24

1138 Words

24 “แน่นะครับคุณแม่” ศตวรรษถามอย่างเป็นห่วง “แน่สิลูก เมื่อคืนแม่คงลืมกินยาก่อนนอน วันนี้ก็เลยหลงๆ ลืมๆ จิมไม่ต้องเป็นห่วงแม่นะ แม่สบายดี แม่จะอยู่เลี้ยงหลานของจิม เลี้ยงถึงเหลนด้วยเอา” วิมาลาตั้งความหวังไว้ นางจึงดูแลสุขภาพอย่างดี ทานอาหารที่มีประโยชน์และทานยาบำรุงตามนายแพทย์สั่ง “จิมรีบหาเมียเร็วๆ นะ แม่อยากอุ้มหลานเต็มแก่แล้ว จิมอย่าให้แม่รอนานจนแม่รอไม่ไหวนะลูก” ศตวรรษหน้าเศร้าลงเล็กน้อย เขาไม่คิดอยากจะมีครอบครัว ไม่อยากมีภาระผูกพันและไม่พร้อมที่จะหยุดอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียว เขาปรารถนาจะใช้ชีวิตโสดให้นานกว่านี้ แต่พอได้ยินคำพูดของมารดา ทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมาทันใด มองตัวเองว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสุขของตนเอง มองข้ามความสุขของผู้มีพระคุณ “ผมจะพยายามหาแม่ของลูกนะครับ คุณแม่จะได้มีหลานเร็วๆ” เขาแบ่งรับแบ่งสู้ “อย่าให้แม่รอนานนะ ระวังเถอะแม่จะหาเมียให้จิมเอง” ซึ่งตอนนี้นางก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD