Chapter 2

2001 Words

"พูดซะพี่เห็นภาพเลย จะว่าไปก็ดูน่ากินดีนะ" "ไปกินกัน หนูกินเผ็ดนิดเดียวก็ได้" ใบบัวเอ่ย "แน่นะ" สุดท้ายไอคิวก็เดินจูงมือเมียสาวออกไปที่ร้านที่เธอบอกที่ซอยข้างบริษัท เมื่อไปถึงใบบัวก็ระรานตากับเมนูโปรดของเธอที่มีที่นี่หลากหลาย ในขณะที่เธอกำลังจะเอ่ยปากสั่งก็ต้องชะงัก เมื่อไอคิวสามีหนุ่มผู้ไม่ค่อยกินอะไรแบบนี้มากนักสั่งรายการอาหารเป็นจรวดยาวเป็นหางว่าว "เอาเมนูนี้ถึงเมนูนี้เลยครับ แบบเผ็ด1ชุดและแบบไม่เผ็ด1ชุด เอาน้ำเปล่าสองที่ครับ อ่อ เอาอันนี้ด้วยแบบเผ็ดกับไม่เผ็ดอย่างละหนึ่งเหมือนกันครับ และก็ถ้าเป็นไปได้ ไม่ใส่ผงชูรสด้วยครับ แต่ถ้าต้องใส่ผมขอน้อยแบบน้อยมากๆครับ" ใบบัวนั่งอ้าปากค้างเมื่อจู่ๆไอคิวก็สั่งอาหารราวกับว่ามากินกันทั้งบริษัท แถมสั่งแบบเผ็ดกับไม่เผ็ดแยกกันมาด้วย ซึ่งแน่นอนว่าแบบไม่เผ็ดของเธอ นี่เขาไม่ค่อยกินอะไรแบบนี้นะ ทำไมสั่งอย่างกับคนชอบกินขนาดนั้น "พี่ผีเข้าเหรอคะ สั่งอะ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD