อนุสติร่ำร้องเตือนถึงความไม่ถูกต้องแต่ร่างกายอ่อนแรงเกินจะต้านทานผู้รุกรานได้ไหว ดวงตาคู่งามฉายแววหวาดหวั่น ฉ่ำชื้นด้วยหยาดน้ำที่คลอคลอง ชายหนุ่มมองแล้วก็โน้มร่างลงมาจูบปากอิ่มหนักๆ ขบดูดและดึงกลีบปากนุ่มเบาๆ
“เธอจะมีความสุข เชื่อฉัน”
ริมฝีปากได้รูปจูบซับไปทั่วดวงหน้านวล ลูบไล้ฟอนเฟ้นมือข้างหนึ่งกับยอดอกที่ไหวสั่นตามแรงหายใจอย่างปลุกเร้า กดความแข็งกร้าวแทรกลึกในใจกลางช่อดอกไม้งามเมื่อการรั้งรอหมดลง
รติรสผวา ความเจ็บปวดมากมายกับความอึดอัดคับแน่นเชือดเฉือนเข้าหาสร้างความแสบสันดังถูกกรีดด้วยคมมีดจนต้องกรีดร้องอย่างตกใจ
“กรี๊ด!! ”
เดนิมสะดุ้งเฮือก ความคับแคบทำเอาร่างหนาสั่นเทิ้ม เขารีบจูบปิดปากอิ่มปิดกั้นเสียงนั้นไว้ รับรู้ถึงร่างบางที่เกร็งทั้งตัว และเธอเริ่มดิ้นรนหนีอย่างบ้าคลั่ง
“อย่าดิ้น”
“ออกไป! ฉันเจ็บ”
เธอต่อว่าเสียงเครือสะอื้น หากเสียงที่ออกมาไม่ได้ดังเกินกว่าในเต็นท์เล็กๆ
