“งั้นก็ออกไปสิ ไม่กลัวคนอื่นจะรู้หรือว่าทำตัวสารเลวอะไรไว้”
“ใครจะรู้ก็ช่าง เพราะตอนนี้ฉันสนแต่เธอ”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วยียวน ยิ้มมุมปาก ก่อนจะหลิ่วตาให้แล้วใบหน้าคมก็ก้มวูบลงไล้ไรเครากับเนินทรวงสาว ป่ายปลายลิ้นตวัดเลียวงป้านสีอ่อนหวานอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ อย่ามาบ้านะ”
ร่างบางสะดุ้งเฮือก รีบดันเขาออกห่าง ด้วยกริ่งเกรงว่าจะมีใครสังเกตพบว่าเขาหายเข้ามาในเต็นท์ของเธอ แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่เป็นความลับ เธอไม่ต้องการให้ลุงมารับรู้และผิดหวังในความใจง่ายของเธอ
รติรสไม่รู้ว่าตอนนี้ทั่วบริเวณโอเอซิสแห่งนี้มีเพียงเธอและเดนิมกับอูฐอีกหนึ่งตัว แต่ชายหนุ่มรู้ ใบหน้าคมจึงซุกซบไซ้ปากและจมูกกับยอดอกอวบ ดูดและดึงทั้งดูดกลืนอย่างหิวกระหาย ราวกับว่าทรวงอกเธอมีสายน้ำแห่งชีวิตให้เขาดื่มด่ำ ดวงหน้างามร้อนวูบวาบ ช่องท้องปั่นป่วน ดันหน้าดันไหล่เขาเต็มแรง แต่อีกฝ่ายก็ไม่ขยับ ร่างบางต้องสะดุ้งเมื่อยอดบัวสาวถูกร
