"I'm glad okay na kayo ng kaibigan mo."
Napangiti ako habang nakatingin sa labas ng bintana. It's been a long day for the both of us, pero hindi ako makaramdam ng pagod, nakangiti pa nga ako eh.
Nilingon ko siya at nginitian. "Ang tagal kong hinintay 'to."
He smiled back, his eyes focused on the road but I can see that he's happy for me. It was a long silence until we reach home. Sa totoo lang, ngayon lang kami kapwa natahimik pauwi, madalas kasi kaming may pinag-uusapan. But this silence is different, kasi magaan ang pakiramdam ko, para akong nabunutan ng tinik.
"By the way, punta tayo sa hotel ngayon. Kunin natin yung magiging uniform mo."
Tumingin ako sa relo ko bago tumingala sa kaniya. "Sige, maaga pa naman."
Ngumiti ito. Ilang minuto pa ay huminto na ang elevator sa floor ng un
