด้วย! ที่ดันมากอดเธอแล้วเอา...ตรงนั้น...ของเขามาถูสะโพกเธอ โธ่เอ๊ย! ร่างกายผู้หญิงก็ต้องผลิตน้ำพวกนี้ออกมาตามธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ก็ใช่ว่าเธอจะพร้อมมีเซ็กส์นี่
“ตะ ต่อให้ฉันจะรู้สึกอะไร ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันอยากทำกับคุณ” เธอขึ้นเสียง “ฉันอาจอยากจะทำกับใครสักคนในนั้นที่ไม่ใช่คุณก็ได้”
ถึงจะเห็นด้วยกับเธอ แต่อ้อยเข้าปากช้าง ขืนคายเขาก็โง่
- Writer
