อาหารที่ผ่านความร้อนมาหมาด ๆ ส่งกลิ่นหอมยั่วต่อมน้ำลายจนฉันไม่สามารถอ้อยอิ่งได้เลยอาหารหลายอย่างถูกตักเข้าปากอย่างรวดเร็วแบบว่า….มันอร่อยมาก!! ไม่น่าเชื่อว่าคนเย็นชาปากหมาแบบนั้นจะทำอาหารได้เลิศรสถึงเพียงนี้ มิน่าล่ะพี่ลิลินจึงยกหน้าที่นี้ให้กับเขา นี่ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเขาเรียนจิตเวชฉันนึกว่าเป็นเชฟจากโรงแรมห้าดาว!!
อร่อยเวอร์ อย่างฟิน!!
ณ จุดนี้ไม่สนแล้วค่ะคำว่าอ้วนคืออัลไล!!! ฉันรู้แค่ว่าจะตั้งหน้าตั้งตากินให้หมดไม่เหลือเลยสักจาน อีกอย่างไม่รู้จะได้มีโอกาสกินฝีมือตาน้ำแข็งนั่นอีกรึเปล่าด้วย เหมือนสุภาษิตที่ว่าน้ำขึ้นให้รีบตัก ตอนนี้ฉันขอโกยเข้าปากก่อนเรื่องน้ำหนักค่อยว่ากันที่หลังนะ!!
หลังจากกินเสร็จฉันก็มาด่อม ๆ มอง ๆ แถวหน้าห้องโลกันต์ กะว่าจะมาขอบคุณซะหน่อยภายในห้องไม่มีแสงไฟลอดออกมาสงสัยคงจะนอน ก็ดึกป่านนี้แล้วนี่นา ฉันก็เริ่มหนังตาหย่อนเต็มทีกินไปซะมากมาย
กลายเป็นว่าคืนนี้ฉันหลั
