บำเรอสวาททาสรักอสูร

ตอนที่ 2 ประจันหน้าซาตาน 2

แค่เห็นหน้าท้องที่เซ็กซี่ของโคโยตี้สาว ร่างกายหนุ่มถึงกับปวดร้าวดีดตัวขึ้นมาทันที ดีที่ใต้โต๊ะค่อนข้างมืดไม่เช่นนั้นล่ะก็ สาวๆ โต๊ะข้างๆ คงจะตาเป็นกุ้งยิงกันเป็นแถวๆ เพราะเห็นนกเขามันโก่งคอขันก็เป็นได้ ทัพเทวินทร์ต้องพยายามกล่อมนกเขาของเขาให้สงบลงแต่มันก็ดื้อด้านยิ่งนัก เมื่อสายตาคมของเขายังคงจ้องมองร่างงามระหงที่กำลังเต้นยั่วยวนอย่างไม่วางตา

นอกจากนักแด๊นซ์สาวจะมีรูปร่างยั่วใจชายแล้ว หญิงสาวยังมีใบหน้าที่สวยใสเรียบเนียน ดวงตากลมโตแจ่มจรัสดั่งแสงดาวอยู่ภายคิ้วเรียวยาวที่โก่งดั่งคันศร บวกกับจมูกเล็กโด่งเป็นสันเชิดน้อยๆ ที่แสดงถึงความดื้อรันของเจ้าตัวมันช่างรับกับริมฝีปากจิ้มลิ้มพริ้มเพราน่าจูบยิ่งนัก ในความรู้สึกของมหาเศรษฐีหนุ่มในตอนนี้ เขานึกอย่างจูบหญิงสาวขึ้นมาทันทีชายหนุ่มอยากจะรู้นักว่าถ้าหากเขาได้จูบเธอจริงๆ จูบนั้นจะหวานซึ้งเพียงใด

“คุณเทวินทร์คะ คุณเทวินทร์” ปาณิตาเรียกหวานใจของเธอเสียงดังนิดหนึ่ง

“...” เงียบไม่มีเสียงตอบรับและร่างหนาก็ทำท่าเหมือนกับว่ายังไม่ได้ยินที่หญิงสาวเรียก

“คุณเทวินทร์!” ปาณิตาเรียกชายหนุ่มที่กำลังเหม่อมองไปยังเวทีเสียงดังมากขึ้นอีกนิด แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่สนใจ จนกระทั่งโคโยตี้สาวหยุดเต้นร่างใหญ่จึงได้หันมาสนใจคนข้างๆ อีกครั้ง และก็แปลกใจที่เห็นปาณิตาหน้าบูดหน้าบึ้งใส่เขาอย่างแสนงอน

“อ้าว คุณแป๋มทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ” ทัพเทวินทร์แกล้งทำเป็นทองไม่รู้ร้อนว่าหญิงสาวโกรธเขาเรื่องอะไร และตัวเขาเองก็ไม่รู้สึกกังวลใจอะไรกับอาการขัดใจของหญิงสาวนัก เพราะชายหนุ่มสนใจแต่ร่างบางที่เต้นอยู่บนเวทีนั้นมากว่า แม้ว่าโคโยตี้สาวจะเดินลงจากเวทีไปแล้วแต่ชายหนุ่มก็ยังจำภาพหญิงสาวได้ติดตา

“แป๋มงอนคุณจริงๆ ด้วยนะคะ ถ้าคุณยังสนใจคนอื่นมากกว่าแป๋ม” พอจบประโยค ดวงตาสีน้ำตาลเข้มกลมโตแวววับ ก็มองใบหน้าคมเข้มหล่อเหลานั้นอย่างคาดโทษด้วยความรู้สึกหึงหวง คืนนี้เมื่อเขามากับเธอหญิงสาวก็ไม่อยากให้ชายหนุ่มสนใจสาวคนไหนไปมากกว่าเธอ ไม่อย่างนั้นเธอไม่ยอมแน่ๆ

ตื้ด...ตื้ด...ตื้ด!

โทรศัพท์มือถือกำลังสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋ากางเกงของทัพเทวินทร์ติดต่อกันสองสามครั้ง ชายหนุ่มจึงขอตัวออกมาคุยโทรศัพท์ข้างนอกที่เป็นมุมส่วนตัวมากที่สุด คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อได้ยินลูกน้องคนสนิทรายงานมาตามสาย

“ว่าไงนะ พูดอีกทีซิ เจอหล่อนแล้วอย่างนั้นเหรอ”

“เปล่าเจอเธอครับเจ้านาย แต่เราได้ข้อมูลเกี่ยวกับน้องสาวของเธอแทนครับ” นาคาลูกน้องคนสนิทที่ทัพเทวินทร์วานให้ไปตามหาผู้หญิงแพศยาคนนั้นที่เขาแค้นหล่อนยิ่งนักรายงานมาตามสาย ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่ในเมืองไทยแล้วสายสืบบอกว่าหล่อนหนีไปอยู่เมืองนอกกับสามีชาวฝรั่ง แต่ข้อมูลสำคัญที่พบคือหล่อนมีน้องสาวที่รักมากคนหนึ่งกำลังทำงานเป็นสาวโคโยตี้อยู่ที่ผับแห่งหนึ่งซึ่งก็คือผับที่ ทัพเทวินทร์มาเที่ยวคืนนี้นี่เอง

“ส่งรูปน้องสาวของแม่นั่นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!” เสียงเข้มมีอำนาจออกคำสั่งกับลูกน้องแทบจะทันที

 “รอสักครู่ครับเจ้านายผมจะส่งไปให้เดี๋ยวนี้” เพียงแค่ไม่กี่นาทีภาพของน้องสาวของผู้หญิงแพศยาคนนั้นก็มาปรากฏบนหน้าจอมือถือเมื่อคนรับเปิดดู ชายหนุ่มแทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองเลยว่าภาพผู้หญิงที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือของเขาจะคือคนๆ เดียวกับแม่สาวโคโยตี้คนเมื่อกี้ที่เต้นจนเขามองแทบน้ำลายหก หล่อนมีน้องสาวที่สวยมากขนาดนี้เชียวเหรอ

 ‘เสียดายจังเลยนะสาวน้อยที่เธอเกิดมาเป็นน้องสาวของคนที่ฉันแค้นมากที่สุด มันช่วยไม่ได้จริงๆ ที่ผู้หญิงสวยๆ อย่างเธอจะต้องได้รับชะตากรรมที่เจ็บปวดทรมานไม่ต่างกับน้องชายของฉัน พี่สาวของเธอจะต้องได้รับความเจ็บปวดเหมือนอย่างที่ฉันได้รับ ในเมื่อพี่สาวของเธอทำร้ายน้องชายสุดที่รักของฉันได้ลงคอ ฉันในฐานะพี่ชายขอแก้แค้นด้วยการทำร้ายเธอให้ได้รับความเจ็บปวดนั้นเช่นเดียวกัน’

ร่างสูงใหญ่ยืนคิดอย่างคลั่งแค้นในใจ แล้วแผนการร้ายๆ ก็เกิดขึ้นในหัวสมองอันชาญฉลาดและแยบยลของเขา ชายหนุ่มเรียกพนักงานชายในร้านมาคุยประมาณสองสามนาทีแล้วโทร.คุยกับลูกน้องสักพักก็กลับเข้ามานั่งในร้านตามเดิมเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

“ทำไมออกไปนานจังเลยคะ แป๋มนั่งรอคนเดียวตั้งนาน” นางแบบสาวพูดด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด

“เผอิญต้องคุยธุระสำคัญที่ต้องอธิบายยาวหน่อยน่ะครับ ก็เลยคุยนานไปนิดหนึ่ง ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้คุณแป๋มรอนาน เอาอย่างนี้ดีกว่า เราออกไปเต้นรำกันดีไหมครับ” ร่างสูงชะลูดกำยำปานนายแบบท่าทางองอาจยืนขึ้นผายมือไปยังร่างบางตรงหน้าด้วยท่าทีให้เกียรติและเชื้อเชิญหญิงสาวให้ออกไปเต้นรำกับเขา นางแบบสาวไม่ปฏิเสธรีบลุกจากเก้าอี้ทันที แล้วคล้องแขนใหญ่ล่ำของชายหนุ่มออกไปกลางฟลอร์เต้นรำท่ามกลางฝูงผีเสื้อราตรีทั้งหลาย ที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนาน

เมื่อคู่หนุ่มสาวที่ดูโดดเด่นยิ่งกว่าคู่ไหนๆ เต้นรำกันจนเหนื่อยและกลับมานั่งที่โต๊ะอีกครั้ง แก้วเครื่องดื่มของปาณิตาก็ถูกสลับสับเปลี่ยนเป็นแก้วใบใหม่เรียบร้อยแล้ว ตามคำสั่งของมหาเศรษฐีหนุ่มที่จ้างวานพนักงานเสิร์ฟชายด้วยค่าแรงที่มากเกินพอสำหรับคนหาค่ำกินเช้าอย่างพนักงานเสิร์ฟคนนี้ และพนักงานทุกคนรวมถึงเจ้าของร้านรู้ว่า ทัพเทวินทร์มีอิทธิพลมากแค่ไหนจึงไม่มีใครกล้าคิดขัดความต้องการของเขา

“สนุกจังเลยค่ะคุณเทวินทร์ แต่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะนี่ สงสัยไม่ค่อยได้เต้นรำนานไปหน่อย” ปาณิตาหัวเราะเสียงใสปนหอบนิดหน่อยเมื่อกลับมานั่งที่โต๊ะเดิม

“ถ้าคุณแป๋มเหนื่อยก็รีบดื่มนี่แก้กระหายก่อนสิครับเดี๋ยวก็ดีขึ้น” พูดจบสายตาคมก็จ้องมองร่างบางตรงหน้ายกแก้วไวน์ขึ้นดื่มจนเกือบหมดแก้วอย่างพึงพอใจ ชายหนุ่มกำลังยิ้มร่าอยู่ในใจอย่างเจ้าเล่ห์โดยที่หญิงสาวที่นั่งตรงหน้าไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้เล่ห์เหลี่ยมของชายหนุ่มเลยสักนิด ไม่นานนักร่างบางก็ฟุบหลับไปกับโต๊ะอย่างหมดท่า ลูกน้องของทัพเทวินทร์คนหนึ่งที่รูปร่างใหญ่โตกำยำเดินเข้ามาอุ้มร่างของปาณิตาออกไป ปล่อยให้เจ้านายหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง

         แต่ละคืนณัฐกานต์ต้องออกมาเต้นอยู่หน้าเวทีถึงสองรอบ หญิงสาวชอบเต้นเป็นชีวิตจิตใจ ใครจะรู้บ้างว่าณัฐกานต์ที่ดูอ่อนหวานเรียบร้อยในตอนกลางวันจะกลายเป็นนางแมวสาวยั่วสวาทที่แสนจะเซ็กซี่ในตอนกลางคืนอย่างกับเป็นคนละคนกัน เพราะฐานะทางการเงินที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากนัก ทำให้หญิงสาวต้องหารายได้พิเศษหลังจากเรียนปริญญาตรีจบมาหมาดๆ แต่ยังหางานดีๆ ทำไม่ได้ โดยการนำความสามารถที่ตนเองมีอยู่ออกมาใช้เพื่อหารายได้พิเศษ

เต้นอีกรอบเดียวณัฐกานต์ก็จะได้กลับบ้านไปพักผ่อนแล้ว ร่างบางระหงหมุนตัวไปรอบๆ หน้ากระจกเพื่อสำรวจดูความเรียบร้อยของตนเองอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ก่อนจะเดินขึ้นไปบนเวทีแล้วสวมวิญญาณนักเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างพลิ้วไหวเหมือนดั่งนางหงส์ สะกดสายตาให้ทุกคนข้างล่างเวทีหันมามองเธออีกครั้งด้วยท่าเต้นที่เซ็กซี่เร้าใจกว่าครั้งแรก

มีพนักงานเสิร์ฟหนุ่มคนหนึ่งวิ่งมาหาหญิงสาวที่หน้าเวทีเขายื่นแผ่นกระดาษเล็กๆ แผ่นหนึ่งมาให้ ณัฐกานต์รับมาอ่านก่อนที่จะปรายทอดมองไปยังหนุ่มหล่อที่นั่งคนเดียวอยู่ที่โต๊ะข้างหน้าด้านล่างเวทีด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจที่เริ่มจะไม่คอยปรกติเท่าไหร่นัก