“คุณจิณณ์...”
อิงดาวหยุดเดิน ในขณะที่จิณณ์สาวเท้าพาร่างสูงใหญ่ของตัวเอง เดินมาหาหญิงสาว เขาหยุดตรงหน้าเธอมองคนตัวเล็กกว่าด้วยสายตาวาววับ
“ท่าทางมีความสุขมากเลยนี่”
เขาถามเสียงกร้าว กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยมาจากลมหายใจของเขา บ่งบอกว่าคนพูดดื่มไปไม่น้อยกำลังเมาได้ที่
“ฉันต้องร้องไห้กลับมาหรือคะ คุณถึงจะพอใจ”
อิงดาวโต้คืนอย่างไม่ยอมแพ้ แม้ร่างกายเหนื่อยล้าจนแทบจะเดินไม่ไหว หัวใจยิ่งอ่อนแรงจากการกระทำของบิดา ในยามนี้เธอเหมือนคนหมดสิ้นทุกอย่าง สู้อดทนเพื่อบิดา แต่ท่านกลับหลอกลวงเธอมาใช้หนี้แทน มันควรต้องหยุดต้องพอแค่นี้ใช่ไหม เธอไปต่อไม่ไหวแล้ว ยังจะต้องมาทนให้คนใจร้ายสับโขกอีกหรือ
“เธอมันไม่เหมือนน้องอรสักนิด”
จิณณ์อดเทียบกับภรรยาเขาไม่ได้ ก่อนหน้าเขาเผลอทำร้ายอิงดาวแล้วทิ้งเธอไว้ พอกลับมาเขาก็นึกเสียใจที่ทำอะไรแบบนั้นกับเธอ จะกลับไปรับเธอก็จะเสียหน้า ระหว่างรอก็เอาเหล้ามาดื่มฆ่าเวลา เมื่
