Episode-Two
1023 Words
Rafa's POV
(Dad Dialing...)
"Rafael how are you? Where are you now?"...bungad sa akin ni dad sa kabilang linya ng sagotin nya ang tawag ko sa kanya, malamang ay nakarating na rin sa kanya na natuntun na naman kami ng mga kalaban kung saan kami nito pinatago ni Briar,
"I'm good and I'm okay dad, you where are you? Ako na lang pupunta sa inyo"...seryosong tanong ko dahil hindi ko alam kung nasaan sya dahil katulad ko ay paiba iba rin ng lugar si dad dahil parehon kaming hinahabol ng mga kalaban, hindi lang kami nagsasama ni dad sa iisang lugar na pinagtataguan para mahirapan din ang mga kalaban kung sino sa amin ang uunahin nilang hahanapin,
Kampanti naman ako sa lagay ng dad ko kahit pa hinahabol din sya ng mga kalaban, sandamakmak din kasi ang mga armadong tauhan ni dad na puro magagaling din sa pakikipag laban,
"Nandito ako Rafael sa mansyon sa manila"...sagot nito sa akin,
"What? Bakit ka nanjan dad? Alam mo naman na yan ang unang pupuntahan o babantayan ng mga kalaban natin, tapos nanjan ka? What are you doing there?"...nag aalala kong tanong sa kanya,
"Don't worry son naligpit na ng mga tao natin ang mga naka abang dito, dumeretso na lang kayo ni Briar dito at sabihin mo na lang kung nasaan kayo ngayon para mapapuntahan ko kayo sa ibang mga tao natin"...seryosong sabi nito sa kabilang linya,
"Nasa daan kami ngayon ni Briar at hindi na kailangan dahil malapit na rin naman kami sa manila papunta na kami jan"...sagot ko rito,
"Are you sure na hindi mona kailangan ng tao Rafael? Baka mamaya mabulaga na naman kayo ng kalaban"
"No need dad, i can handle, just wait there at malapit na kami"
"Good son, dahil may mahalagang pag uusapan din tayo, so ingat kayo ni Briar"...dad said and u hang up the call,
(END CALL)
"Anong sabi Lord?"...agad na tanong sa akin Briar matapos ang pag uusap namin ni dad,
"Sa manila tayo Briar sa mansyon, nandon daw si dad"...walang kabuhay buhay kong sagot kay Briar, at agad naman nya pinaliko ang sasakyan kung saan ang daan papunta sa mansyon namin sa makati manila,
"Good evening young lord"...sabay sabay na bati sa akin ng mga tao ni dad habang nayuko pa ang mga mukha nila sa akin at si Briar naman ay nasa likod ko lang na naka sunod,
"Where's dad?"...tanong ko sa lahat,
"Oh Son nandito kana pala"...boses ni dad mula sa taas ng hagdan kaya napa tingala ako sa kanya habang pababa sya sa malawak na hagdan at kasunod din nya ang ama ni Briar,
"Magandang gabi sayo Young lord"...bati naman sa akin ni Ernest ang ama ni Briar, at tumango lang ako bilang tugon dito, agad na pumupunta sa likod si Mang Ernest at pasimple nyang tinapik sa balikat ang kanyang anak si Briar,
"So how are you Son? Kamusta ang pakikipag laban"...naka ngiting tanong sa akin ni dad habang naka hawak sya sa may balikat ko,
"Sisiw dad"...tipid na sagot ko na may halong kunting pag-mamayabang, pero yun naman talaga ang totoo ang ganong laban ay sisiw lang sa amin ni Briar,
"Yan ang anak ko, ganyan dapat ang susunod na Mafia lord"...Proud na sabi naman ni dad sabay tapik sa balikat ko ng dalawang beses,
"Ano ang susunod na plano dad? Or i should say saan mo ulit ako itatago?"...seryosong tanong ko,
"Saka na natin yan pag usapan Rafael, ang mabuti pa kumain na mona tayo dahil nagpa handa ako sa nanay Esme mo?"...he said na ang tinutukoy ay si nanay esme na kasambahay namin dito sa matagal ng panahon, mula pagka bata ko ay si Nanay Esme ng nag alaga sa akin kaya para kona itong pangalawang ina mula ng mawala sa amin ni mommy nong 7 years old pa lang ako, nahiwalay lang ako sa kanya ng mag 19 years old ako dahil kinailagan akong ipadala ni dad sa Hong Kong para sa mga training kasama si Briar, and now I'm 24 years old at pag sapit ko ng 25 years old ay maaari ng ipasa sa akin ni Dad ang pagiging Mafia lord nya,
"Rafa Hijo"...mangiyak iyak na tawag sa akin ni Nanay Esme ng nakita nya ako at agad ko naman sya sinalubong dahil papalapit ito sa amin,
Nanay Esme is 68 years old, Nanny rin sya dati ni mommy kaya naman kahit nag asawa na daw si mommy kay daddy ay sumama pa rin sya kay mommy hanggang sa ako na yung sunod nyang inalagaan,
Isang mahigpit na yakap ang binigay sa akin ni Nanay Esme ng yakapin nya ako, mula kasi ng mag umpisang kumilos ang mga kalaban ni dad para iligpit ako ay minsan na rin kami magkita ni nanay esme dahil sa pagtatago namin ni Briar sa iba't ibang lugar,
"Mabuti naman at umuwi ka dito Rafa, sobrang namimiss na kita dahil mahigit anim na buwan din kitang hindi nakita, kamusta kana ba? Kumakain kaba ng maayos? Palagi kang mag iingat huh, at lagi kitang pinag dadasal Hijo na sana ay nasa mabuting kalagayan ka at malagpasan mo lahat ang mga panganib na dadarating sayo"...umiiyak na sabi sa akin ni Nanay Esme sabay yakap nya muli sa akin ng mahigpit,
"Don't worry about me Nanay Esme look at me now, malaki na ako at kaya kona ang sarili ko, kayo po ang mag iingat dito dahil baka mamaya biglang sumugod dito ang kalaban ni dad at madamay kayo"...pag papa-alala ko sa kanya,
"Salamat Hijo pero hindi mo maalis sa akin ang mag alala sayo lalo pa at maraming gustong patayin ka, kaya ang payo ko sayo Hijo oras na maka upo ka sa trono ng iyong ama ang Asekasohin mo ay ang paghahanap sa babaeng mamahalin at pag alam mong sya na talaga wag ka ng mag dalawang isip pa na pakasalan sya para sa katahimikan at kaligtasan nyo dalawa"...Payo sa akin ni Nanay Esme sabay lingon ko kay Briar ng marinig ko ang mahinang tawa nya,
"Yes, l will Nanay Esme"...mahinang sabi ko para hindi na sya mag alala at sinuguro ko na sya lang ang makakarinig sa sinabi kong yun,
- Writer
