‘สนุกไปก่อนเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้สึก’ สายตาคมเข้มมองสองสาวที่ทำท่าดีอกดีใจอยู่ห่างๆ ก่อนที่จะเรียกลูกน้องอีกคนเข้ามาเพื่อสั่งงานสองสามประโยค แล้วก็เดินไปจากตรงนั้น
ณัฐกานต์กับหยาดฝนเข้าไปเปลี่ยนชุดใหม่ และออกมาพร้อมกับอุปกรณ์ที่จำเป็นและของกินเล็กๆ น้อยๆ สองสามอย่าง แล้วก็พากันมุ่งหน้าไปทางน้ำตก
“เดี๋ยวก่อนสิสาวๆ ฝน...หลีกไปก่อน เดี๋ยวฉันขอคุยกับเชลยของฉันเป็นการส่วนตัวนิดหนึ่งก่อนแล้วกัน”
สาวใช้รีบเดินหลบออกไป โดยที่ไม่ต้องรอให้เจ้านายสั่งรอบสอง ณัฐกานต์รู้สึกหวาดหวั่นนิดหน่อยที่เห็นท่าทางดุดันของเขา ร่างหนาเดินเข้ามาใกล้เธอและจับข้อแขนเธอไว้อย่างถือสิทธิ์
“อย่าคิดหนีเป็นอันขาด เพราะถ้าหากเธอหนีไปได้ฉันจะฆ่าเด็กฝนนั่นซะ โทษฐานสมรู้ร่วมคิด ฉันไม่ได้ขู่นะแต่ฉันเอาจริง แต่ถ้าเธอคิดหนีแต่ไปไม่รอด คงพอจะรู้นะว่าฉันจะจัดการกับพวกเธอทั้งสองคนยังไง” เสียงแข็งกร้าวม
