คู่ขวัญชีวา

บทที่ 1 หมอดูแม่นEP.2

ดวงตาคมกริบของคนที่ถูกเรียกว่าผู้หยั่งรู้อนาคตจ้องไปยังหญิงสาวผู้นั่งอยู่ตรงข้ามเขม็งแล้วยิ้มจางๆ ออกมา “ความเชื่อและความศรัทธาเป็นสิ่งที่บังคับใจกันไม่ได้ ฉะนั้นบางสิ่งบางอย่างต้องเกิดกับตัวเองถึงจะรู้แจ้งเห็นจริง ใช่ไหมจ๊ะหนู”

คำถามสุดท้ายแม้จะเอ่ยขึ้นมาโดยไม่เจาะจงถามใคร แต่ขวัญชีวารู้โดยสัญชาตญาณว่าอีกฝ่ายถามเธอ “ค่ะ”

คำตอบรับของหญิงสาวเรียกรอยยิ้มให้เกิดบนใบหน้าคนถาม “มากันตั้งนานแล้วทำไมถึงเพิ่งเข้ามากันล่ะ”

คำถามดังกล่าวทำเอาขวัญชีวาอดสะดุ้งระคนประหลาดใจไม่ได้ เพราะตรงที่รถจอดซึ่งอยู่นอกรั้วกับตัวบ้านห่างกันไม่ใช่น้อย ไฉนอีกฝ่ายจึงรู้ว่ามีคนมาและยังรู้อีกว่ามากันนานแล้ว

กรวรรณเป็นฝ่ายตอบออกมายิ้มๆ ว่า “อ๋อ พอดีเพื่อนหนูชอบต้นไม้ค่ะอาจารย์ เลยหยุดคุยกันเรื่องนี้”

“อ๋อ ชอบต้นไม้” เจ้าของบ้านพูดพลางยิ้มกริ่ม ดวงตาฉายแววบางอย่างออกมาราวกับรู้เท่าทัน “แล้วครั้งนี้หนูจะมาดูเรื่องอะไรหรือ”

คนถูกถามฉีกยิ้มกว้างพลางชำเลืองไปทางผู้เป็นเพื่อนแวบหนึ่ง “ที่หนูนัดครั้งนี้ไม่ได้มาดูเองหรอกค่ะแต่จะให้อาจารย์ดูให้เพื่อน”

“หมายถึงหนูคนนี้น่ะหรือจ๊ะ” คนถามเบือนหน้ามองไปยังหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่นั่งนิ่งๆ อยู่พลางอมยิ้ม

“ใช่แล้วค่ะอาจารย์” กรวรรณตอบแล้วหันไปพูดกับเพื่อนด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้กับสายตาขวางๆ ของอีกฝ่ายที่มองอยู่ “แกอยากรู้เรื่องอะไรถามอาจารย์ไปเลยหนูวา”

คนถูกมัดมือชกมองหน้าคนถามอย่างขุ่นเคือง ที่นอกจากจะให้ขับรถพามาแล้วยังมัดมือชกให้เธอดูสิ่งที่ไม่เชื่อถืออีก แล้วตอนนี้จะให้เธอทำอย่างไรได้ จะปฏิเสธก็จะเป็นการเสียมารยาท ดังนั้นสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือยอมตกกระไดพลอยโจนตามน้ำ

แล้วคนไม่เชื่อเรื่องหมอดูอย่างเธอจะถามเรื่องอะไรออกไปดีล่ะ มันน่าจับแม่เพื่อนตัวดีมาทุบเสียให้น่วมนัก! จะถามถึงเรื่องงานก็ผ่านไปได้เลยเพราะเธอจะลาออกอยู่แล้ว จะถามเรื่องความรัก เชอะ...ผู้ชายในโลกล้วนแล้วแต่นิสัยเลวๆ ทั้งนั้น ยกเว้นคนในครอบครัว ดังนั้นต่อไปนี้อย่าหวังว่าเธอจะเปิดใจให้ใครง่ายๆ อีกเลย

จะถามเรื่องโชคลาภก็ไม่เคยซื้อหวย แล้วจะมีโชคได้อย่างไร

ยังไม่ทันที่ขวัญชีวาจะนึกสรรหาคำถามยอดฮิตที่กำลังคิดอยู่ในใจออกไป เสียงของหญิงวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าก็ดังกังวานขึ้นทำลายความคิดคำนึงของเธอขึ้นมาเสียก่อน ราวกับเข้ามานั่งอยู่ในใจของเธอกระนั้น

“ที่ไม่รู้จะถามอะไรเป็นเพราะใจไม่เชื่อเรื่องแบบนี้อยู่แล้วใช่ไหมจ๊ะ”

คนถูกถามนิ่งอึ้ง นี่นอกจากจะหยั่งรู้อนาคต ยังหยั่งรู้ความในใจของเธอด้วยหรือ

“เอาละ เดี๋ยวอาจารย์จะดูให้เองโดยไม่ต้องถาม เพราะบางสิ่งหนูไม่ได้อยากรู้แต่อาจารย์อยากจะบอก”

หลังจบคำพูดพร้อมรอยยิ้มนิดๆ แฝงเลศนัยแล้ว เจ้าของคำพูดจึงลุกขึ้นเดินไปยังหน้าโต๊ะหมู่บูชาที่อยู่มุมห้องเพื่อจุดธูป กลิ่นของธูปหอมที่ลอยอวลอยู่ในอากาศสร้างความรู้สึกแปลกๆ ให้เกิดขึ้นกับขวัญชีวาไม่น้อย จนต้องเบือนหน้าไปมองสบตากับเพื่อนที่บังเอิญหันมาพอดี ทว่ายังไม่ทันได้พูดอะไรคนที่ลุกไปจุดธูปก็เดินกลับมานั่งยังที่เดิมเสียก่อน

“ขอมือด้วย”

คนถูกขอมือนึกสงสัยอยู่ในใจ เพราะตามที่รู้มาก็จากเพื่อนของเธอนี่แหละ ส่วนใหญ่เวลาไปดูหมอมักจะต้องบอกวันเดือนปีเกิดของตัวเองออกไป แต่นี่กลับขอมือ แล้วคนปากไวเท่าความคิดก็ถามโพล่งออกไป “ไม่ต้องบอกวันเดือนปีเกิดหรือคะ”

เสียงหัวเราะเบาๆ คือสิ่งที่คนถามได้ยิน แล้วจึงตามด้วยคำพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบจากผู้ที่เพื่อนของเธอเรียกว่าผู้หยั่งรู้อนาคต

“วันเดือนปีเกิดสำหรับผู้ต้องการอยากมาดูดวงจริงๆ จะมีไว้เพื่อเสริมสร้างความมั่นใจหรือใช้ดูเพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติตัวนั่นก็แล้วแต่จะคิด แต่ครั้งนี้อาจารย์จะดูให้เป็นกรณีพิเศษโดยไม่ต้องถาม จะพูดไปเรื่อยๆ ตรงหรือไม่ก็แล้วแต่ใจจะยอมรับหรือไม่ยอมรับ เพราะตัวหนูไม่ได้เชื่อเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว...ใช่ไหม”

คำพูดคล้ายหยอกเย้าท้ายประโยคทำให้คนไม่เชื่อในศาสตร์ที่ว่ารู้สึกอึดอัดขึ้นมาครามครัน เพราะคำพูดนั่นเน้นย้ำเป็นครั้งที่สองแล้ว จะให้บอกออกไปตามตรงก็ดูกระไรอยู่จึงยื่นมือออกไป

แล้วก็พลันสะดุ้งเฮือก รู้สึกร้อนวูบวาบราวกับถูกของร้อนๆ นาบเมื่อถูกมือของอีกฝ่ายที่เวลานี้เจ้าตัวกำลังหลับตาอยู่ยื่นมาสัมผัส

ทว่าความรู้สึกดังกล่าวก็หายไปกลายเป็นปกติในชั่วระยะเวลาไม่นาน สร้างความประหลาดใจให้เกิดกับหญิงสาวไม่น้อย ครั้นมองไปยังคนหลับตานิ่งราวกับทำสมาธิก็ต้องตกสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ดวงตาที่หลับอยู่ก็พลันลืมขึ้นมาพร้อมด้วยรอยยิ้มน้อยๆ บนดวงหน้าที่ตอนนี้มีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นที่หน้าผากทั้งที่อากาศรอบกายไม่ได้ร้อนอบอ้าวแต่อย่างใด แถมยังเย็นสบายด้วยซ้ำ

“หนูน่ะเป็นคนมีบุคลิกลักษณะภายนอกเรียบร้อย แต่ตัวตนที่แท้จริงนั้นตรงกันข้าม”

แค่คำพูดประโยคแรก คนที่มีบุคลิกเช่นนั้นจริงๆ ฟังแล้วก็เกิดอาการอึ้ง

“เป็นคนไม่ยอมคน ค่อนข้างดื้อด้วยซ้ำ มักจะต่อต้านสิ่งที่ตัวเองไม่พอใจอยู่เงียบๆ ไม่แสดงออกอย่างโจ่งแจ้ง เป็นคนความรู้สึกไว ไม่ยอมปล่อยให้สิ่งที่ตัวเองสงสัยผ่านเลยไปได้ง่ายๆ แต่เป็นคนมีน้ำใจกับคนรอบข้าง โดยเฉพาะกับคนสูงอายุ”