36
ภายในร้านช่วงบ่ายวันนี้คนที่เข้ามาใช้บริการเริ่มบางตาลง ศรัญญาจึงมีเวลานั่งพักผ่อนอยู่ในห้องทำขนม ทว่าสีหน้าของเธอนั้นอิดโรยเสมือนไปกำศึกหนักมา ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาหม่นเศร้า และนั่งจมอยู่กับความคิดของตนเอง
ศรัญญานึกย้อนไปเช้าวันนี้ หลังจากทุกคนรับประทานอาหารเสร็จ ธนัสสรณ์เดินไปส่งจอมทัพที่รถ ทั้งที่หน้าที่นั้นน่าจะเป็นเธอมากกว่า ก่อนที่ธนัสสรณ์จะกลับมารวมตัวกับสกาวใจ ธนวรรณและธนพรที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก พอครบทุกองค์ประชุม การเอาคืนศรัญญาจึงเริ่มขึ้น
“แก้ว เธอไปเตรียมน้ำชาให้พวกฉันที ชามะลินะ”
สกาวใจสั่ง ศรัญญารีบไปทำตามคำสั่งของนางทันที ไม่นานนักเธอก็กลับมาพร้อมกับชาร้อน ศรัญญาจัดการเทชากลิ่นหอมใส่ถ้วยกาแฟให้ทุกคน จังหวะที่เธอส่งแก้วชาให้ธนวรรณ อุบัติเหตุไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อธนวรรณจวใจปัดถ้วยชา ส่งผลให้ชาร้อนโดนมือของศรัญญา
“อู๊ย...” ศรัญญาร้องจากความแสบร้อนของน้ำชาที่สัมผัสฝ่
